Bumblefoot bij ratten

Er zijn genoeg goede redenen om uw tamme ratten op een gezond gewicht te houden en ze comfortabele leefomstandigheden te bieden, maar het voorkomen van medische problemen zoals bumblefoot is een bijzonder belangrijke rol voor verzorgers. Deze ziekte kan zich ontwikkelen wanneer ratten en andere kleine huisdieren overgewicht hebben, in kooien met een gaasbodem leven, worden blootgesteld aan geïnfecteerde ratten of wanneer eigenaren de urine en het lichaamsafval van de ratten niet regelmatig schoonmaken.

Hoewel bumblefoot gemakkelijk te voorkomen is, kan het vervelende symptomen veroorzaken , zoals zweren op de voeten, en zelfs dodelijk zijn voor ratten als het niet behandeld wordt. De bacteriën die deze ziekte veroorzaken, zijn besmettelijk voor andere ratten. Gelukkig is het niet besmettelijk voor mensen, en eigenaren kunnen hun huisdierenratten doorgaans beschermen tegen bumblefoot met een paar preventieve maatregelen.

Wat is Bumblefoot?

Bumblefoot ( ulceratieve pododermatitis ) is een pijnlijke bacteriële infectie bij ratten die ervoor zorgt dat er zweren ontstaan ​​op de onderkant van de poten van het dier. Deze aandoening ontstaat meestal wanneer een wond op het lichaam van het dier geïnfecteerd raakt met Staphylococcus aureus of E. coli, vaak als gevolg van onhygiënische omstandigheden in het verblijf van het dier. Kleine snijwonden of schaafwonden op de poten van de rat zorgen ervoor dat de bacteriën het lichaam binnendringen. De infectie leidt tot chronische ontstekingen en abcessen, en de naam “bumblefoot” verwijst naar de rode laesies of “bumbles” die zich op de poten ontwikkelen en ervoor zorgen dat het dier mank loopt.

Bumblefoot komt vaak voor bij ratten die zwaarlijvig zijn of die een genetische aanleg hebben voor de aandoening. Konijnen, vogels en andere knaagdieren zijn ook vatbaar voor bumblefoot, maar bij konijnen wordt het vaker “sore hocks” genoemd. Bumblefoot is ook een groot probleem bij kippen die in gevangenschap worden gehouden, met name bij kippen die in grote aantallen in kleine verblijven worden gehouden.

Symptomen van Bumblefoot bij ratten

Eigenaren merken de eerste tekenen van bumblefoot mogelijk niet op bij hun tamme ratten, maar zodra de infectie vordert, kunnen de volgende symptomen worden waargenomen:

Bumblefoot begint als kleine rode bultjes die een beetje op eeltplekken lijken. Omdat de laesies eerst op de voetzolen van het dier verschijnen, merken eigenaren de symptomen van infectie in dit stadium mogelijk niet op. Deze bultjes kunnen echter uiteindelijk behoorlijk groot worden. U ziet mogelijk bloederige voetafdrukken die door uw huisdierrat zijn achtergelaten. Dit teken treedt op zodra de laesies zijn begonnen te bloeden en korstjes te vormen. Ratten worden ongemakkelijk naarmate de pijn toeneemt en eigenaren zullen waarschijnlijk gedragsveranderingen opmerken . Als uw rat mank loopt, overmatig aan zijn voeten likt of zich terughoudend gedraagt ​​om normaal te lopen of klimmen, is het tijd om uw dierenarts voor kleine huisdieren te bezoeken.

