Helaas zijn vissen niet immuun voor kankerachtige tumoren. Ze kunnen ontstaan in veel verschillende weefsels en kunnen een breed scala aan gezondheidsproblemen veroorzaken. Het is van cruciaal belang dat alle gezwellen of tumoren die u op uw vissen ziet, worden gediagnosticeerd door een gekwalificeerde dierenarts zodra ze voor het eerst worden opgemerkt. Wachten op behandeling kan ernstige gevolgen hebben voor de prognose van uw huisdiervis.
Inhoudsopgave
Oorzaken van tumoren bij huisdierenvissen
Een tumor is een abnormale zwelling of bult in het lichaamsweefsel. Tumoren kunnen goedaardig zijn, wat betekent dat ze zich niet verspreiden maar op één locatie groeien, of kwaadaardig, wat betekent dat ze zich kunnen verspreiden naar andere weefsels in het lichaam. Kwaadaardige tumorcellen groeien op een ongecontroleerde manier en kunnen nabijgelegen weefsels binnendringen en zich verspreiden naar andere delen van het lichaam via het bloed- en lymfesysteem.
Kanker, wat Latijn is voor krab, is de term die wordt gebruikt om kwaadaardige tumoren te beschrijven die zich verspreiden door de omliggende weefsels, en zich uitstrekken tot gezonde weefsels zoals de poten van een krab. Kanker die zich verspreidt van waar het begon naar een ver weg gelegen deel van het lichaam, wordt metastatische kanker genoemd.
Alle tumoren ontstaan wanneer de celdeling misgaat. In plaats van dat het natuurlijke verdedigingsmechanisme van de cel de afwijkende cel beëindigt, mag de abnormale cel zich repliceren. Meerdere replicaties zorgen ervoor dat er een tumor ontstaat. De snelheid van de tumorgroei hangt af van het type cel en de toegang tot voedingsstoffen.
Tumoren kunnen in alle weefseltypen voorkomen, maar vissen zijn gevoeliger voor het ontwikkelen van tumoren in hun huid en voortplantingsorganen. Er zijn ook virussen zoals Iridovirus die abnormale groei kunnen vertonen, vergelijkbaar met tumoren die in overweging moeten worden genomen. Iridovirus veroorzaakt lymfocystis-laesies, die voorkomen als een witte huidmassa op de vinnen van vissen.
Voorbeelden van soorten tumoren bij huisdierenvissen
Neurofibroom
Neurofibromen worden het vaakst geassocieerd met goudvissen . Deze zenuwschedetumoren veroorzaken gelokaliseerde huid- en vinbulten die heel groot kunnen worden, eraf kunnen vallen en dan weer kunnen aangroeien.
Het zijn goedaardige tumoren en veroorzaken geen ongemak voor de vissen, behalve tijdelijke hydrodynamische weerstand, waardoor hun weerstand tijdens het zwemmen toeneemt. Deze tumoren dringen diep door in de huidweefsels en kunnen uitgebreide vascularisatie hebben, wat de bloedstroom beïnvloedt. Chirurgische verwijdering onder anesthesie is vaak curatief, vooral als ze op de vinnen zitten. Behandeling met medicijnen wordt niet aanbevolen vanwege beperkt succes.
Chromatoforoom
Deze pigmentceltumoren worden gezien bij koi, vlindervissen en Corydoras- meervalsoorten. Ze kunnen ontstaan uit elk type pigmentcel, elk met zijn eigen unieke naam. Melanoforomen ontstaan bijvoorbeeld uit de zwarte melaninebevattende cellen die melanoforen worden genoemd en iridoforomen ontstaan uit gekristalliseerde of fonkelende pigmentcellen die iridoforen worden genoemd.
Bij koi komen chromatoforomen vaak voor op het dorsale oppervlak van de huid en het bindvlies. Deze komen vaker voor in vijvers die aan veel zonlicht worden blootgesteld. Milde gevallen zijn succesvol behandeld met cryotherapie of de toepassing van vloeibare stikstof.
Gonadaal sarcoom
Dit is een veelvoorkomend type reproductieve tumor, vooral bij koi waar het vaak wordt aangezien voor “egg binding.” Het komt vaker voor bij oudere vrouwelijke koi en kan van buitenaf moeilijk te zien zijn. Er kunnen tekenen zijn van zwelling van het lichaam, uitstekende schubben of abnormaal zwemmen bij de aangetaste vis.
