Een introductie tot huisdierschildpadden

Schildpadden zijn populaire huisdieren voor veel mensen omdat ze stil, schattig (vooral als pasgeboren schildpad) zijn en geen haar verliezen. Schildpadden kunnen echter heel lang leven (van 50 tot 100 jaar). Als u er een als huisdier neemt, wees dan voorbereid op levenslange verzorging en bedenk dat uw huisdier u misschien zelfs wel zal overleven.

Gedrag en temperament

De meeste schildpadden zijn tam en neigen ernaar verlegen te zijn, tenzij twee mannetjes in een omheining worden geplaatst. Dit is niet aan te raden; twee mannelijke schildpadden kunnen agressief worden naar elkaar en elkaar zelfs aanvallen, wat soms kan leiden tot ernstig letsel.

De meeste schildpadden zijn te groot om als volwassenen te hanteren, en het is raadzaam om ze ook niet al te veel te hanteren als ze kleiner zijn. Dit kan stress veroorzaken bij de schildpad, wat vaak leidt tot ziekte als de stressvolle situatie aanhoudt.

Het grootste nadeel van een huisdierschildpad voor de meeste mensen is de lange levensduur. Grotere schildpadden, zoals de sulcata , kunnen tot wel 80 jaar oud worden, dus u zult een plan moeten hebben voor de verzorging van een huisdierschildpad op hun (en uw) oude dag.

Huisvesting

Veel schildpaddensoorten zijn vrij groot en hebben een behoorlijk groot verblijf nodig, bij voorkeur buiten. Vanwege deze gunstige huisvestingsmogelijkheden zijn schildpadden het meest geschikt voor gebieden met een milder klimaat.

Afhankelijk van de temperaturen waar de schildpad vandaan komt en het gebied waar u woont, kan het nodig zijn om schildpadden ‘s nachts of tijdens koeler weer naar binnen te halen. Bij de grotere schildpadden kan het een grote uitdaging zijn om ze binnenshuis te huisvesten . Sommige soorten moeten ook overwinteren, wat erg stressvol kan zijn voor de schildpad en speciale omgevingsomstandigheden vereist.

Bij het bouwen van een buitenren moet je ervoor zorgen dat deze stevig is en dat je de hekken begraaft als je een gravende schildpad als huisdier hebt. Schildpadden zijn behoorlijk sterk, vooral de grotere, en zwakke omheiningen houden ze niet lang vol.

Sommige schildpadden klimmen ook verrassend goed, dus die hebben misschien een overdekte ren nodig. Het is ook erg belangrijk om ervoor te zorgen dat de omheining roofdieren buiten houdt (inclusief honden). Zorg ervoor dat er geen gevaren in de ren zijn, inclusief giftige planten. Zorg alleen voor ondiep water, geen scherpe voorwerpen en geen kleine, oneetbare voorwerpen die per ongeluk kunnen worden ingeslikt.

Ook voor sommige schildpadden kan het proberen om trappen of andere obstakels te beklimmen ertoe leiden dat ze op hun rug vallen, iets wat vermeden moet worden. De meeste schildpadden die als huisdier worden gehouden, hebben ook wat beschutting buitenshuis nodig, zoals een hondenhok (veel eigenaren verwarmen deze vaak).

Eten en water

Schildpadden kunnen interessante huisdieren zijn, hoewel ze soms wat uitdagingen kunnen opleveren vanwege hun grootte en eetgewoonten. Diëten variëren per soort, maar alle schildpadden hebben een behoorlijke variëteit aan voedsel nodig, waarbij zorgvuldig wordt gelet op de hoeveelheid ruwvoer en de calcium/fosforbalans van hun voedsel.

Sommige soorten hebben een vraatzuchtige eetlust en hebben ook een grote hoeveelheid voedsel nodig. De tijd die nodig is voor de dagelijkse voedselbereiding en de kosten die gepaard gaan met de hoeveelheid voedsel die een schildpad eet, moeten in overweging worden genomen voordat u er een als huisdier neemt.