Oorzaken van Bumblefoot

Er is nogal wat onenigheid over welke kooien of omstandigheden kunnen bijdragen aan bumblefoot. Het wordt echter algemeen aangenomen dat kooien met een draadvloer, onhygiënische leefomstandigheden en gezondheidsfactoren zoals obesitas ratten vatbaarder kunnen maken voor het ontwikkelen van deze ziekte. Wat de specifieke oorzaak ook is, bumblefoot is bijna uitsluitend een ziekte van dieren die in gevangenschap worden gehouden, dus het is cruciaal om de verblijven schoon en vrij van irriterende stoffen te houden. De volgende oorzaken kunnen voorkomen:

• Onhygiënische leefomstandigheden: Ratten die regelmatig worden blootgesteld aan ontlasting, urine en andere onhygiënische materialen in hun verblijven, kunnen bumblefoot ontwikkelen door erop te lopen. Omdat de infectie zich ontwikkelt zodra bacteriën kleine schaafwonden of snijwonden op de voeten binnendringen, is slechte hygiëne een risicofactor die ervoor zorgt dat ratten eerder bumblefoot ontwikkelen.
• Bodemmateriaal: Trauma door onregelmatige kooioppervlakken of grofkorrelige bodemmaterialen kunnen een rol spelen bij de ontwikkeling van bumblefoot.
• Infectie door andere knaagdieren: Ratten kunnen bumblefoot op elkaar overdragen, vooral als ze in hetzelfde verblijf worden gehouden. Omdat deze ziekte besmettelijk is, moeten eigenaren ratten die deze infectie ontwikkelen onmiddellijk in quarantaine plaatsen en alle verblijven van huisdieren grondig schoonmaken.
• Obesitas: Obese dieren, inclusief ratten, lijken meer kans te hebben op bumblefoot. Dit kan komen door een ongelijke gewichtsverdeling of overmatige druk op de voeten en benen wanneer het dier loopt. Dit geldt met name voor oudere ratten, die van nature langzamer lopen dan anderen.
• Draadvloerkooien: Het gebruik van draadvloerkooien, inclusief draadplanken of balkons, is gesuggereerd als een mogelijke oorzaak van bumblefoot. Draadvloeren van kooien moeten worden vermeden, maar veel fatsoenlijke rattenkooien hebben bovenste niveaus die zijn gemaakt van gaas. Echter, zelfs ratten die op een vaste vloer worden gehouden, kunnen bumblefoot krijgen, met één theorie die suggereert dat blootstelling aan urine die zich op een vaste vloer verzamelt (vooral plastic) kan bijdragen aan het probleem.

Diagnose van Bumblefoot bij ratten

Zodra u symptomen van bumblefoot bij uw rat opmerkt, is een bezoek aan uw dierenarts noodzakelijk. Uw dierenarts zal een lichamelijk onderzoek uitvoeren op het dier, waarbij hij zich vooral richt op de poten, en bepalen of bumblefoot de oorzaak kan zijn. Als deze ziekte wordt vermoed, worden er monsters genomen om in een laboratorium te worden getest. Uw dierenarts zal kweek- en gevoeligheidstests uitvoeren op uw huisdier om te bepalen welke bacteriën de infectie hebben veroorzaakt. Dit stelt hen in staat om de diagnose te bevestigen en een antibioticum te kiezen dat het meest effectief is bij de behandeling van het geval van bumblefoot bij uw rat.

Behandeling

Een combinatie van orale antibiotica samen met plaatselijke reiniging en behandeling van de wonden van uw rat (zoals voorgeschreven door uw dierenarts) is meestal de eerste behandelingskuur voor bumblefoot. Wanneer laesies niet reageren op deze behandeling, kan uw dierenarts een operatie aanbevelen. Dit heeft echter aanzienlijke risico’s en beperkt succes.

Voor bumblefoot-laesies die niet reageren op deze basisbehandeling, kan een chirurgische behandeling noodzakelijk zijn, maar dit heeft aanzienlijke risico’s en beperkt succes. Het allerbelangrijkste is dat eigenaren zo snel mogelijk professionele hulp moeten zoeken als er symptomen van bumblefoot op hun huisdieren verschijnen.

