Soms zullen goedbedoelende konijneneigenaren aankondigen dat ze “een konijn hebben vrijgelaten zodat het in het wild kan leven.” Deze persoon denkt misschien dat hij het juiste doet door zijn huisdier los te laten om te leven “zoals het bedoeld is om te leven.” Het probleem met deze logica is dat gedomesticeerde konijnen nooit echt bedoeld zijn om in het wild te leven. Helaas zal het konijn waarschijnlijk niet lang meer leven.
Inhoudsopgave
Gedomesticeerde konijnen en basisinstincten
Als uw gedomesticeerde konijn uit zijn hok ontsnapt, zal hij instinctief een hol graven, net als zijn Europese voorouders, Oryctolagus cuniculus . Dat is ongeveer de mate waarin de overlevingsvaardigheden van een gedomesticeerd konijn zouden reiken. Belangrijke instincten en fysieke kenmerken die konijnen in het wild beschermen, zijn verloren gegaan. Gedomesticeerde konijnen hebben deze vaardigheden niet nodig. Sommige basisinstincten blijven wel bestaan; het zijn prooidieren en blijven zich als zodanig gedragen. De scherpe, wilde vaardigheden die nodig zijn voor de overleving van een konijn, zijn echter verwaterd door generaties en generaties van domesticatie.
Onvermogen om aan roofdieren te ontsnappen
Een factor die direct tegen gedomesticeerde konijnen in het wild werkt, is hun “door de mens gemaakte” vachtkleur . Konijnenliefhebbers hebben veel kleuren en patronen in gedomesticeerde vachten gefokt . Deze onnatuurlijke kleuren passen niet per se bij de wilde en natuurlijke omgeving en maken gedomesticeerde konijnen een gemakkelijke prooi. In het wild worden deze dieren zeer gemakkelijke doelwitten en zullen ze elk roofdier in het gebied aantrekken, waaronder haviken , vossen, uilen, coyotes, wasberen en zelfs huishonden.
Sommige tamme konijnen dragen de kleur van hun voorouders; agouti (een grijsbruin), wat hen een klein voordeel geeft ten opzichte van hun onnatuurlijk gekleurde broeders. Zelfs met een beter gecamoufleerde vacht heeft de gedomesticeerde variëteit nog steeds niet de verfijnde vaardigheden om roofdieren te detecteren of te ontvluchten die een wild konijn wel heeft. Afhankelijk van het ras zijn de lichamen van tamme konijnen doorgaans zwaarder dan die van wilde konijnen, waardoor ze langzamer aan een roofdier ontsnappen. Een huisdierkonijn kan gevaar voelen, maar het is vaak te laat. Zelfs als hij wegspringt om zich te verstoppen, is hij gewoon niet uitgerust om lang alleen te overleven. Wilde konijnen zijn experts in het zoeken naar voedsel in hun natuurlijke omgeving, terwijl gedomesticeerde konijnen dat niet zijn en het moeilijker zullen hebben om voedsel te vinden in het wild.
Over het algemeen hebben wilde katoenstaartkonijnen ( Sylvilagus spp. ) een levensduur van ongeveer een jaar, mogelijk zelfs drie, als ze heel, heel slim zijn. Als een tam konijn dat “vrijgelaten” wordt een jaar overleeft, is dat puur geluk. De meeste mensen hebben hun hart op de juiste plaats, maar ze rekenen niet op die kansen als ze hun konijn vrijlaten. Tamme konijnen blijven het veiligst, gelukkigst en gezondst als ze onder onze hoede zijn .
Als u een huisdierkonijn heeft waar u niet meer voor kunt zorgen, is de veiligste manier om het huisdier ter adoptie af te staan en het niet buiten vrij te laten. Uw dierenarts , buren of vrienden kunnen u helpen bij het vinden van een veilig en gelukkig adoptiehuis voor uw huisdierkonijn.