Ziekte van Addison bij katten

De ziekte van Addison is een ziekte van de bijnieren . Het veroorzaakt een verminderde productie van een vitaal steroïde hormoon genaamd aldosteron . Hoewel veel dieren, waaronder mensen en honden, de ziekte van Addison kunnen ontwikkelen, komt het zelden voor bij katten. Wanneer het voorkomt, treft het meestal katten van middelbare leeftijd , wat leidt tot symptomen zoals braken , gewichtsverlies , lethargie en verlies van eetlust . Als de ziekte van Addison onbehandeld blijft, kan het uiteindelijk nierfalen veroorzaken of ervoor zorgen dat de kat in shock raakt . Gelukkig kunnen de meeste katten, als ze worden behandeld voordat de ziekte ernstig wordt, een normaal leven leiden, maar ze hebben wel levenslang medicatie nodig.

Wat is de ziekte van Addison?

De ziekte van Addison, ook wel hypoadrenocorticisme genoemd, is een ziekte van de bijnieren. Deze kleine klieren, die zich vlak voor de nieren bevinden, produceren verschillende hormonen die cruciaal zijn voor het behoud van een goede lichaamsfunctie. De ziekte van Addison treedt op wanneer de bijnieren niet genoeg aldosteron kunnen produceren. Dit steroïde hormoon speelt een essentiële rol bij het in evenwicht brengen van de kalium- en natriumspiegels in de bloedbaan. Als gevolg van de lage aldosteronproductie hopen zich overmatige hoeveelheden kalium en verminderde hoeveelheden natrium op in het bloed van de kat, wat leidt tot cardiovasculaire en andere orgaancomplicaties.

Symptomen van de ziekte van Addison bij katten

Katten met de ziekte van Addison zijn mogelijk niet consistent ziek totdat de ziekte is vergevorderd. In het begin kan uw kat periodes hebben waarin hij zich goed voelt, gevolgd door periodes van lethargie, braken, gewichtsverlies en gebrek aan eetlust.

Het is gemakkelijk om de symptomen van de ziekte van Addison over het hoofd te zien, aangezien het bij veel katten in eerste instantie alleen gepaard gaat met af en toe een periode van lusteloosheid, gebrek aan eetlust en gewichtsverlies. Sommige katten hebben ook last van braken. Omdat dit veelvoorkomende symptomen zijn van veel kleine kwalen, vinden veel eigenaren ze niet belangrijk genoeg om hun kat naar de dierenarts te laten gaan, vooral omdat de kat over het algemeen gezond lijkt tussen de aanvallen van de ziekte door.

Helaas kan de aandoening, als deze niet wordt behandeld, verergeren en uiteindelijk leiden tot een bijniercrisis (falen van de bijnieren), waarbij de kat nierfalen en shock krijgt. Dit uit zich doorgaans in extreme zwakte, trage hartslag en ernstige uitdroging. Op dit punt zal de kat, zonder snelle veterinaire zorg, waarschijnlijk sterven.

Oorzaken van de ziekte van Addison

De ziekte van Addison komt zelden voor bij katten. Men denkt dat het optreedt als gevolg van een auto-immuunziekte waarbij het immuunsysteem van het lichaam de bijnieren aanvalt, waardoor schade ontstaat die de hormoonproductie vermindert. Het kan ook optreden als een kat een bijniermassa of tumor heeft, hoewel dit zeer ongebruikelijk is.

Diagnose van de ziekte van Addison bij katten

Om een ​​kat te diagnosticeren met de ziekte van Addison, zal uw dierenarts beginnen met het uitvoeren van een volledig lichamelijk onderzoek en het verkrijgen van een patiëntgeschiedenis. Als de ziekte van Addison wordt vermoed, zal een reeks diagnostische tests worden aanbevolen om de orgaanfunctie te controleren en te zoeken naar tekenen van ziekte. Meestal zal de kat zeer hoge bloedspiegels van kalium en abnormaal lage niveaus van natrium hebben. Bloedtesten van de nierfunctie kunnen ook abnormaal zijn.

Om de diagnose te bevestigen, zal uw dierenarts waarschijnlijk ook een ACTH (adrenocorticotroop hormoon) stimulatietest bestellen. De test houdt in dat de reactie van de kat op een injectie met ACTH wordt gecontroleerd. Een kat met de ziekte van Addison zal een verminderde hormonale reactie op de injectie vertonen.

Behandeling

De ernst van de ziekte van Addison bij uw kat bepaalt de behandelwijze. Als de kat in shock is of een bijniercrisis heeft, dan zal de spoedbehandeling bestaan ​​uit IV-vloeistoffen om uitdroging te corrigeren en de elektrolytenniveaus weer op normaal niveau te brengen. Mogelijk start uw dierenarts ook een spoedbehandeling met steroïden.

Hormoonvervangingsbehandeling kan vaak worden gestart terwijl het dier wordt gestabiliseerd. De ziekte van Addison kan niet worden genezen, dus levenslange behandeling van de ziekte is noodzakelijk met behulp van medicijnen. Normaal gesproken heeft uw kat twee medicijnen nodig: een steroïde, zoals prednison of hydrocortison en een mineralocorticoïde medicijn, zoals DOCP, dat helpt bij het reguleren van de bloedspiegels van elektrolyten, waaronder natrium en kalium. De meeste katten zullen deze twee medicijnen de rest van hun leven gebruiken. Beide kunnen worden gegeven als een langdurige injectie of een dagelijkse pil . Het gebruik van pillenpockets kan het gemakkelijker maken om de medicatie van uw kat toe te dienen.

Omdat stressvolle periodes een bijniercrisis kunnen veroorzaken, kan uw dierenarts aanbevelen om de medicatie aan te passen wanneer uw kat waarschijnlijk gestrest is, zoals tijdens een verhuizing, bij de introductie van een nieuw huisdier in huis of wanneer uw kat in een pension of kennel moet verblijven.

Prognose voor katten met de ziekte van Addison

Met behandeling leiden de meeste katten met de ziekte van Addison een redelijk normaal leven. Ze hebben echter wel vaker een veterinaire controle nodig dan de gemiddelde kat. De prognose is slechter voor katten die een bijniercrisis ervaren of die de ziekte van Addison hebben die wordt veroorzaakt door een tumor in plaats van een auto-immuunziekte.

Hoe de ziekte van Addison te voorkomen

Omdat de ziekte van Addison wordt veroorzaakt door een ongewone auto-immuunreactie, kan het niet worden voorspeld of voorkomen bij katten. Echter, door uw kat een uitgebalanceerd dieet te geven , een gezond gewicht te behouden, speel- en bewegingsmogelijkheden te bieden en uw kat regelmatig naar de dierenarts te brengen, kunt u uw huisdier in topconditie houden en andere gezondheidsproblemen voorkomen die de algehele kwaliteit van leven van uw kat kunnen verminderen.