Infecties van anaalklieren zijn veelvoorkomende, maar oncomfortabele aandoeningen bij honden. Hoewel het exacte doel van deze klieren onbekend is, wordt gedacht dat wilde honden ze gebruikten voor het markeren van hun territorium en om ze te beschermen, net als stinkdieren. Wanneer deze geurproducerende anaalklieren geïnfecteerd raken, moet u snel actie ondernemen om ernstige gevolgen te voorkomen.
Inhoudsopgave
Wat is een anaalklierinfectie?
Een anaalklierinfectie is een aandoening die pijnlijke zwelling en stinkende afscheiding uit zakjes bij de achterkant van een hond veroorzaakt. Een anaalklierinfectie kan uw hond beïnvloeden, kan leiden tot sjoemelen en vereist veterinaire aandacht.
Alle honden hebben twee anaalklieren, of zakjes, die zich onder de huid bevinden op ongeveer acht en vier uur aan beide kanten van de anus. De erwtgrote klieren lijken op de geurorganen van een stinkdier .
Symptomen van een anale klierinfectie bij puppy’s
De klieren scheiden een vloeistof of romige bruingele substantie af die voor uw puppy lekker kan ruiken, maar voor mensen behoorlijk aanstootgevend kan zijn. Gelukkig drukken anaalklieren zichzelf meestal uit wanneer de hond ontlasting heeft.
Terwijl de meeste honden geen hulp nodig hebben met het onderhouden van de anaalklieren, hebben anderen overactieve zakjes die een geurprobleem kunnen veroorzaken of kunnen ze hun anaalklieren niet vaak genoeg uitdrukken en deze honden hebben hulp nodig om de klieren uit te drukken. De symptomen van een anaalklierinfectie kunnen vrij duidelijk zijn.
Visachtige geur
Anale klieren kunnen ook worden uitgedrukt wanneer de hond plotseling de anale sluitspier samentrekt, de circulaire spier die de anus bestuurt. De samentrekking kan gebeuren wanneer uw pup bang of gestrest is. U zult een scherpe, visachtige geur opmerken die heel anders is dan de geur van winderigheid.
Bloedige afscheidingen
Bij een infectie bevatten de afscheidingen uit de klieren bloed of pus.
Rectale zwelling
In ernstige gevallen kan zich op de plaats van de infectie een abces ontwikkelen, gekenmerkt door een zachte rode tot paarse, haarloze zwelling aan één of beide zijden van het rectum.
Overmatig likken in de buurt van het rectum
Het gebied aan één of beide kanten van het rectum zal opzwellen en uw hond kan het gebied likken of bijten om het ongemak te verlichten.
Steppen
U ziet misschien dat uw puppy met zijn kont over de vloer schuift of sleept. Dit is een manier waarop uw hond de blokkade probeert op te lossen.
Koorts
Uw puppy kan een abces hebben door een infectie van de anaalklieren. Honden met een abces kunnen koorts krijgen en zich ziek voelen.
Wat veroorzaakt een anaalklierinfectie bij puppy’s?
In het wild zouden honden deze klieren regelmatig legen, maar veel huisdieren lijken het vermogen om deze klieren vrijwillig te legen te zijn verloren, wat kan leiden tot een ophoping van afscheidingen die geïnfecteerd kunnen raken. Er zijn een paar andere oorzaken voor een anaalklierinfectie.
Zakken die niet leeg raken
Kleinere rassen ontwikkelen doorgaans geïmpacteerde anaalklieren wanneer de zakjes niet normaal worden geleegd. Het is onbekend waarom kleinere honden hier meer vatbaar voor zijn, hoewel genetica waarschijnlijk een rol speelt, aangezien deze honden verder van hun voorouders zijn gedomesticeerd dan grote hondenrassen.
