Peppered cory’s zijn kleine, vreedzame meervallen die kunnen helpen de bodem van uw aquarium sprankelend schoon te houden. Het zijn ook leuke, interessante huisdieren die kunnen vocaliseren tijdens het baltsen. Een andere gewoonte die ze hebben, is “knipogen” naar hun eigenaren; hun gearticuleerde ogen stellen hen in staat om het oog naar beneden en weer omhoog te kantelen zonder hun kop te bewegen. Ze danken hun naam aan de zwarte vlekken die lijken op peper die op hun lichaam zijn gestrooid.
Net als andere Corydoras-meervallen schiet deze soort soms naar het wateroppervlak om lucht te happen. Ze kunnen zuurstof uit de atmosfeer gebruiken voor hun ademhaling, dus het is normaal dat je ze dit af en toe ziet doen. Ze worden het beste in kleine groepen gehouden en zijn een geweldige aanvulling op een zoetwateraquarium.
Inhoudsopgave
Soortenoverzicht
Algemene namen: Blauwe luipaardcorydoras, gepeperde meerval, gepeperde cory
Wetenschappelijke naam: Corydoras paleatus
Volwassen grootte: 2 tot 3 inch
Levensverwachting: 5 jaar
Kenmerken
| Familie | Callichthyidae |
|---|---|
| Oorsprong | Río de la Plata-bekken, Argentinië, Brazilië, Paraguay, Suriname en Uruguay |
| Sociaal | Vreedzame scholenvis |
| Tankniveau | Bodem bewoner |
| Minimale tankgrootte | 15 gallons |
| Eetpatroon | Omnivoor, houdt van levend voedsel |
| Fokken | Eierlaag |
| Zorg | Gematigd |
| pH | 6.0 tot 7.0 |
| Hardheid | Tot 12 dGH |
| Temperatuur | 72 tot 78 graden Fahrenheit (22 tot 26 graden Celsius) |
Oorsprong en distributie
Peppered corys zijn inheems in Zuid-Amerika, waar ze voor het eerst werden ontdekt door Charles Darwin tijdens zijn bekende reizen aan boord van de HMS Beagle in de jaren 1830. Hun natuurlijke habitats omvatten de rivieren en beken van het Río de la Plata Basin, een van ‘s werelds grootste rivierbekkens. Peppered corys zijn aangetroffen in rivieren, beken en kleine meren in Argentinië, Brazilië, Paraguay, Suriname en Uruguay. Ze behoren tot de eerste vissen die in gevangenschap werden gefokt voor de aquariumhandel, nadat ze voor het eerst in gevangenschap werden gefokt in Parijs, Frankrijk, in 1878.
De wetenschappelijke naam voor deze vis is afgeleid van de Latijnse woorden cory (betekent helm), doras (betekent huid), die verwijzen naar hun gepantserde lichaam, en palea (betekent kaf of stroken metaalfolie), een verwijzing naar hun natuurlijke kleur. Peppered corys blijven een van de meest voorkomende en populairste van het geslacht Corydoras in de aquariumhandel. De meeste exemplaren die in winkels worden verkocht, zijn in gevangenschap gefokt door commerciële kwekers in Florida en Azië.
Kleuren en markeringen
Corydoras paleatus , algemeen bekend als de peperkoraal , is mogelijk de meest gehouden van alle Corydoras- soorten, met de mogelijke uitzondering van Corydoras aenus , of bronzenkoraal . Het lichaam van deze soort is vrij gedrongen en bedekt met twee rijen benige platen, ook wel scutes genoemd. De kop is ook bedekt met grote benige platen, waaraan de wetenschappelijke naam is ontleend. Op de bovenkaak zitten twee paar baarddraden, die smaakpapillen bevatten om de vis te helpen bij het zoeken naar voedsel terwijl hij door het substraat rommelt.
