Als vogeleigenaar is het belangrijk om op de hoogte te zijn van de veelvoorkomende vogelziekten en -aandoeningen die uw dierbare huisdier kunnen treffen. Vroege detectie van ziekte is de sleutel tot succesvolle behandeling bij gezelschapsvogels, dus het is cruciaal om te leren over enkele van de meest voorkomende ziekten die vogels in gevangenschap treffen.
Als u merkt dat uw vogel een van deze ziekteverschijnselen of ander ongewoon gedrag vertoont, raadpleeg dan zo snel mogelijk
een gekwalificeerde vogelarts .
-
Inhoudsopgave
Proventriculaire Dilatatieziekte (PDD)
Proventriculaire Dilatatieziekte (PDD) is een van de meest verwarrende vogelaandoeningen . De ziekte tast de zenuwen aan die het maag-darmkanaal van de vogel van bloed voorzien, maar kan ook zenuwen aantasten die andere organen van bloed voorzien.
PDD staat ook bekend als Macaw Wasting Syndrome en Parrot Wasting Syndrome, omdat het het vaakst wordt vastgesteld bij ara’s, grijze roodstaartpapegaaien, amazonepapegaaien, kaketoes en parkieten.
Symptomen van PDD zijn onder andere gewichtsverlies, braken, veranderingen in de uitwerpselen van de vogel en een gezwollen krop, de spierzak bij de keel. Er is echter geen enkel teken of symptoom dat PPD kan onderscheiden. Sommige vogels vertonen mogelijk geen tekenen van ziekte totdat ze erg ziek zijn van de ziekte.
De behandeling bestaat vaak uit niet-steroïde ontstekingsremmende medicijnen (NSAID’s) en de vogel moet mogelijk een speciaal dieet volgen. Er is geen genezing voor de ziekte, dus deze behandelingen zijn alleen bedoeld om de pijn voor de rest van het leven van de vogel te verminderen.
-
Psittacose (Papegaaienziekte)
Psittacose, of “Parrot Fever,” is een vorm van de Chlamydia bacterie die alle haakbekken kan treffen . De ziekte is zeer besmettelijk en kan van vogels op andere dieren worden overgedragen, evenals op mensen.
Symptomen van Psittacose zijn niet specifiek, maar omvatten ademhalingsmoeilijkheden, neus- en oogafscheiding, gebrek aan eetlust en losse, waterige uitwerpselen met algemene lethargie. De behandeling is meestal een antibioticum, tetracycline , dat oraal of via injecties kan worden toegediend. Vogels die tetracycline nemen, kunnen echter geen calcium krijgen vanwege het effect op de medicatie.
-
Psittacine snavel- en verenziekte (PBFD)
PBFD is een ernstige ziekte die alle leden van de papegaaienfamilie kan treffen en die “vogelaids” wordt genoemd, gezien de gelijkenis tussen de ziektes. Hoewel de meeste getroffen vogels jonger zijn dan twee jaar, kan PBFD vogels van elke leeftijd treffen.
Symptomen van PBFD zijn onder andere verlies van veren, abnormale ontwikkeling van veren, afwezigheid van poederdons (huidschilfers) en gezwellen, letsels en afwijkingen van de snavel. Als een vogel symptomen vertoont, kan de dierenarts een huid- en/of veerbiopsie uitvoeren.
Momenteel is er geen behandeling voor PBFD, dus een dierenarts zal ondersteunende zorg aanbevelen, waaronder pijnbestrijding.
-
Polyomavirus
Polyomavirus is een aandoening die kooivogels treft, met name papegaaien. Vogels die pasgeboren of jong zijn, lopen het meeste risico en de ziekte is meestal dodelijk.
Symptomen van polyomavirus zijn onder andere verlies van eetlust, een vergrote buik, verlamming en diarree. Sommige vogels vertonen helemaal geen uiterlijke symptomen, maar zijn dragers van het virus en kunnen het in stressvolle tijden afstoten, waardoor er een risico op infectie ontstaat voor andere vogels in huis.
Er is geen bekende behandeling voor polyomavirus. Deze ziekte kan snel verergeren en heeft een hoog sterftecijfer. Als uw vogel een hoog risico loopt op blootstelling, oftewel als ze worden blootgesteld aan veel andere vogels, is vaccinatie beschikbaar om het risico op ziekte te verminderen.
Ga door naar 5 van 5 hieronder -
Candida
Candida, of Candidiasis, is een schimmelinfectie die het spijsverteringskanaal van alle vogelsoorten kan aantasten. De ziekte betreft een overgroei van gisten die normaal gesproken in het spijsverteringsstelsel van een vogel voorkomen.
Veelvoorkomende symptomen van Candida-infecties zijn witte laesies in en rond de mond en keel, braken , verlies van eetlust en een krop die langzaam leegloopt. De vogel kan er lusteloos uitzien.
De meeste Candida-infecties worden succesvol behandeld met antischimmelmedicijnen. Candida ontwikkelt zich vaak secundair aan een andere ziekte, dus de vogel moet door een dierenarts worden onderzocht en behandeld voor alle mogelijke problemen.