Behandeling van de ziekte omvat ook het ontsmetten van de kooi van uw rat. Eigenaren moeten alle ratten uit het verblijf halen en eventuele extra ratten naar een dierenarts brengen voor onderzoek (zelfs als ze er niet door aangetast lijken te zijn). Maak de kooi grondig schoon en zorg ervoor dat u het hele verblijf ontsmet, samen met voer- en waterbakken of speelgoed. Voeg vers, zacht beddengoed toe om toekomstige verwondingen aan de poten van uw huisdier te voorkomen.

Prognose voor ratten met Bumblefoot

Omdat de ernst van bumblefoot-gevallen kan variëren, hangt de prognose van uw specifieke rat af van de conditie en de aanbevelingen van uw dierenarts voor behandeling. Niet alle huisdieren reageren echter goed. Amputatie van ernstig geïnfecteerde tenen en voeten is soms vereist bij ernstige gevallen van bumblefoot. Net als andere ernstige infecties die niet vroeg genoeg worden behandeld, kan bumblefoot fataal zijn als het dier een septische infectie ontwikkelt. Om deze reden zijn vroege detectie en behandeling van vitaal belang voor de beste resultaten.

Hoe voorkom je Bumblefoot?

Omdat bumblefoot ernstig en bijzonder pijnlijk kan zijn, is het belangrijk dat eigenaren voorkomen dat hun huisdieren deze infectie überhaupt oplopen. Gelukkig kunnen
een paar eenvoudige methoden voor de verzorging van ratten effectief zijn:

Voorkom trauma aan de voeten

Hoewel de factoren die tot bumblefoot leiden niet altijd aanwezig zijn, is het voorkomen van trauma of schaafwonden aan de voeten een hoeksteen van preventie. Ratteneigenaren moeten overwegen om de gaasvloeren in het verblijf van hun dier te bedekken met een stevig oppervlak, zoals hout, vinyl, plexiglas, plastic canvas, Vellux-dekens of zelfs handdoeken.

Vlakkere oppervlakken lijken minder stress te veroorzaken op de voeten van ratten en zullen waarschijnlijk resulteren in minder schaafwonden die geïnfecteerd kunnen raken met bacteriën. Naast dat ze langzamer lopen, kunnen oudere ratten ook meer platvoeten hebben, dus zorg ervoor dat oudere huisdieren zachte bodembedekking en oppervlakken hebben om op te lopen.

Maak de verblijven regelmatig schoon

Houd de kooi en het nestmateriaal van uw rat zorgvuldig schoon en droog. Verwijder vuil nestmateriaal zo snel mogelijk en ververs het regelmatig. Het gebruik van een kattenbak in de kooi van uw rat kan helpen om het nestmateriaal langer schoon te houden, hoewel deze methode geduld vereist terwijl ratten leren het te gebruiken. Desinfecteer voer- en waterbakken consequent en plan grondige reinigingen van het verblijf op regelmatige tijdstippen.

Houd tamme ratten gezond

Voorkom dat uw ratten te zwaar worden door ze een gezond dieet te geven en ze voldoende bewegingsmogelijkheden te bieden. Het dieet van ratten moet bestaan ​​uit rattenblokken of pellets. Om overmatige gewichtstoename te voorkomen, kunt u proberen om traktaties te beperken (hoewel af en toe een supplement prima is). Als uw rat te veel gewicht begint te krijgen, raadpleeg dan uw dierenarts voor kleine huisdieren over dieetopties die kunnen helpen.

Controleer regelmatig op verwondingen

Controleer de voeten van uw ratten op schaafwonden, trauma of vroege tekenen van bumblefoot. Hiermee kunt u eventuele wonden vroegtijdig detecteren en behandelen, waardoor u de pijnlijke abcessen en bulten die met deze infectie gepaard gaan, kunt voorkomen. Het kan u ook waarschuwen voor mogelijke problemen in de kooi of het beddengoed van uw ratten, zodat u deze problemen vroegtijdig kunt verhelpen en verdere verwondingen in de toekomst kunt voorkomen.