Het schild van een schildpad bestaat uit ongeveer 60 botten. Het benige schild is bedekt met een dunne laag epitheel, die de harde buitenste schildlaag produceert. Als u heeft gemerkt dat uw schildpad vervelt op zijn schild, is het waarschijnlijk dat de stukken van deze harde laag, scutes genaamd, zich voorbereiden op nieuwe groei. Naarmate de schildpad groeit, produceert het epitheel een nieuwe scute onder de oude die een grotere diameter heeft dan de scute die erbovenop ligt, waardoor het schild kan uitzetten.
Inhoudsopgave
Wat is een schild op een schildpad?
De schubben van een schildpad zijn de plaatachtige, harde schubben op zijn schild. De schubben zijn vergelijkbaar in samenstelling met de keratine van vingernagels en beschermen de botten en het epitheel van het schild eronder.
Bij de meeste schildpadden blijven de schubben hun hele leven op het schild zitten, waardoor het schild dikker wordt en het beschermt. De buitenste lagen van de schubben kunnen afslijten, vooral bij gravende schildpadden, maar worden normaal gesproken niet afgeworpen. Bij veel soorten waterschildpadden (geslachten Chrysemys , Deirochelys , Graptemys , Pseudemys , Trachemys en Malaclemys ) werpen ze de buitenste laag van de schubben echter jaarlijks af. Dit voorkomt dat het schild zo dik en zwaar wordt dat het moeilijk wordt om te zwemmen, en het helpt ook om het schild te ontdoen van algen en andere dingen die in een wateromgeving groeien.
Het is volkomen normaal dat waterschildpadden hun schubben afwerpen als ze groeien. Maar een afbladderende schelp kan ook duiden op een ziekte, afhankelijk van het type schildpad en of deze gezond is.
Naast het afstoten van schubben, werpen alle schildpadden en landschildpadden ook de huid van hun poten en nek af. De huid van een schildpad is anders dan die van jou, omdat deze niet elastisch is en niet uitrekt om groei mogelijk te maken. Naarmate schildpadden groeien, zul je zien dat ze hun oude huid in fasen ontgroeien en afstoten. Dit is het meest merkbaar bij waterschildpadden en het dient ook als een manier om infecties af te weren.
Waarom werpen schildpadden hun schubben af?
Gezonde vervelling vindt plaats als onderdeel van de normale groei van een waterschildpad, omdat het schild uitzet met de rest van het groeiende lichaam. Andere veelvoorkomende redenen voor schildproblemen zijn bacteriën, parasieten , algen, milieuproblemen en slechte voeding. Het is belangrijk om gezonde vervelling te kunnen onderscheiden van problemen die de gezondheid of het leven van uw huisdier in gevaar kunnen brengen.
Bepaal eerst of het schild onder de afbladderende schubben er normaal uitziet. Wanneer het schild er misvormd uitziet, rood of bloederig onder het schubben, bot blootligt of het schild zacht of sponsachtig aanvoelt, is er een probleem en moet u zo snel mogelijk veterinair advies inwinnen. U moet ook naar een dierenarts gaan als uw schildpad voortdurend schubben verliest of als de schubben afbladderen maar niet volledig afvallen.
Gezond verharen
Het afbladderen van de vrucht is normaal als onderdeel van het groeiproces, zolang de dunne laagjes loslaten en de schil zichtbaar wordt die er normaal uitziet en aanvoelt.
- Schubben moeten over het algemeen intact en heel zijn en niet in delen loslaten. Als dat niet het geval is, kan dat een teken van ziekte zijn. Wees je ervan bewust dat scherpe stenen de schubben van je schildpad kunnen beschadigen of ervoor kunnen zorgen dat hij voortijdig vervelt, dus zorg ervoor dat er niets in zijn omgeving is dat potentieel gevaarlijk is.
- Schutbladen mogen niet te dik zijn en moeten er bijna doorschijnend uitzien. Eigenlijk moeten ze eruit zien als de schelp waar ze vandaan komen.
- Het is normaal dat een waterschildpad wat van zijn scutes opeet nadat ze eraf zijn gevallen. Maar om het zekere voor het onzekere te nemen, verwijdert u de afgeworpen scutes uit de tank , omdat ze de keel en inwendige organen van uw schildpad kunnen beschadigen.
