Polymyositis is een spierziekte die alle spieren in het lichaam van een hond kan aantasten , waardoor het moeilijk wordt om dagelijkse activiteiten uit te voeren. Zwakte , lethargie , atrofie en kreupelheid zijn symptomen die wijzen op de ontwikkeling van de ziekte, die acuut of chronisch kan zijn . Er zijn veel mogelijke oorzaken van polymyositis, waarvan sommige te genezen zijn , terwijl andere ongeneeslijk zijn , maar kunnen worden behandeld met medicijnen om hondenbezitters te helpen de kwaliteit van leven van hun huisdieren te behouden .
Inhoudsopgave
Wat is polymyositis?
Polymyositis is een type myopathie (skeletspieraandoening) waarbij de spieren ontstoken en geïrriteerd raken en de vezels afbreken. Er zijn veel verschillende oorzaken voor deze aandoening.
Symptomen van polymyositis bij honden
Honden met polymyositis vertonen verschillende symptomen die erop wijzen dat hun spieren niet normaal functioneren.
Zwakte, lethargie en algemeen ongemak zijn veelvoorkomende tekenen van polymyositis. Een hond met zwakke, pijnlijke spieren kan huilen als hij van de vloer opstaat of op of van meubels springt. Hij kan zelfs huiveren of janken als hij wordt aangeraakt als de pijn hevig is. Mank lopen of pijnlijke benen omhoog houden kan ook een teken zijn. Pijn zorgt er vaak voor dat honden zich depressief voelen en minder geneigd zijn om te spelen of deel te nemen aan normale activiteiten, zoals eten en het zoeken naar genegenheid.
Naarmate spiervezels afbreken, zullen de spieren van een hond wegkwijnen, wat bekend staat als atrofie, en dit kan lijken op gewichtsverlies omdat botten zichtbaarder worden door het verlies van spieren. Dit is meestal het duidelijkst zichtbaar in de achterpoten, langs de rug en op de kop waar de huid in de schedel lijkt te zakken. Daarnaast kunnen honden ook afvallen door pijn, zich over het algemeen niet lekker voelen of door moeite met eten door spieratrofie in hun kaak en slokdarm.
Wat veroorzaakt polymyositis bij honden?
Polymyositis kan door veel verschillende aandoeningen worden veroorzaakt. Dit omvat bepaalde infecties van protozoa, door teken overgedragen ziekten of Leishmaniasis. Het kan ook worden veroorzaakt door bepaalde tumoren, immuungemedieerde ziekten of door een reactie op een antibioticum genaamd trimethoprim-sulfadiazine. Sommige hondenrassen hebben ook een erfelijke vorm van de aandoening. Risicovolle rassen zijn onder andere:
- Newfoundlanders
- Boxershorts
- Pembroke Welsh Corgi’s
- Vizsla’s
Hoe dierenartsen polymyositis bij honden diagnosticeren
Uw dierenarts zal een volledig lichamelijk onderzoek uitvoeren bij uw hond en de symptomen die u hebt waargenomen met u bespreken. Röntgenfoto’s kunnen worden aanbevolen om te controleren op andere onderliggende verwondingen en/of afwijkingen, en er zal grondig bloedonderzoek worden gedaan om te zoeken naar aanvullende aanwijzingen. Elektromyografie (EMG)-tests zijn nuttig om te zoeken naar afwijkingen in de elektrische activiteit van het spierweefsel. Dit wordt meestal uitgevoerd door een veterinair specialist, dus uw dierenarts kan u doorverwijzen voor deze tests als er polymyositis wordt vermoed. Een spierbiopsie kan ook helpen bij het stellen van een definitieve diagnose, omdat het necrose en ontsteking van spierweefsel op microscopisch niveau zal onthullen.
Hoe polymyositis bij honden te behandelen
De behandeling is afhankelijk van het identificeren van de onderliggende oorzaak van polymyositis. Infectieuze oorzaken vereisen behandeling met de juiste antibiotica of antiparasitaire medicijnen. Als dit een reactie is op het antibioticum trimethoprim-sulfadiazine, is het stoppen van de medicatie meestal de enige behandeling die nodig is. In gevallen van immuun-gemedieerde polymyositis worden meestal steroïden en andere immunosuppressieve medicijnen voorgeschreven. In alle gevallen kan ook beperking van de activiteit worden aanbevolen totdat de symptomen beginnen te verbeteren. Sommige van deze oorzaken kunnen worden genezen met de juiste behandeling, terwijl andere chronisch zullen zijn en kunnen worden behandeld met medicatie, maar niet volledig kunnen worden genezen.
Prognose voor honden met polymyositis
Polymyositis kan een acute of chronische aandoening zijn. Sommige honden kunnen aanhoudende, langdurige symptomen ervaren, terwijl anderen een acute vorm van de ziekte ervaren die kan worden genezen. Afhankelijk van de onderliggende oorzaak kunnen sommige van deze gevallen worden genezen met de juiste behandeling en kunnen honden volledig herstellen. Dit omvat bepaalde infectieuze oorzaken en reacties op trimethoprim-sulfadiazine. Andere, zoals immuungemedieerde polymyositis, zullen niet volledig worden genezen, maar kunnen op de lange termijn worden beheerd met medicijnen. Deze medicijnen kunnen de symptomen onder controle houden, maar kunnen ook enkele ongewenste bijwerkingen hebben. Tot slot hebben sommige oorzaken van polymyositis, zoals kankerachtige tumoren en sommige erfelijke aandoeningen, geen effectieve behandelingen en kunnen ze niet worden genezen. In deze gevallen, als de symptomen ernstig zijn, kan euthanasie de meest humane optie zijn.
Hoe polymyositis te voorkomen
Polymyositis heeft veel mogelijke oorzaken en het is moeilijk om ze allemaal te voorkomen. Het gebruik van effectieve tekenpreventie en het regelmatig grondig controleren van uw hond op teken kan helpen om door teken overgedragen ziekten te voorkomen. Andere infecties kunnen worden voorkomen door goede hygiëne te betrachten, een schone leefruimte voor uw hond te bieden en geen rauw of onvoldoende verhit vlees te voeren. Immuunziekten kunnen niet worden voorkomen, maar het is belangrijk om uw dierenarts te raadplegen zodra u iets vreemds opmerkt bij uw hond. Vroegtijdige behandeling kan de voortgang van de ziekte vertragen en uw hond een goede kwaliteit van leven geven. Hoewel de erfelijke vorm niet kan worden voorkomen bij een individuele hond, mag er niet worden gefokt met een hond die polymyositis heeft en dit voorkomt dat de aandoening wordt doorgegeven aan een andere generatie puppy’s.