Meestal merkt de eigenaar pas een verandering in het uiterlijk van de vis op als de tumor groot genoeg is. Als de vis vroeg genoeg wordt ontdekt en er een diagnose wordt gesteld met behulp van radiologie of echografie, kan de vis een operatie ondergaan om de tumor te verwijderen. Als dat niet gebeurt, zal de tumor blijven groeien en uiteindelijk de normale orgaanfuncties verstoren. Druk van de tumor op de darmen en lever kan ertoe leiden dat de vis niet eet of sterft door weefselnecrose.
Diagnostische processen
Afhankelijk van de locatie van de tumor kan uw dierenarts meerdere diagnostische technieken gebruiken om de bron en de beste behandeling te bepalen. Voor externe tumoren wordt een eenvoudige biopsie of cytologisch monster gebruikt, waarbij een paar cellen van de tumor worden verzameld. Deze monsters worden verwerkt en naar een gespecialiseerd laboratorium gestuurd voor verdere analyse. Soms wordt chirurgische excisie gebruikt om de tumor te verwijderen voor zowel diagnostische tests als behandeling.
Bij vermoedelijke interne tumoren kan uw dierenarts echografie of röntgenfoto’s gebruiken om de interne structuren van uw vis te onderzoeken. Röntgenfoto’s zijn het beste voor het observeren van botten en de structuur van de zwemblaas, maar wanneer ze worden gebruikt met contrastmiddelen, zoals barium, kan het hele maag-darmkanaal worden gevisualiseerd. Echografie wordt gebruikt om de structuur van zachte weefselcomponenten, zoals interne organen, te observeren.
Zowel röntgenfoto’s en echografie als biopsie/cytologie kunnen worden gebruikt om een diagnose te stellen en de effecten van de tumor op de gezondheid van uw vis te bepalen.
Behandeling
Afhankelijk van het type tumor zijn er verschillende behandelingsopties. Traditionele kankertherapieën, zoals chemotherapie en radiotherapie , worden niet veel gebruikt vanwege de beperkte toegang en de zorgen van de eigenaar over de kosten.
Externe tumoren worden vaak behandeld met chirurgische excisie en met secundaire plaatselijke behandeling, zoals cryotherapie. Bij deze behandeling zal uw dierenarts uw vis verdoven, een plaatselijke verdoving toepassen, de massa chirurgisch wegsnijden en vloeibare stikstof op de plek aanbrengen om verdere celgroei te voorkomen.
Interne tumoren vereisen een operatie. Ja, vissen kunnen net als andere dieren een operatie ondergaan. Hoewel de procedure enigszins is aangepast, hebben veel vissen een succesvolle chirurgische behandeling ondergaan voor verschillende soorten interne tumoren. De vis wordt verdoofd en uit het water gehaald, waarbij hij nat wordt gehouden met vochtig gaas op zijn huid. Een waterpomp spoelt anesthesieoplossing door de bek van de vis en over zijn kieuwen om hem zuurstofrijk en verdoofd te houden. Onder deze omstandigheden kan een vis 30-60 minuten uit het water worden gehaald terwijl er een operatie wordt uitgevoerd om een interne tumor te verwijderen. Na het hechten van de incisie wordt de vis teruggezet in schoon water, waar hij geleidelijk aan ontwaakt uit de anesthesie.
Hoe voorkom je tumoren bij vissen?
Er is een vermoedelijke genetische aanleg voor bepaalde soorten kanker. Vissen die gefokt worden voor bepaalde uiterlijke kenmerken, zoals koi met grote buiken en moorgoudvissen met grote ogen, kunnen onbewust selecteren op potentiële tumoren.
Momenteel weten we nog niet genoeg over de oorzaken van tumoren bij vissen om eigenaren een specifieke lijst met preventiestrategieën te geven. Een goede waterkwaliteit en goede voeding helpen enorm bij het voorkomen van ziektes bij vissen. De beste aanbeveling is om al uw vissen dagelijks te evalueren en als er een vreemd begint te kijken of zich vreemd begint te gedragen, neem dan zo snel mogelijk contact op met uw aquatische dierenarts om ervoor te zorgen dat uw vissen een lang en gezond leven hebben.