Een nieuwe kat in het gezin brengen kan een opwindende ervaring zijn. Maar net als kinderen zijn ze een enorme verantwoordelijkheid. Het is belangrijk om te begrijpen wat er nodig is om voor een kat te zorgen. Dat omvat het weten welke aandoeningen nadelige gevolgen voor ze kunnen hebben. Hier zijn enkele veelvoorkomende aandoeningen die katten kunnen krijgen, hoe ze worden behandeld en wat er kan worden gedaan om ze te voorkomen.
-
Inhoudsopgave
Feline Immunodeficiëntievirus (FIV)
Feline immunodeficiency virus (FIV) vermindert de werking van het immuunsysteem en veroorzaakt aids bij katten. Het virus verspreidt zich via het speeksel van een geïnfecteerde kat, voornamelijk door te bijten . Katten die buiten rondlopen, katers en oudere katten lopen meer risico om geïnfecteerd te raken. Deze aandoening wordt vastgesteld met behulp van een bloedtest. Uw dierenarts kan voorstellen om deze test uit te voeren wanneer er een nieuwe kat wordt aangeschaft.
Kort nadat ze besmet zijn geraakt, kunnen katten koorts en vergrote lymfeklieren krijgen. Deze symptomen zullen snel verdwijnen. De kat kan er gezond uitzien, zonder verdere tekenen van infectie gedurende maanden of jaren. Er is geen genezing. Behandeling omvat vaak ondersteunende zorg en behandeling van secundaire infecties. Zodra een kat de diagnose FIV krijgt, zal hij of zij het voor de rest van zijn of haar leven hebben.
-
Feline Leukemie Virus (FeLV)
Feline Leukemie Virus (FeLV) is zeer besmettelijk en veroorzaakt meer kattensterfgevallen dan enig ander organisme. FeLV treft katten die in nauw contact staan. De primaire transmissiemethode is door contact met speeksel van een geïnfecteerde kat. Het virus kan op andere manieren worden overgedragen, waaronder transmissie via bloed, urine, ontlasting en melkafscheidingen. Het komt het meest voor door nauw, sociaal contact. De aandoening wordt vastgesteld met een bloedtest. Uw dierenarts kan voorstellen om deze test uit te voeren wanneer een nieuwe kat wordt aangeschaft.
Symptomen kunnen multi-systemisch zijn. Ze kunnen bloedarmoede , onderdrukking van het immuunsysteem, reproductieproblemen, darmontsteking en zelfs neurologische aandoeningen omvatten. Er is geen genezing. Ondersteunende zorg en behandeling van symptomen, is gericht op het verminderen van de effecten op het immuunsysteem. Zodra een kat de diagnose FeLV krijgt, zal hij of zij het voor de rest van zijn of haar leven hebben.
-
Virale rhinotracheïtis bij katten
Feline Viral Rhinotracheitis is de term die wordt gebruikt om een groep infectieuze agentia te beschrijven die symptomen van de bovenste luchtwegen bij kittens en katten veroorzaken. Herpesvirus en Calicivirus zijn verantwoordelijk voor ongeveer 90 procent van de luchtweginfecties bij katten. Andere agentia zijn Chlamydophila , Mycoplasma, Bordetella en anderen. Het is heel gebruikelijk dat een kat met meer dan één agentia wordt geïnfecteerd.
Feline Viral Rhinotracheitis is ook zeer besmettelijk. Het virus wordt verspreid door natte niezen van geïnfecteerde katten. Geïnfecteerde katten komen meestal uit het asiel, zijn buitenkatten of leven in nauw contact met veel andere katten. Symptomen zijn onder meer niezen, tranende ogen en neusafscheiding. Soms kunnen katten last krijgen van hoesten, mond- of neuszweren en zelfs koorts. De behandeling is afhankelijk van de ernst van de symptomen, maar kan antibiotica, vocht en antivirale medicatie omvatten. Vaccins zijn beschikbaar, maar zijn niet 100 procent preventief. Ze helpen wel om de symptomen te minimaliseren.
-
Giardia
Giardia zijn eencellige protozoaire organismen die darminfecties bij katten kunnen veroorzaken. Hoewel zeldzaam, kan Giardia worden overgedragen op mensen. Katten in groepsverband, zoals asielen, worden het vaakst getroffen. Giardia heeft twee vormen: de trofozoiet en de cyste. De trofozoiet is de parasitaire vorm die in de gastheer (kat) leeft, rondzwemt en zich aan de darm hecht. De cyste is de besmettelijke vorm en leeft in de omgeving.
Symptomen zijn onder meer aanhoudende of intermitterende diarree en af en toe braken. In veel gevallen zijn er geen symptomen. Vroeger was de diagnose moeilijk, maar de laatste jaren is er een interne test ontwikkeld die het proces gemakkelijker maakt. De meest succesvolle behandeling omvat een breedspectrum ontwormingsmiddel dat is voorgeschreven door een dierenarts. Omdat cysten aan de vacht van de geïnfecteerde kat kunnen blijven plakken, kunnen ze een bron van herinfectie zijn. Daarom moet er tijdens de behandeling een bad worden gegeven. Het wordt aanbevolen om de omgeving te ontsmetten. Om de verspreiding van Giardia-cysten te helpen voorkomen, beperkt het snel en frequent verwijderen van ontlasting en ontsmetting de omgevingsverontreiniging. Cysten worden geïnactiveerd door de meeste quaternaire ammoniumverbindingen, stoom en kokend water.
Ga door naar 5 van 5 hieronder -
Ringworm
Ringworm is een infectie van de huid, het haar of de nagels die wordt veroorzaakt door een soort schimmel die bekendstaat als dermatofyt. Ringworm is zoönotisch, wat betekent dat het kan worden overgedragen op mensen. Infectie kan ontstaan door direct contact met een geïnfecteerd symptomatisch dier, direct contact met een asymptomatische drager of contact met sporen in de omgeving. Infectie wordt overgedragen wanneer sporen zich binden aan een geschaafde of geïrriteerde huid. Huidletsels verschijnen doorgaans één tot drie weken na blootstelling.
Geïnfecteerde katten ontwikkelen meestal kale, schilferige plekken met gebroken haren. Ze kunnen ook acne-achtige bultjes op de huid krijgen. De meest voorkomende plekken die door ringworm worden aangetast, zijn het gezicht, de oorpunten, de staart en de voeten. Ringworm wordt vastgesteld door middel van een schimmelkweek, onderzoek met een ultraviolette lamp en direct microscopisch onderzoek van haar of huidschilfers. Ringworminfecties kunnen soms vanzelf verdwijnen, maar sommige katten hebben mogelijk behandeling nodig. Medicinale shampoos en dips en antischimmelmedicatie kunnen helpen om het herstel te versnellen. Ze kunnen ook verdere verspreiding van de schimmel in de omgeving voorkomen. Verdunde bleek kan worden gebruikt om de omgeving van het huisdier schoon te maken. Als u vermoedt dat u of iemand in uw huishouden met ringworm is geïnfecteerd, neem dan contact op met uw arts voor verdere instructies.