Gezondheidsproblemen die haaruitval veroorzaken
Dysecdysis (abnormale vervelling) kan de schild van uw huisdier blootstellen en kwetsbaar maken voor infecties. Het kan ook een teken zijn van lever-, nier-, schildklier- of botziekte , of een voedingstekort. Bacteriële schildrot is een ander ernstig probleem, dat kan leiden tot permanente schildmisvorming. Andere redenen waarom uw schildpad abnormaal kan vervellen, zijn onder andere:
- Overvoeding, wat kan leiden tot een te snelle groei of andere gezondheidsproblemen
- Verwondingen veroorzaakt door scherpe stenen of dergelijke in de leefomgeving van een schildpad
- Zonnen op een plek waar het te warm is
- Te lage omgevingstemperatuur
- Schimmel- en bacteriële infecties
- Hoge ammoniakgehaltes in het water van de schildpad (Het is belangrijk om een goed filter met biologische filtratie te hebben)
Behandeling
De behandeling is afhankelijk van de ernst en oorzaak van de dysecdysis van uw schildpad. Als het probleem relatief mild is, begin dan met ervoor te zorgen dat de omstandigheden in de leefomgeving van uw huisdier optimaal zijn. In sommige gevallen kunnen kleine veranderingen aan het verblijf van uw huisdier het probleem oplossen. Controleer of:
- Er zijn geen scherpe stenen of andere voorwerpen die verwondingen kunnen veroorzaken
- De ideale temperatuur wordt gehandhaafd en er zijn geen “hotspots” die uw schildpad kunnen verwonden
- Uw waterfilter is van goede kwaliteit, werkt goed en filtert zowel biologische als chemische verontreinigingen
- U geeft het juiste dieet
Als het probleem ernstiger is of niet verlicht wordt door veranderingen in de leefomgeving, is het het beste om contact op te nemen met de dierenarts. Hoewel het mogelijk is om schimmels en algen van het schild van uw schildpad te verwijderen, is het gemakkelijk om het schild te beschadigen. Het is het beste om een expert het probleem te laten behandelen. Uw dierenarts kan mogelijk ook een onderliggend medisch probleem diagnosticeren en medicatie voorschrijven.
Een van de meest voorkomende behandelingen voor schildrot is debriding: een proces waarbij de rotte schild voorzichtig wordt schoongemaakt en het onderliggende weefsel wordt behandeld met antibiotica zoals zilversulfadiazinecrème. Dierenartsen kunnen de schildpad ook een injectie met ceftazidime of een ander antibioticum geven. Sommige schildpadden hebben regelmatig debriding nodig (samen met een geschikte leefomgeving en voeding) terwijl het schild geneest. Als het schild van de schildpad gebroken is of dieprot heeft, kunnen dierenartsen het schild vaak repareren totdat het vanzelf weer aangroeit. Het kan maanden duren voordat een schildwond weer normaal is.
Als u het schild zelf schoonmaakt, gebruik dan een heel zacht schuursponsje, zoals een zachte tandenborstel, en werk heel langzaam en voorzichtig. Als u geen toegang hebt tot antibiotische crème, is een andere optie een antibacteriële zalf zoals Betadine of Povidone-Iodine. Nadat het schild is schoongemaakt, moet een schildpad een paar dagen droog en warm worden gehouden, maar wel met toegang tot een kleine kom met water om te drinken. Dit proces moet mogelijk meerdere keren worden herhaald in de loop van een paar weken. Als uw schildpad na meerdere debridings en het gebruik van antibacteriële zalf nog steeds tekenen van schildziekte vertoont, ga dan naar uw dierenarts.
Preventie
In veel gevallen is het niet nodig om het afstoten van scutes te voorkomen. Het is een noodzakelijk en belangrijk onderdeel van de groei en gezondheid van waterschildpadden. Om problemen te voorkomen, is het echter belangrijk om een geschikte omgeving voor uw schildpad te behouden en contact op te nemen met een dierenarts zodra er gezondheidsproblemen ontstaan.