Uw huisdier kiezen

Het is het beste, zoals bij elk reptiel, om een ​​in gevangenschap gefokte schildpad als huisdier te nemen als dat mogelijk is. Dit is niet makkelijk voor sommige soorten, maar de vangst- en transportomstandigheden kunnen verschrikkelijk zijn en resulteren in gestreste dieren die dan vatbaarder zijn voor ziektes. Het is in sommige gebieden ook mogelijk om schildpadden als huisdier te vinden bij opvangcentra; veel van deze schildpadden zijn afkomstig van eigenaren die besloten dat ze de hoeveelheid onderhoud en verzorging die een schildpad nodig heeft niet aankonden.

Elke schildpad die nieuw is in uw huishouden, moet worden gecontroleerd op parasieten en een tijdje in quarantaine worden geplaatst om ervoor te zorgen dat deze gezond is, vooral als er andere schildpadden aanwezig zijn. Sommige soorten kunnen agressief zijn tegenover andere schildpadden en als een paar mannetjes in een te klein verblijf worden gehouden, kan dit leiden tot gevechten. Dit kan leiden tot potentieel ernstige verwondingen rond de ogen en op de poten.

Het is van vitaal belang om de juiste soort schildpad te kiezen op basis van huisvestingsbehoeften, omgevingsbehoeften en dieetvereisten. Verschillende soorten hebben duidelijk verschillende volwassen groottes, temperatuur- en lichtbehoeften , diëten en sommige moeten overwinteren terwijl andere dat niet doen.

Zorg ervoor dat u onderzoek doet naar elke individuele soort schildpad die u overweegt, voordat u uw nieuwe huisdier aanschaft. Veelvoorkomende huisdierschildpadden zijn Russische, roodpoot- (en kersenkopvariëteiten ), sulcata, Griekse en stralenschildpadden, maar er zijn er nog veel meer.

Veel voorkomende gezondheidsproblemen

Net als de meeste reptielen zijn schildpadden gevoelig voor luchtweginfecties. Schildpadden die in het wild zijn opgegroeid, hebben meer kans op luchtweginfecties, die het gevolg zijn van onhygiënische omstandigheden. Net als waterschildpadden zal een schildpad met een luchtweginfectie er lusteloos uitzien, afvallen en kan er overtollig slijm rond de mond en neusholtes zitten. Vroege tekenen van een luchtweginfectie zijn piepende ademhaling en een schildpad die weigert te eten.

Luchtweginfecties worden meestal behandeld met antibiotica die via injecties worden toegediend, maar hiervoor is een diagnose van een gekwalificeerde reptielendierenarts vereist. Terwijl uw schildpad wordt behandeld voor een luchtweginfectie, moet hij warm worden gehouden.

Schildpadden zijn ook vatbaar voor metabole botziekte (MBD), wat het gevolg is van een dieet dat niet genoeg calcium bevat. Net als veel reptielen moeten schildpadden worden blootgesteld aan ultraviolette straling A en B (UVA/B) om calcium te kunnen absorberen. Schildpadden in het wild zonnen doorgaans het grootste deel van hun wakkere uren om dit niveau van UVA/B-blootstelling te krijgen.

Als een schildpad niet genoeg calcium binnenkrijgt, zal het schild als eerste de symptomen vertonen. Als het een jonge schildpad is, kan het schild niet snel genoeg groeien. Oudere schildpadden kunnen zwakke botten in hun poten krijgen, moeite hebben met lopen of zelfs botbreuken oplopen.

MBD is behandelbaar, maar hoe langer het aanhoudt, hoe kleiner de kans op herstel van de schildpad. Raadpleeg een gekwalificeerde dierenarts, die waarschijnlijk een calciumrijk dieet en meer blootstelling aan zonlicht of UVA/B-stralen zal adviseren.

Geschikte soorten

Als u overweegt een schildpad als huisdier in huis te nemen, vindt u het misschien nuttig om meer te lezen over bepaalde soorten die hier worden genoemd, zoals de sulcata, Griekse landschildpad en de roodpootschildpad . De Griekse landschildpad is een andere goede soort om als huisdier te houden, of u zult ontdekken dat een ander ras schildpad het juiste huisdier voor u zou zijn.