Hoewel hondenbeten om vele redenen kunnen gebeuren, is angstagressie een veelvoorkomende zorg. Net als mensen kunnen honden een neiging tot angst erven, en de omgeving, levenservaring en rasneigingen van de hond spelen ook een rol. Dat kan leiden tot angstige puppy’s en volwassen honden, die agressief reageren op angstaanjagende gebeurtenissen.
Slechte socialisatie vergroot de kans op veel soorten agressie en andere gedragsproblemen later in het leven. Puppy’s die niet voldoende zijn blootgesteld aan andere honden en aan veelvoorkomende ervaringen in hun omgeving, waaronder geluiden, verschillende soorten mensen (waaronder kinderen) en situaties (autoritten, dierenartsbezoeken, enz.), kunnen bang worden voor sommige of al deze situaties. Het venster voor socialisatie bij puppy’s is vrij kort – meestal tussen de 8 en 14 weken oud, maar het kan een paar weken variëren voor verschillende honden. Nadat dat venster is gesloten, is er meer training en positieve bekrachtiging nodig om honden te helpen ongevoelig te worden voor enge ervaringen.
Wanneer honden bang zijn voor iets, triggert dat de instinctieve “vecht- of vlucht”-reactie. Verschillende honden reageren verschillend op angst, en terwijl sommigen proberen weg te rennen, zich te verstoppen of te bevriezen, grommen, blaffen en/of bijten anderen. Angstbijters denken dat ze zich uit de situatie moeten vechten en raken zo in paniek dat ze niet meer op een redelijke manier kunnen nadenken. Wanneer hun agressieve gedrag het enge “ding” doet verdwijnen, leert de hond dat agressief handelen werkt en gebruikt hij het keer op keer.
Angstaanvallen kunnen escaleren en in de loop van de tijd intenser worden. Soms herkennen eigenaren de vroege waarschuwingssignalen van angst bij hun hond niet, en als gevolg daarvan wordt het gedrag van de hond intenser als het enge ding nog steeds aanwezig is. Het straffen van hen met harde fysieke of verbale berispingen zal het gedrag ook erger maken, want als ze worden gestraft voor het uiten van subtielere signalen, zoals grommen, kunnen ze stoppen met grommen, maar escaleren naar een ernstiger gedrag, zoals bijten.
Inhoudsopgave
Tekenen van angstagressie
Angstige honden vertonen verplaatsingsgedrag, zoals zichzelf likken of kauwen, snuffelen, lippen likken en geeuwen. Veelvoorkomende vocalisaties zijn grommen gemengd met gejank. Lichaamstaal omvat whale-eye – het tonen van het wit van de ogen in een overdreven zijwaartse blik, schudden, uitvallen of op hun eigenaar springen.
De meeste normale honden tolereren een angstige of onbekende situatie op anderhalve hondenlengte (hun eigen lengte) afstand voordat ze zich ongemakkelijk voelen. De gevoelige afstand van een angstige pup kan veel groter zijn en ze kunnen tekenen van angst of agressie gaan vertonen op veel grotere afstand. Naarmate de angstaanjagende situatie dichterbij komt, kan hun gedrag intenser worden.
Hoe angstagressie te behandelen
Verlegen pups kunnen altijd problemen hebben met angstgevoelens en om ze meer op hun gemak te laten voelen, zijn een aantal technieken nodig. Het allerbelangrijkste is dat u, als u tekenen van angst bij uw hond opmerkt, direct een gedragsdeskundige moet raadplegen. Deze problemen zijn veel gemakkelijker te behandelen als ze vroeg worden opgemerkt en voordat ze te veel escaleren. Het is erg belangrijk om een goed opgeleide gedragsdeskundige te zoeken, dus zoek er een die een gecertificeerd dierengedragsdeskundige (CAAB of ACAAB) is of een veterinair gedragsdeskundige die is gecertificeerd door het American College of Veterinary Behavior (Dip ACVB). Uw dierenarts kan u mogelijk helpen een plaatselijke gedragsdeskundige te vinden en moet met hen samenwerken om de meest uitgebreide aanpak voor uw pup te bieden. U kunt ook leren situaties te herkennen en te vermijden die ervoor kunnen zorgen dat uw hond met angst reageert. Hier zijn een paar manieren om de angst te verminderen.
- Vermijd zoveel mogelijk situaties die angst en/of agressie bij uw hond oproepen
- Staar niet en vraag bezoekers niet naar uw hond te kijken als hij bang is voor vreemden of bepaalde mensen. Sterk oogcontact signaleert dominantie en versterkt de intimidatie.
- Let op de afstand waarop de angstige pup geagiteerd raakt en blijf indien mogelijk buiten die afstand.
- Dwing uw hond nooit in een angstige situatie. Zorg altijd voor een ontsnappingsroute. Voor veel angstige honden is bijten een laatste redmiddel, maar het is een groter risico als ze zich buiten controle voelen en niet kunnen ontsnappen.
- Vermijd het grijpen naar zijn halsband of het aaien van zijn kop. Deze acties kunnen bedreigend aanvoelen en de angst van een hond vergroten, wat kan leiden tot een beet. Aai de pup in plaats daarvan op zijn zijkanten of borst als je hem veilig kunt benaderen.
- Creëer een veilige ruimte weg van lawaai, mensen en andere huisdieren waar uw hond vrijwillig heen kan gaan en/of waar hij geplaatst kan worden om enge situaties te vermijden. Gebruik veel positieve bekrachtiging om de veilige ruimte plezierig te maken, inclusief speelgoed, lekkernijen, kalmerende feromonenverspreiders en gedimd licht. Als u verwacht dat er een enge situatie gaat ontstaan, laat uw hond zich dan van tevoren in zijn veilige ruimte vestigen.
- Een gedragsdeskundige zal trainingstechnieken aanbevelen om de specifieke angsten van uw hond aan te pakken. Een deel van hun techniek kan bestaan uit het gebruik van The Gentle Leader hoofdhalster en een mandmuilkorf om te helpen met de training terwijl uw hond en iedereen anders veilig blijft. Deze hulpmiddelen moeten op de juiste manier worden gebruikt en uw hond moet worden geconditioneerd om ze geleidelijk te dragen, zodat het een leuke en stressvrije ervaring is.
- Kalmerende toevoegingen, zoals de Bach Bloesem Essence Rescue Remedy, verkrijgbaar bij natuurvoedingswinkels, kunnen een nuttig supplement zijn in combinatie met deze andere stappen. Voeg een paar druppels Rescue Remedy toe aan het water van de hond. Het kan geen kwaad als de andere huisdieren er ook een slokje van nemen.
- Kalmerende feromonen zoals Comfort Zone DAP kunnen helpen een rustgevende omgeving voor uw hond te creëren. Deze kunnen worden gekocht bij dierenwinkels als een plug-in diffuser of als spray.
- In sommige gevallen kan voorgeschreven medicatie ook deel uitmaken van het aanbevolen behandelplan van uw hond. Dit gebeurt altijd in overleg met een gedragsdeskundige en dierenarts en moet deel uitmaken van een breder behandelplan dat ook training en veranderingen in de omgeving omvat. Deze medicijnen worden gebruikt om het angstniveau van uw hond te verlagen, zodat ze uit hun angstige staat kunnen komen en zich veilig genoeg voelen om zich te concentreren en het nieuwe gedrag te leren dat u ze wilt leren.