Zachte ontlasting
Beïnvloede anaalklieren kunnen ook het gevolg zijn van zachte ontlasting of diarree waarbij er niet genoeg druk is om de zakjes te legen
Allergieën
Honden met allergieën hebben ook een grotere kans op problemen met de anaalklieren, omdat hun klieren overreageren en meer afscheidingen produceren. Deze afscheidingen kunnen plakkerig en dik worden als ze niet regelmatig worden afgescheiden en de normale uitgang blokkeren.
Hoe diagnosticeren dierenartsen anaalklierinfecties bij puppy’s?
Deze aandoening is behoorlijk pijnlijk, dus uw dierenarts zal een zorgvuldig onderzoek uitvoeren dat een rectaal onderzoek omvat. Daarnaast kan de arts een handmatige uitdrijving proberen om de afscheidingen te verzamelen voor verder onderzoek.
Hoe een anale klierinfectie te behandelen
Als ze niet behandeld worden, kunnen geïmpacteerde anaalklieren pijnlijk geïnfecteerd raken. De behandeling bestaat uit een paar stappen die het beste door een dierenarts gecontroleerd kunnen worden, hoewel u misschien moet leren hoe u een paar behandelingen thuis kunt uitvoeren.
- Handmatige expressie: De behandeling is in alle gevallen een handmatige expressie van de anale klieren. Wanneer de klieren geïnfecteerd zijn, moet uw dierenarts de hond behandelen. Het gebied kan zo pijnlijk worden dat de hond verdoving nodig heeft voor de procedure.
- Antibiotica: Geïnfecteerde anaalklieren moeten regelmatig worden uitgeperst en een antibioticum moet direct in de zak zelf worden geïnjecteerd. Zalven zoals Panalog werken goed. De punt van de tube wordt in de opening van de zak gestoken en de klier wordt gevuld met het medicijn. Meestal is het het beste als uw dierenarts het medicijn in de anaalklier aanbrengt. Een oraal antibioticum dat thuis wordt toegediend, kan ook worden voorgeschreven en u moet leren hoe u een pil aan uw hond moet geven .
- Compressiebehandeling: Warme, natte kompressen die twee of drie keer per dag gedurende vijftien minuten op het geïnfecteerde gebied worden aangebracht, helpen de infectie sneller te laten verdwijnen. Week een washandje in warm water en laat uw hond erop zitten. Aai uw hond of geef hem een kauwspeeltje om hem bezig te houden tijdens de kompressenbehandeling.
- Chirurgisch lancet: Geïnfecteerde anale klieren kunnen abces vormen, wat vaak een chirurgische lancet vereist, zodat de infectie binnenin kan worden weggespoeld en weggezogen. De incisie wordt opengelaten, zodat de wond van binnenuit kan genezen. De hond heeft ook antibiotica nodig.
Prognose voor puppy’s met anaalklierinfectie
In de meeste gevallen geneest het abces zonder complicaties. Puppy’s die last hebben van terugkerende verstoppingen of infecties, moeten hun anale klieren regelmatig uitdrukken, meestal elke vier tot zes weken. In sommige gevallen kan chirurgische verwijdering van de probleemklieren noodzakelijk zijn.
Hoe voorkom je een infectie van de anale klieren?
Voor routineonderhoud van de anaalklieren kunt u leren hoe u zelf anaalklieren kunt uitdrukken , of u kunt het door uw dierenarts laten doen. Een dierenarts of dierenartsassistent kan de klieren meestal vollediger uitdrukken door een rectale procedure uit te voeren. Dit zal de frequentie waarmee het uitdrukken moet worden uitgevoerd, verminderen. Als u of uw trimmer de procedure uitvoert, wordt de klier alleen van buitenaf uitgeperst.
Het is het beste om eerst uw dierenarts of de hondentrimmer om een demonstratie te vragen. Onjuiste manipulaties van de klieren kunnen de materie dieper in het weefsel dwingen, wat verdere problemen veroorzaakt, dus het is ook verstandig om een professional in te schakelen om de gezondheid van de anaalklieren van uw pup te onderhouden.