Net als mensen en andere huisdieren kunnen konijnen last hebben van aanvallen : periodes van onvrijwillige fysieke bewegingen die meestal gepaard gaan met een soort mentale afwijking . In sommige gevallen kan ook het bewustzijn verloren gaan. Aanvallen kunnen eng zijn, vooral als je nog nooit een konijn of een ander huisdier een aanval hebt zien krijgen. Hoewel veel konijnen volledig herstellen van aanvallen, hebben sommige wel blijvende symptomen . Aanvallen kunnen worden veroorzaakt door minder ernstige problemen (zoals verwondingen of oorontstekingen) of door symptomen van andere konijnenziekten die dodelijk kunnen zijn . Er zijn mogelijk medicijnen beschikbaar voor de behandeling van aanvallen, maar de behandeling en het herstel zijn grotendeels afhankelijk van de oorzaak van de aanvallen.
Inhoudsopgave
Wat zijn toevallen?
Epileptische aanvallen bij konijnen zijn een neurologische aandoening die plotselinge ongecontroleerde bewegingen, ongewoon gedrag en zelfs bewustzijnsverlies veroorzaakt. Deze episodes bij zowel mensen als dieren worden veroorzaakt door plotselinge elektrische activiteit in de hersenen die veel verschillende oorzaken kan hebben, waaronder andere onderliggende ziekten.
Een aanval gaat niet altijd gepaard met stuiptrekkingen, schudden of trillen, maar dat gedrag wordt geassocieerd met gegeneraliseerde aanvallen (ook wel grand mal genoemd, het meest herkenbare type). Minder ernstige aanvallen worden door eigenaren mogelijk niet opgemerkt omdat de symptomen minimaal kunnen zijn. Als u ongebruikelijk gedrag hebt opgemerkt, met name bewegingen van het lichaam, is het het beste om uw konijn naar een exotische dierenarts te brengen die de symptomen kan bespreken en de nodige tests kan uitvoeren.
Symptomen van aanvallen bij konijnen
De symptomen van aanvallen kunnen sterk variëren van milde tekenen tot opvallend gedrag. U ziet misschien dat uw konijn abnormale bewegingen maakt, zoals rollen, trillen, zijn kop kantelen of bepaalde lichaamsdelen niet kan bewegen. Grand mal-aanvallen veroorzaken ook verlies van bewustzijn en onvrijwillige tremoren.
Focale aanvallen zijn niet zo zorgwekkend als grand mal aanvallen, en de lengte van de aanval is belangrijk om op te merken. Een aanval die enkele minuten duurt, zal de lichaamstemperatuur van uw konijn verhogen en kan permanente hersenschade veroorzaken, terwijl een milde, korte aanval hoogstwaarschijnlijk geen blijvende effecten zal hebben. Als aanvallen minstens vijf minuten duren of vaker dan eens per dag voorkomen, raden experts aan om onmiddellijk een dierenarts te raadplegen. In deze gevallen moet uw huisdier een spoeddierenarts raadplegen als uw gebruikelijke dierenarts voor exotische dieren niet beschikbaar is.
Symptomen van epileptische aanvallen bij konijnen kunnen zijn:
Gegeneraliseerde (Grand Mal) aanvallen
Gegeneraliseerde aanvallen zijn het type dat het vaakst met deze episodes wordt geassocieerd. Tijdens gegeneraliseerde aanvallen verliezen huisdieren het bewustzijn en ervaren ze volledige lichaamstremoren. Vocalisatie komt ook vaak voor, hoewel wordt aangenomen dat dieren, net als mensen, geen pijn ervaren tijdens deze episodes. Onwillekeurige bewegingen zijn een kenmerkend teken van grand mal-aanvallen, die kunnen bestaan uit rollen, zwaaien of “peddelen” van de benen, het kantelen van het hoofd en trillen.
Uw konijn kan er tijdens de aanval gestrest uitzien. Na de aanval kan uw konijn verward en gedesoriënteerd lijken totdat hij weer helemaal bij bewustzijn is en weer normaal kan bewegen.
Focale aanvallen
Tijdens focale aanvallen kan uw konijn de functie van één poot verliezen. Er is nog steeds sprake van spiertrekkingen, maar dit kan beperkt blijven tot kleine bewegingen van de oren in plaats van volledige lichaamstremoren. Focale aanvallen kunnen ook gepaard gaan met “kauwgom kauwen” waarbij het konijn de lucht likt en bijt (vergelijkbaar met het kauwen van kauwgom of het eten van pindakaas).
De behandelingsopties voor zowel grand mal-aanvallen als focale aanvallen zijn afhankelijk van de oorzaak van de aanval.
