Histiocytomen bij honden

Histiocytomen zien er eng uit, maar ze zijn niet gevaarlijk . Deze goedaardige gezwellen zijn verheven , rood en soms verzweerd en zijn meestal niet pijnlijk of jeukerig voor honden. Een chirurgische behandeling wordt alleen aanbevolen als de bult groot genoeg wordt om de hond of de eigenaar te storen. Er zijn echter vergelijkbare bulten die kunnen duiden op parasieten of kwaadaardigheid, dus een veterinair onderzoek wordt aanbevolen om het type gezwel op de huid van uw hond te verifiëren.

Wat is een histiocytoom?

Een histiocytoom is een type goedaardige (niet-kankerachtige) huidgroei die doorgaans bij jonge honden voorkomt. Ze ontstaan ​​in de Langerhanscellen (ook wel histiocyten genoemd), die het lichaam van een hond helpen beschermen tegen vreemde “indringers” op de huid, zoals pollen, bacteriën of schimmels.

Symptomen van histiocytomen bij honden

Histiocytomen komen het meest voor bij honden van drie jaar en jonger. Ze verschijnen over het algemeen plotseling en worden bij toeval ontdekt wanneer eigenaren hun hond aaien. Omdat histiocytomen weinig tot geen irritatie veroorzaken, zullen honden hun eigenaren er doorgaans niet op attenderen door te krabben, likken of kauwen.

Deze uitgroeisels zijn verhoogd en hebben meestal een glad oppervlak, waardoor ze een knoopachtig uiterlijk hebben. Ze verschijnen meestal op de kop, nek, oren of ledematen van een hond, maar kunnen ook elders op het lichaam van een hond voorkomen. Ze kunnen wel vier centimeter in diameter zijn, maar zijn meestal kleiner dan twee centimeter.

Wat veroorzaakt histiocytomen bij honden

Histiocytomen kunnen bij elk hondenras voorkomen, maar bij sommige rassen waarbij ze vaker voorkomen, zijn boxers , bulldogs en flatcoated retrievers .

Hoewel histiocytomen zelf niet-kankerachtig zijn, behoren ze op microscopisch niveau tot een bredere classificatie van gezwellen die bekend staan ​​als rondceltumoren. Er is geen bekende oorzaak voor deze tumoren, waarvan sommige kankerachtig kunnen worden.

Hoe diagnosticeren dierenartsen histiocytomen bij honden?

Als er bij uw hond plotseling een bult ontstaat, of als u vermoedt dat uw hond een histiocytoom heeft, zal uw dierenarts een grondig onderzoek uitvoeren en de medische voorgeschiedenis van uw hond opvragen.

Zoals bij alle gezwellen worden definitieve diagnoses van het type gezwellen gedaan door de cellen microscopisch te bekijken. Dit wordt bereikt door de gezwellen operatief te verwijderen en er een biopsie van te maken of door iets te doen dat een fijne naaldaspiratie of FNA wordt genoemd. Een FNA wordt uitgevoerd door cellen van de gezwellen op een naald te verzamelen en ze vervolgens over te brengen naar een objectglaasje om ze onder de microscoop te bekijken. Het is minimaal invasief en kan dezelfde dag worden uitgevoerd als uw eerste onderzoek naar de gezwellen.

Als de groei zich op een plek bevindt waar aspiratie of biopsie lastig is en er een groot vermoeden is van een histiocytoom, kan uw dierenarts besluiten om te wachten met het uitvoeren van diagnostiek en de bult in de gaten te houden om te zien of deze stabiel blijft of vanzelf verdwijnt.

Hoe histiocytomen te behandelen

Zodra uw dierenarts de bult van uw hond definitief heeft gediagnosticeerd als een histiocytoom, kunt u de verwijderingsopties bespreken. Uw dierenarts kan aanbevelen om te wachten om te zien hoe de groei er over een paar weken of maanden uitziet. Het is niet ongewoon dat histiocytomen vanzelf verdwijnen. 

Hoewel dit soort gezwellen zelden pijnlijk of irriterend zijn voor een hond, is het belangrijk om te voorkomen dat honden likken, kauwen of krabben, omdat dit secundaire infecties kan veroorzaken.

Als de groei niet verdwijnt, kan uw dierenarts aanraden om de groei te verwijderen via cryochirurgie. Dit houdt in dat het gebied plaatselijk wordt verdoofd om de groei te bevriezen. Als het histiocytoom van uw hond groot is, is cryochirurgie mogelijk niet mogelijk, dus is chirurgische verwijdering de beste optie.

Prognose voor honden met histiocytomen

Als uw hond een histiocytoom heeft dat operatief is verwijderd, is het, net als bij alle postoperatieve zorg, van het grootste belang om te voorkomen dat uw hond aan de incisie likt, kauwt of krabt om te voorkomen dat hij/zij de incisie openmaakt en/of een secundaire infectie veroorzaakt. Uw dierenarts zal u specifieke postoperatieve instructies geven om het incisiegebied schoon te houden.

Als u merkt dat de wond rood is, gezwollen is, dat er hechtingen ontbreken of als de wond warmer aanvoelt dan het omliggende weefsel, waarschuw dan onmiddellijk uw dierenarts.

Honden herstellen doorgaans snel van deze kleine operatie en ondervinden geen langdurige effecten van de procedure. Honden met kleine, pijnloze histiocytomen kunnen jarenlang gelukkig leven met deze goedaardige gezwellen, zonder dat er een operatie nodig is.

Hoe histiocytomen te voorkomen

Omdat histiocytomen geen identificeerbare oorzaak hebben, is er geen manier om te voorkomen dat ze groeien. Ze zijn echter niet besmettelijk en kunnen niet worden verspreid via huid-op-huidcontact. Ze vormen geen bedreiging voor mensen of andere dieren waarmee uw hond in contact kan komen.