De lichaamskleur is licht olijfgroen tot bruin, met een groene iriserende glans. Een netwerk van donkergroen-zwarte markeringen bedekt het lichaam, waarbij geen twee exemplaren er precies hetzelfde uitzien. De vinnen zijn relatief licht en de rugvin heeft een donkere vlek op de eerste paar stralen, terwijl de staartvin een sprenkeling van fijne vlekken heeft. Deze soort heeft een vetvin, die een vlek op de bovenste punt heeft. Gekweekte variëteiten bestaan in albino en een gouden kleur die soms gouden paleatus wordt genoemd. In het wild gevangen exemplaren hebben meer contrast in het patroon, evenals meer irisatie dan de meeste in gevangenschap gefokte exemplaren.
Tankgenoten
Geweldig voor kleine tot grote aquaria, deze soort moet in groepen van drie of meer worden gehouden. Ideale tankgenoten zijn andere kleine vissen, zoals kleine vreedzame barbelen, danio’s, levendbarende vissen, killivissen , kleine tetra’s en dwergcichliden. Houd er rekening mee dat deze soort de voorkeur geeft aan kouder water, dus vermijd het om ze te houden met soorten die de hogere tropische temperaturen nodig hebben. Houd ze ook niet samen met grote of agressieve vissen.
Net als de andere leden van deze familie heeft de peperkoraalvis vlijmscherpe weerhaken onder elk oog, onder de vetvin en aan de voorkant van de rugvin. Ze zijn bedoeld om grotere vissen ervan te weerhouden ze in te slikken. Ze kunnen echter problemen opleveren bij het vangen van deze kleine meerval, en voorzichtigheid is geboden bij het doen hiervan. Deze soort is erg vreedzaam en hoewel ze overdag behoorlijk actief zijn, staan ze er ook om bekend dat ze lange tijd op één plek blijven zitten en het gebied afspeuren op zoek naar stukjes voedsel. Ze geven de voorkeur aan het gezelschap van soortgenoten en doen het het beste als ze in scholen worden gehouden.
Een interessant gedrag bij deze soort is het vermogen om geluid te produceren door abductie (wegbewegen van het midden van het lichaam) van zijn borstvinnen. Dit gedrag wordt over het algemeen gezien tijdens de balts of bij jonge dieren wanneer ze sociaal gestrest zijn.
Habitat en verzorging van de peperkoraal
Als bodembewoners die hun dagen doorbrengen met graven door de ondergrond, moet deze soort worden voorzien van een ondergrond van zand of fijn glad grind, bij voorkeur donker van kleur. Levende planten zijn ideaal, maar kunstplanten kunnen ook worden gebruikt. Het belangrijkste is om voldoende schuilplaatsen te bieden, zodat ze zich veilig en comfortabel voelen. Drijvende planten zijn een goede optie, omdat deze soort de voorkeur geeft aan meer gedempt licht. Drijvende hout- of moerashoutformaties in het aquarium zijn ook een goede manier om deze soort schuilplaatsen te geven.
Pepered Cory dieet en voeding
Peperkoralen houden van levend voer, maar doen het ook goed met bevroren, vlokken, korrels en zelfs pellet- of tabletvoer. Levend voer kan bestaan uit bloedwormen, pekelkreeftjes, tubifex en witte wormen. Ze voeden zich voornamelijk op de bodem en hoewel ze af en toe naar de hogere niveaus stijgen om een hapje te pakken, eten ze bijna uitsluitend voedsel op het onderste substraat.
Zorg er daarom voor dat het voedsel bij hen terechtkomt. Zinkende pellets of tabletten zijn een goede manier om ervoor te zorgen dat ze hun eerlijke deel van het voedsel krijgen. Hoewel ze overdag actief zijn, zullen ze ‘s nachts vaak eten, dus gooi een paar zinkende tabletten in de tank vlak voordat u de lichten uitdoet om ervoor te zorgen dat ze goed gevoed worden. Lever levend voedsel met een tang of een lange pipet; dit voedsel kan rond de bodem van de tankdecoratie blijven zitten zodat de meerval ze kan vinden.