Oorzaken van aanvallen
Er zijn verschillende mogelijke oorzaken voor aanvallen bij konijnen. Sommige zijn klein of voorbijgaand, terwijl andere redenen ernstig en zelfs potentieel fataal zijn. Deze omvatten:
- Infecties van het binnenoor
- E. cuniculi- infecties (een protozoön)
- Blootstelling aan toxines
- Traumatische verwonding
- Lage bloedsuikerspiegel (hypoglykemie)
- Epilepsie
- Kanker
- Hondsdolheid
- Aangeboren afwijking
- Vergiftiging door medicijnen, planten of chemicaliën
- Bloedproppen
Konijnen die een groter risico lopen op aanvallen, kunnen onderliggende hart-, nier- of leverziekten, hersenletsel of een neurologische stoornis hebben. Daarom is het belangrijk om uw dierenarts te bezoeken wanneer uw huisdier ongewone symptomen ervaart, zodat hij of zij eventuele problemen goed kan diagnosticeren voordat ze verergeren.
Diagnostiseren van aanvallen bij konijnen
Een neurologisch onderzoek door uw dierenarts voor exotische dieren zal helpen de oorzaak van de aanval te bepalen. Uw dierenarts kan specifieke tests aanbevelen om enkele veelvoorkomende redenen achter aanvallen uit te sluiten, waaronder oorcytologie of -kweken, MRI- of CT-scans, röntgenfoto’s (röntgenfoto’s), E. cuniculi- testen of bloedchemiescreening. Er is echter geen “aanvalstest” die de oorzaak met zekerheid kan bepalen. Als de tests niet doorslaggevend zijn of als de diagnostiek financieel niet betaalbaar voor u is, kunnen verschillende medicijnen worden geprobeerd voordat u uw konijn op een recept voor langdurige aanvalscontrole zet.
Behandeling
Als u aanwezig bent wanneer uw konijn een aanval krijgt, blijf dan kalm en houd uw konijn stevig maar voorzichtig vast, zodat het niet gaat zwaaien of vallen, wat andere verwondingen kan veroorzaken. Kijk vervolgens op de klok om te zien hoe laat het is; de meeste aanvallen duren minder dan een minuut. Als uw konijn langer dan een paar minuten stuiptrekkingen blijft hebben, breng hem dan naar de dichtstbijzijnde dierenarts voor spoedbehandeling terwijl u hem afkoelt met een natte handdoek.
Meestal zal uw konijn na minder dan een minuut stuiptrekkingen uit de aanval komen. Het is belangrijk om kalm te blijven en zachtjes te praten om uw konijn te troosten terwijl hij uit de aanval komt. Nadat uw konijn kalm is en normaal rechtop zit, markeert u de gebeurtenis op de kalender zodat u de frequentie van toekomstige aanvallen kunt bijhouden.
Als uw konijn voor het eerst een aanval krijgt, neem dan contact op met uw dierenarts voor exotische dieren om de situatie te bespreken. Een consult kan worden aanbevolen. Als de frequentie van de aanvallen in de loop van de tijd toeneemt of als uw konijn binnen 24 uur nog een aanval krijgt, ga dan zo snel mogelijk naar de dierenarts.
Uw dierenarts kan verschillende medicijnen proberen om een aantal veelvoorkomende oorzaken van aanvallen te behandelen. Antibiotica, steroïden, anti-parasieten, ontstekingsremmers en zelfs medicijnen voor aanvalscontrole kunnen worden gebruikt als de definitieve reden voor de aanvallen niet wordt gevonden. Fenobarbital is een veelgebruikt medicijn voor aanvalscontrole dat uw exotische dierenarts kan voorschrijven.
Prognose voor konijnen met aanvallen
Omdat er veel verschillende oorzaken zijn achter aanvallen bij konijnen, kan de prognose voor uw huisdier aanzienlijk variëren. Sommige minder ernstige aanvallen kunnen slechts één keer voorkomen, of ze kunnen in de toekomst worden beperkt met de juiste medicatie. In het geval van infecties of verwondingen aan het binnenoor kan uw dierenarts doorgaans een behandeling voor de onderliggende oorzaak bieden. Nadat de nodige tests en onderzoeken zijn uitgevoerd, kan een dierenarts u helpen de beste behandelingsoptie voor uw specifieke konijn te bepalen op basis van hun bevindingen.
Hoe voorkom je aanvallen?
Aanvallen komen onverwachts voor en zijn vaak het gevolg van onbekende oorzaken. Preventie omvat daarom de juiste medicatie en verzorging na eerdere aanvallen. Regelmatige controles kunnen uw dierenarts helpen mogelijke problemen te identificeren die kunnen bijdragen aan aanvallen. Door het vaccinatieschema van uw konijn bij te houden, kunt u andere aandoeningen die kunnen bijdragen aan neurologische problemen op afstand houden.