Ara’s zijn misschien wel de meest herkenbare vogels in de papegaaienfamilie ( Psittacidae ). Deze kleurrijke en vermakelijke vogels worden al honderden jaren als huisdier gehouden. In tegenstelling tot veel andere papegaaien hebben ara’s doorgaans kenmerkende kale plekken op hun gezicht die kunnen variëren in grootte en kleur.
Inhoudsopgave
Wat is een ara?
Ara’s zijn een populair type papegaai dat bestaat uit 17 verschillende soorten die inheems zijn in tropisch Noord-, Midden- en Zuid-Amerika. Ara’s zijn te herkennen aan hun grote, gebogen snavels en lange staartveren, hebben levendige kleuren en een vriendelijk, extravert temperament.
Deze vogels zijn karakters, elk met verschillende persoonlijkheden, voorkeuren en afkeuren. Vanwege hun grootte kunnen ara’s een uitdaging zijn om voor te zorgen, maar voor de juiste eigenaren zijn het loyale metgezellen die de tijdsinvestering waard zijn. Hier zijn een paar leuke weetjes over deze speelse leden van de papegaaienfamilie.
-
Ara’s zijn de grootste papegaaien
Jürgen & Christine Sohns / Getty Images
Er zijn meer dan 400 verschillende soorten papegaaien (in de orde Psittaciformes), en ara’s zijn de grootste. Ara’s wegen normaal gesproken tussen de twee en vier pond, wat vrij zwaar is voor een vogel. De grootste van de ara’s, de hyacintara , kan een lengte bereiken van bijna drie en een halve voet lang van de snavel tot het puntje van de staart. Ook hebben ze een indrukwekkende spanwijdte van wel 60 inch.
-
Er zijn veel ara-soorten
Digislides / Flickr / CC BY 2.0
Hoewel ara’s algemeen bekend staan als de grootste papegaaiensoorten, is het belangrijk om te weten dat er veel verschillende soorten ara’s zijn die in verschillende groottes voorkomen.
De kleinste ara’s, liefkozend mini-ara’s genoemd , worden soms maar 30 cm lang, ongeveer zo groot als een middelgrote conure of grote parkiet . Hoe groot of klein ze ook zijn, alle ara’s (met uitzondering van de hyacintara) delen een paar gemeenschappelijke kenmerken, waarvan de meest opvallende de kale ringen van huid rond hun ogen zijn. Voor veel mensen is dit de meest herkenbare eigenschap bij ara’s.
-
Ara’s kunnen meer dan 80 jaar oud worden
augustusvop / Getty Images
Bij een goede verzorging kunnen sommige ara-soorten, zoals de blauwgele ara , gemiddeld 60 jaar oud worden. Er zijn gevallen bekend waarbij sommige ara’s zelfs 80 jaar of ouder werden.
Mensen die geïnteresseerd zijn in het adopteren van een ara worden dringend geadviseerd om ervoor te zorgen dat ze bereid zijn om voldoende tijd te besteden aan de verzorging van hun huisdier. Het is helemaal niet ongewoon dat deze vogels hun eigenaren overleven, dus zorg voor hun verzorging net zo goed als u dat voor andere afhankelijke dieren zou doen. Of overweeg om een oudere ara te adopteren om hem een permanent thuis te bieden!
-
Het is mogelijk om hybride ara’s te fokken
J & C Sohns / Getty Images
Er bestaan zoveel verschillende soorten ara’s als er van nature bestaan, maar fokkers in de dierenhandel zijn er ook in geslaagd om opvallende en kleurrijke hybride ara’s te kweken .
Voorbeelden van hybride ara’s zijn de Catalina ara , de harlekijn ara en de Camelot ara. Hoewel deze vogels buitengewoon populair zijn onder huisdiereigenaren, zijn velen tegen het fokken van hybride ara’s, omdat deze vogels niet van nature in het wild voorkomen.
Ga door naar 5 van 5 hieronder -
Sommige ara’s zijn sterk genoeg om kokosnootschalen te kraken
RafaPress / Getty Images
Hyacintara’s hebben met hun enorme snavels genoeg kracht om een kokosnootschaal te kraken.
Ondanks hun indrukwekkende kracht worden hyacintara’s ook wel de ‘vriendelijke reuzen’ onder de ara’s genoemd, vanwege hun lieve en aanhankelijke karakter, vooral wanneer ze als baby’s met de hand worden grootgebracht.
Andere soorten ara’s hebben ook krachtige en indrukwekkende snavels, waardoor ze een kracht zijn om rekening mee te houden tijdens agressieve handelingen of periodes van hormonaal gedrag. Dit is een belangrijke reden waarom ara’s over het algemeen alleen worden aanbevolen voor mensen die ervaring hebben met het houden van grote papegaaien.
En om het nog eens te herhalen, ara’s, net als alle papegaaien, hebben sociale interactie en socialisatie nodig, zodat ze zich niet gaan vervelen. Een verveelde ara zal vaak vocaliseren, verenvernietigend gedrag vertonen en op elk hout kauwen dat hij kan vinden, en met zijn krachtige snavels kan dit ernstige vernietiging betekenen.