Geslachtsverschillen
Vrouwelijke peperkoralen zijn over het algemeen groter dan mannetjes en ronder in de buik. Van bovenaf gezien is het verschil duidelijker, aangezien het vrouwtje veel breder is dan het mannetje. Het mannetje heeft een aanzienlijk grotere rugvin en hun anaalvin is puntiger dan die van het vrouwtje. Mannetjes zijn vaak kleurrijker dan vrouwtjes.
Het kweken van de Peppered Cory
Er moet een kweekpaar of een trio van twee mannetjes en één vrouwtje worden geselecteerd. Sommige kwekers geven de voorkeur aan een nog hogere verhouding mannetjes tot vrouwtjes om succes te verzekeren. De kwekers moeten worden geconditioneerd door kleine levende voedingsmiddelen te voeren, zoals bloedwormen, pekelkreeftjes, daphnia en tubifex. Deze vissen zijn eierleggers die hun eigen eieren opeten, wat betekent dat een apart aquarium voor het paaien en het grootbrengen van de jongen noodzakelijk is.
Wanneer het vrouwtje klaar is om te paaien, zal het merkbaar in omvang toenemen en zal de vis over het algemeen actiever zijn. De buik van het vrouwtje kan een roodachtige tint vertonen, net als de eerste straal van de borstvin. Voer op dit punt een grote waterverversing uit (ongeveer 25 procent) met water dat kouder is dan de watertemperatuur in de tank. Het is de bedoeling om de watertemperatuur met ongeveer vijf graden te laten dalen, wat het regenseizoen simuleert, wat op zijn beurt het paaien zal activeren.
De eerste stadia van het paaien worden aangegeven door het mannetje dat over de rug van het vrouwtje zwemt, zo dichtbij dat zijn baarddraden haar rug kunnen raken. Mannetjes vertonen vaak een bibberend gedrag tijdens het paairitueel. Uiteindelijk zal het mannetje de traditionele “T”-positie aannemen, waarbij zijn lichaam in een rechte hoek staat ten opzichte van de neus van het vrouwtje.
Deze positie triggert de afgifte van sperma en één tot tien eieren, die het vrouwtje tussen haar holle buikvinnen zal grijpen. Zodra de eieren bevrucht zijn, scheidt het paar zich en legt het vrouwtje de klevende eieren op een oppervlak dat ze al heeft uitgekozen en schoongemaakt voor dit doel. Dit kan gebeuren op het glas, filterbuizen of plantenbladeren.
Zodra de eieren zijn afgezet, zullen de mannetjes het vrouwtje weer achtervolgen en zal het paringsritueel opnieuw plaatsvinden. Dit wordt herhaald totdat er 200 tot 300 eieren zijn bevrucht en in het hele aquarium zijn afgezet. Het paaien kan een uur of langer duren. Zodra het paaien is voltooid, moeten de volwassenen uit het paai- aquarium worden verwijderd. Na ongeveer vier tot zes dagen zullen de eieren uitkomen, hoewel dit kan variëren afhankelijk van de watertemperatuur. Kouder water kan het uitkomen met wel twee dagen verlengen.
Zodra de eieren zijn uitgekomen, kunnen de jongen heel klein voedsel krijgen, zoals cyclops , vers uitgekomen pekelkreeftjes , microwormen of commercieel bereid voedsel voor jonge vissen . Zorg voor een goede waterkwaliteit door regelmatig water te verversen. Sponsfilters zijn goed te gebruiken in paaibakken, omdat ze filtering bieden zonder dat je bang hoeft te zijn dat de jonge vissen worden opgezogen.
Meer soorten huisdierenvissen en verder onderzoek
Als u geïnteresseerd bent in soortgelijke soorten, kijk dan eens naar:
Bekijk de aanvullende profielen van visrassen voor meer informatie over andere zoetwatervissen .