Meloxicam is een veelgebruikt medicijn om pijn en ontstekingen bij honden te behandelen, maar zoals de meeste voorgeschreven medicijnen, brengt meloxicam wel wat risico’s met zich mee. Gelukkig verdragen de meeste honden het medicijn goed en helpt het hun pijn en ontstekingen te verminderen.
Inhoudsopgave
Wat is Meloxicam?
Meloxicam is een NSAID, of niet-steroïde anti-inflammatoir geneesmiddel, in de oxicamklasse. Het is een selectieve COX-2-remmer, wat betekent dat het geen invloed heeft op COX-1. Cyclooxygenase, of COX, is een familie van enzymen die isozymen worden genoemd. Zowel COX-1 als COX-2 produceren prostaglandinen, dit zijn lipiden in de cellen van het lichaam die hormoonachtige effecten hebben en pijn en ontsteking bevorderen. COX-1 en COX-2 worden in verschillende cellen van het lichaam aangetroffen. Bewijs toont aan dat het remmen van COX-2 maar niet van COX-1 de gastro-intestinale bijwerkingen kan verminderen die doorgaans worden geassocieerd met niet-selectieve COX-remmende NSAID’s.
Meloxicam is verkrijgbaar in tabletten voor menselijk gebruik, maar de doseringen van die tabletten zijn veel te hoog voor gebruik bij honden (met de mogelijke uitzondering van grote hondenrassen ). Veterinair meloxicam wordt doorgaans aangetroffen in een gearomatiseerde suspensie met een speciale orale spuit voor nauwkeurige dosering. De orale suspensie is verkrijgbaar in twee sterktes: 0,5 mg/ml en 1,5 mg/ml. Het is belangrijk dat u de juiste sterkte voor uw hond gebruikt om overdosering te voorkomen.
Merknamen van veterinair meloxicam zijn Metacam, Meloxidyl en Loxicom. Andere generieke veterinaire vormen zijn mogelijk beschikbaar. Geef uw hond nooit menselijk meloxicam zonder specifieke doseringsinstructies van uw dierenarts.
Toepassingen voor Meloxicam voor honden
Metacam wordt soms gebruikt om pijn te verlichten en ontstekingen te verminderen die verband houden met aandoeningen zoals artrose . Het wordt vaak gebruikt om pijn en ontstekingen te verminderen om genezing en herstel na een operatie of verwonding te bevorderen.
Meloxicam wordt doorgaans aan honden toegediend als een eenmaal daagse dosis van 0,1 mg/kg (0,045 mg per pond). De initiële dosis kan naar goeddunken van de dierenarts worden verdubbeld. Gelukkig worden meloxicamoplossingen voor honden doorgaans geleverd met een spuit voor dosering op basis van het lichaamsgewicht van de hond.
Schud de oplossing goed en trek vervolgens de dosis voor het gewicht van uw hond (of de dosis die uw dierenarts aanbeveelt) in de meegeleverde spuit. De oplossing kan direct in de bek van de hond worden gedaan of aan het voer worden toegevoegd. Wanneer u meloxicam aan hondenvoer of -snoepjes toevoegt, zorg er dan voor dat uw hond het hele portie voer opeet om een adequate dosering te garanderen. Het geven van dit medicijn met voedsel kan de kans op maag-darmklachten verkleinen.
Bijwerkingen van Meloxicam voor honden
De mogelijke bijwerkingen van meloxicam zijn in principe dezelfde als die van andere NSAID’s.
Tekenen van negatieve effecten van meloxicam bij honden
- Braken (mogelijk met bloed)
- Diarree (eventueel met bloed)
- Verminderde eetlust
- Gastro-intestinale ulceratie en bloedingen
- Zwarte, teerachtige ontlasting (verteerd bloed in de ontlasting)
- Nierschade
- Lever schade
- Langdurige of onverklaarbare bloedingen (abnormale stolling)
- Problemen met het centrale zenuwstelsel (ongebruikelijk)
Als er bijwerkingen optreden bij uw hond tijdens het geven van meloxicam, stop dan met de medicatie en neem direct contact op met uw dierenarts. Breng uw hond onmiddellijk naar een dierenarts als u hevige bloedingen, extreme lethargie, plotselinge ineenstorting of andere ernstige tekenen van ziekte opmerkt .
Overwegingen voordat u Meloxicam aan honden geeft
Uw dierenarts kan algemene laboratoriumtests aanbevelen om de orgaanfuncties en algehele gezondheid van uw hond te beoordelen voordat u meloxicam voorschrijft. Deze tests kunnen onderliggende lever- of nierproblemen onthullen die door meloxicamtherapie verergerd kunnen worden.
Sommige medicijnen mogen niet tegelijk met meloxicam worden ingenomen. Andere NSAID’s (zoals aspirine, carprofen, meloxicam, deracoxib en andere) moeten worden gestopt voordat u met meloxicam begint, tenzij uw dierenarts anders adviseert. Het gelijktijdig gebruiken van meerdere NSAID’s verhoogt het risico op bijwerkingen zoals braken, diarree, maag-darmzweren of bloedingen, lever- of nierschade en abnormale bloedingen. Dezelfde bijwerkingen kunnen optreden bij steroïden (zoals prednison en cortison) samen met meloxicam. Als uw hond NSAID’s of steroïden gebruikt, zal uw dierenarts een uitwasperiode van maximaal een week aanbevelen voordat u uw hond met meloxicam laat beginnen.
Honden die langdurig met meloxicam worden behandeld, moeten routinematig worden gecontroleerd. Controle omvat doorgaans bloedonderzoeken om de drie tot zes maanden om er zeker van te zijn dat er geen schade aan de organen is. Het is ook belangrijk om uw hond mee te nemen voor routinematige lichamelijke onderzoeken, zoals aanbevolen door uw dierenarts. Hierdoor kan uw dierenarts zoeken naar schade door meloxicam en onderliggende aandoeningen die erger kunnen worden door voortgezet meloxicamgebruik.
Praat met uw dierenarts als u denkt dat meloxicam niet goed werkt om de pijn en ontsteking van uw hond te verlichten. U kunt wellicht andere behandelingsopties overwegen.