Urineweginfectie bij katten

Een urineweginfectie , of UTI, treedt op bij katten wanneer ziekteverwekkende bacteriën de immuunafweer van het lichaam binnendringen en overwinnen en zich vervolgens vermenigvuldigen in de urinewegen. Dit veroorzaakt ongemak en ontsteking in de urinewegen van de kat en kan ertoe leiden dat de kat buiten de kattenbak plast in andere delen van het huis.

UTI’s kunnen overal in de urinewegen voorkomen, van de urethra, de buis die urine uit het lichaam afvoert, tot de blaas en zelfs tot aan de nieren. Wanneer de infectie zich in de blaas bevindt, wordt het bacteriële cystitis genoemd. Schimmels, parasieten en virussen kunnen ook cystitis bij katten veroorzaken. Katten die onlangs antibiotica hebben gekregen, lopen over het algemeen meer risico op schimmelcystitis, maar zelfs in die gevallen is het nog steeds zeldzaam. Ontdek meer over de onderliggende oorzaken van UTI’s, hoe een diagnose wordt gesteld en hoe deze aandoening kan worden behandeld.

Oorzaken van urineweginfecties bij katten

UTI’s veroorzaakt door bacteriën vertegenwoordigen slechts een klein aantal van de gevallen waarbij katten worden gediagnosticeerd met een urinewegaandoening. Bij jonge katten zijn UTI’s relatief zeldzaam. Bacteriële infecties worden vaker gezien bij katten ouder dan tien jaar, en UTI’s zijn aangetroffen bij veel meer katten met urinewegaandoeningen in deze leeftijdscategorie. Vrouwelijke gesteriliseerde katten, Perzen en Abessijnen lopen ook een hoger risico op het ontwikkelen van UTI’s.

UTI’s worden veroorzaakt door bacteriën die de urinewegen binnendringen en zich daaraan hechten, waar de bacteriën groeien en ziekte en ontsteking veroorzaken. In een gezonde blaas helpt een hoge urinestroom om bacteriën weg te spoelen en dient als een van de natuurlijke verdedigingen van het lichaam tegen infectie. In gevallen waarin de urinestroom langzamer of lager is dan normaal (bijvoorbeeld als de kat niet veel water drinkt), kan dit een omgeving creëren waarin bacteriën in de urinewegen kunnen blijven en de kans krijgen om zich te vermenigvuldigen en zich daaraan te hechten.

Andere factoren in de urinewegen die een omgeving creëren waarin bacteriële infecties kunnen optreden, zijn veranderingen in pH-waarden (een meting van hoe zuur de urine is) en abnormale niveaus van organische zuren en ureum.

E. coli is de meest voorkomende bacterie bij urineweginfecties, hoewel er ook veel andere soorten bacteriën zijn die een infectie kunnen veroorzaken. Vaak bevinden deze bacteriën zich op de huid of in het maag-darmkanaal van katten en verspreiden ze zich naar de urinewegen als ze de kans krijgen en in een omgeving komen die hun groei bevordert.

Bepaalde onderliggende aandoeningen maken katten vatbaarder voor urineweginfecties. Hieronder vallen chronische aandoeningen zoals diabetes mellitus, nierziekte, blaastumoren en obesitas. Katten die medicijnen hebben gekregen om hun immuunsysteem te onderdrukken of die geboren zijn met een afwijkende anatomie in de urinewegen, lopen ook meer kans op urineweginfecties. Katten bij wie onlangs een urinekatheter is geplaatst voor een operatie of andere medische procedure, lopen ook een hoger risico op infectie.

Wat te doen als uw kat een urineweginfectie heeft

Symptomen van een urineweginfectie lijken op andere urinewegaandoeningen. Wanneer een kat veranderingen in zijn normale gedrag vertoont, zoals plotseling buiten de kattenbak plassen of ongewoon lang op de kattenbak blijven, is het belangrijk om de kat zo snel mogelijk door een dierenarts te laten beoordelen

Behandeling voor urineweginfectie

Als uw kat symptomen van een urineweginfectie vertoont, breng hem of haar dan naar een dierenarts; zij kunnen de aandoening diagnosticeren en de juiste behandeling bepalen. Wacht niet als u symptomen ziet. Sommige aandoeningen die lijken op urineweginfecties, zoals een blokkade van de urinebuis waardoor katten niet kunnen plassen, kunnen levensbedreigend zijn.

Omdat de symptomen van urineweginfecties kunnen lijken op andere aandoeningen die niet bacterieel zijn, is het noodzakelijk dat uw dierenarts aanvullende tests uitvoert om er zeker van te zijn dat antibiotica gerechtvaardigd zijn. Urineweginfecties worden gediagnosticeerd op basis van lichamelijk onderzoek, een voorgeschiedenis van de symptomen en bloed- en urinetests. In de meeste gevallen wordt een urinemonster van uw kat naar een laboratorium gestuurd om te bepalen of er sprake is van een bacteriële infectie en worden antibiotica geselecteerd op basis van het type geïdentificeerde bacteriën.

Als er een urineweginfectie wordt vastgesteld, zal uw dierenarts antibiotica voorschrijven om uw kat te behandelen. Er kunnen ook aanvullende medicijnen of supplementen worden gegeven om het comfortniveau en de algehele blaasgezondheid van uw kat te verbeteren. De dierenarts kan ook een ander dieet voor uw kat aanbevelen.

Als de kat een onderliggende aandoening heeft die hem vatbaar maakt voor het ontwikkelen van urineweginfecties, zal uw dierenarts ook de prognose en het behandelplan voor eventuele chronische of gelijktijdige ziekten met u bespreken.

Hoe voorkom je een urineweginfectie?

Urineweginfecties kunnen voorkomen bij katten van alle leeftijden en rassen. Er zijn een aantal maatregelen die u kunt nemen om het risico op een urineweginfectie bij uw kat te minimaliseren. 

• Zorg voor goede preventieve gezondheidszorg door uw kat regelmatig naar de dierenarts te brengen. 
• Minimaliseer risicofactoren door ervoor te zorgen dat uw kat een gezond gewicht heeft.
• Behandel alle onderliggende chronische gezondheidsproblemen, zoals diabetes.
• Stimuleer de waterinname door blikvoer aan te bieden en waterfonteintjes neer te zetten die de interesse van uw kat wekken. 
• Zorg dat uw kat altijd vers en schoon water tot zijn beschikking heeft. 
• Creëer een omgeving die zo stressvrij mogelijk is. 
• Zorg dat er op verschillende plekken in huis voldoende kattenbakken staan. 
• Maak de kattenbakken regelmatig schoon en zorg voor goede hygiëne. 
• Er is momenteel geen bewijs dat cranberrysupplementen de gezondheid van de blaas bij katten verbeteren, en het gebruik van deze supplementen wordt afgeraden.