Uitdroging is een watertekort in het lichaam. Uw puppy verliest elke dag water tijdens de uitscheiding, de uitademing van elke ademhaling en door de verdamping van speeksel tijdens het hijgen .
Puppy’s zijn bijzonder gevoelig voor uitdroging omdat ze veel minder lichaamsgewicht hebben dan een volwassen hond. Tijdens de warme zomermaanden kan oververhitting tijdens het spelen uw puppy ook vatbaar maken voor overmatig waterverlies. Het wordt nog belangrijker om uw puppy tijdens warm weer in de gaten te houden om uitdroging te helpen voorkomen.
Een groot deel van het waterverlies van een hond is te wijten aan urineren. Deze vloeistoffen worden vervangen wanneer de pup eet en drinkt. Zorgen dat er veel schoon water beschikbaar is, helpt uitdroging te voorkomen. Puppy’s drinken meer tijdens warm weer, maar in de winter moet u er ook voor zorgen dat de waterbak niet bevriest en de toegang tot water verhindert. Alles wat het vochtverlies vergroot, zoals braken en diarree, kan ook leiden tot uitdroging .
Inhoudsopgave
Wat veroorzaakt uitdroging?
Uitdroging kan optreden als gevolg van elke ziekte die diarree of braken veroorzaakt . Overmatig urineren dat optreedt bij diabetes mellitus en nierziekte, bloedingen of elke aandoening die een terughoudendheid om te eten of drinken veroorzaakt, kan ook resulteren in uitdroging.
Tekenen van uitdroging bij puppy’s
Het eerste zichtbare teken van uitdroging is droge slijmvliezen waarbij het tandvlees en de tong van de hond plakkerig of droog zijn in plaats van nat. Het speeksel kan plakkerig of zelfs draderig worden.
Een duidelijker teken is een verlies van elasticiteit van de huid. De huid van een puppy zit normaal gesproken als een comfortabele jas, met wat bewegingsruimte, met name in de schouders. Pak de huid over de nek en schouders van uw pup vast en til deze voorzichtig op; wanneer deze normaal gehydrateerd is, veert de huid snel weer op zijn plaats wanneer u deze loslaat.
De huid trekt zich langzaam terug als de hond zeven tot acht procent uitgedroogd is. Een uitdroging van tien procent of meer is ernstig en de huid blijft in een richel liggen als deze wordt teruggetrokken en veert niet terug op zijn plaats. Dit wordt skin tenting genoemd.
Capillaire vullingstijd (CRT) is ook een goede maatstaf voor hydratatie. Dit is de tijd die het duurt voordat bloed terugkeert naar de slijmvliezen nadat er druk is uitgeoefend, en kan worden aangetoond door zachtjes met een vinger op het tandvlees van uw hond te drukken. Dit blokkeert kortstondig de bloedstroom, zodat het weefsel wit wordt wanneer de druk snel wordt losgelaten.
Wanneer de hydratatie van uw pup normaal is, duurt het minder dan twee seconden voordat het wit terugkeert naar het normale roze pigment. Een dehydratie van zeven tot acht procent dehydratie zal de capillaire vullingstijd met twee tot drie seconden vertragen. Langer dan vier of vijf seconden duidt op ernstige dehydratie, een extreem gevaarlijke situatie. Deze honden vertonen ook ingevallen oogballen, onwillekeurige spiertrekkingen en koude ledematen.
Hoe uitdroging te behandelen
Puppy’s die lijden aan matige tot ernstige uitdroging, hebben onmiddellijke veterinaire aandacht nodig om te overleven. Vloeistoftherapie is nodig om de puppy te rehydrateren en zijn elektrolytenbalans (mineralen) weer normaal te maken. Afhankelijk van de behoeften van uw puppy en welke ziekte de uitdroging heeft veroorzaakt, kan uw puppy in het ziekenhuis worden opgenomen voor intraveneuze vloeistoffen of subcutane vloeistoffen (onder de huid) bij de dierenarts.
In milde gevallen waarbij braken geen probleem is, is het al voldoende om de hond water te laten drinken. Uw dierenarts kan producten voorschrijven die lijken op Pedialyte voor kinderen, dat ook verloren elektrolyten levert.
De onderliggende oorzaak van de uitdroging moet ook worden behandeld. Specifieke medicatie om diarree en braken te beheersen kan nodig zijn om verder vochtverlies te voorkomen. Andere medicatie, afhankelijk van de diagnose, zoals die om diabetes of nierziekte te behandelen, kan ook nodig zijn, vooral bij oudere honden.