De spar / Adrienne Legault
Een van de grootste families van tropische zoetwatervissen die geschikt zijn voor het aquarium thuis, zijn de cichliden. Een van de onderscheidende kenmerken van deze diverse soort is dat de stralen aan de voorkant van de rugvin stekelig zijn, zoals die van een zonnevis of zonnebaars, hoewel dit niet bij bijna alle cichliden absoluut is. Een groot en gevarieerd assortiment cichliden wordt aangetroffen in zoet water in de zuidelijke helft van Noord-Amerika, Midden- en Zuid-Amerika en Afrika, en een paar zijn bekend uit Klein-Azië en India. Velen staan bekend als wilde kleine wezens, die dol zijn op het vernietigen van de vegetatie in zorgvuldig beplante aquaria en op ruzie maken met andere vissen.
Hoe worden ze verkeerd begrepen! Cichliden graven de planten op om een nest te bouwen en een vrouwtje aan te trekken. Ze vechten met andere vissen in het aquarium om hun territorium te verdedigen, opnieuw om een vrouwtje aan te trekken. Deze geweldige vissen trekken in veel gevallen een vrouwtje aan en paren voor het leven. Sommige leden van de Cichlidenfamilie bewaken hun nest en territorium met geweld, zelfs voordat ze gepaard worden, zorgen dan samen voor hun eieren, broeden hun jongen uit en brengen ze groot totdat ze voor zichzelf kunnen zorgen. Een paar Cichlidensoorten zijn vreedzaam; zoals de rammen en Kribensis , anderen zijn zo interessant in hun gewoonten, of zo aantrekkelijk in kleur, dat ze ondanks hun slechte karakter gehouden worden.
Er is geen fijner kweekproject in de tropische vishobby dan de projecten die te maken hebben met Cichlidenparen. Hieronder vallen de Discus, de keizersvis, de Kribensis, de Egyptische mondbreeder en vele anderen.
Inhoudsopgave
Engelvis
Een van de bekendste en meest geliefde cichliden die in een gezelschapsaquarium kunnen samenleven is Pterophyllum scalare , de keizersvis of zoals hij soms wordt genoemd “de halvemaanvis” van de Amazone. De naam Scalare wordt niet alleen vaak gebruikt voor deze soort, maar ook voor Pterophyllum eimekei , een kleinere soort die er sterk op lijkt. Ze zien er uitstekend uit in groepen van zes of meer, zwemmend over de rotsrichels van een goed beplante grote showtank of zelfs een enkele van deze opmerkelijke vissen voegt een pracht toe die geen enkele andere vis kan benaderen.
Om te zeggen dat een vis “zilverachtig” is, is niet erg beschrijvend, maar de “gewone” engel of Scalare glanst met een puur en gepolijst zilver, afgezet door de smalle horizontale zwarte strepen die over het lichaam lopen en in de zilveren vinnen. De rug- en buikvinnen zijn sterk ontwikkeld, net als de lange, draadachtige stralen van de buikvinnen. De vis zelf is schijfvormig en zo plat dat hij bijna onzichtbaar is als je hem van voren bekijkt. De Scalare is vredelievend en leeft goed samen met andere vissen; hij eet gedroogd voedsel, maar geeft de voorkeur aan kleine kreeftachtigen en wormen, en moet deze ten minste af en toe hebben om in goede conditie te blijven.
De engelvis is gemakkelijk te kweken in een aquarium en wordt al tientallen jaren gekweekt, waardoor de hobby veel variaties heeft, van de veelvoorkomende variëteit die is beschreven tot de lange, fijne sluierstaart tot een variëteit die “Koi” wordt genoemd en die zwart, zilver, geel en oranje is. De eieren worden gelegd op bladeren van het Amazonezwaard of op platte, lange stukken leisteen. Ze kunnen worden verwijderd en uitgebroed in een apart aquarium, of met een goed paar dat door de ouders is uitgebroed en grootgebracht.
Discus
Andere vreedzame cichliden zijn de Symphysodon of discusvis , eerst bekend als de Blue Scalare, later de “pompadourvis” en nu algemeen bekend als discus. Deze vis werd ooit voor honderden dollars verkocht en moest met de hand worden verzameld in de Amazone. Tegenwoordig kweken kwekers ze in de Verenigde Staten en leveren ze de unieke ronde vissen in tientallen kleuren.
Hun schoonheid brengt echter ook nadelen met zich mee; ze moeten heel zuiver water hebben, veeleisende omstandigheden en zijn nog steeds extreem duur. De discus is niet voor beginners, maar is een van de meest ongewone vissen om te kweken voor de ervaren tropische visliefhebber. Met veel geduld en perfecte omstandigheden kunt u een van de meest spectaculaire vertoningen van ouderschap meemaken die door het menselijk oog buiten de natuur te zien zijn! De jongen voeden zich met slijm dat door de ouders onder hun schubben wordt afgescheiden, een echte traktatie om te zien, aangezien beide ouders hun kroost door het aquarium leiden terwijl de jongen zich bijna als een puppy of een kat van hen voeden. (Natuurlijk wetenschappelijk totaal anders, maar evengoed spectaculair voor de toeschouwer!)
Rammen
De prachtige kleine Duitse blauwe rammen en gouden rammen zijn een vredige toevoeging aan elk gezelschapsaquarium. Hoewel het cichliden zijn, storen ze zelden of nooit andere vissen en kunnen ze zelfs worden gehouden met families guppy’s zonder een groot verlies van babyguppy’s. Ze broeden in een rustige hoek of in een kleipot, voeden hun jongen op en verdedigen ze totdat ze voor zichzelf kunnen zorgen en broeden dan weer. Een succesvolle kolonie kan drie of vier opvallende generaties bevatten die allemaal in hun rustige hoek van het gezelschapsaquarium leven.
Egyptische Muilbroeder
Haplochromis multicolor, de Egyptische muilbroeder, is een van de meest fascinerende vissen voor beginners in de aquariumhobby om naar te kijken. De Egyptische muilbroeder is een felgekleurd klein visje, het mannetje heeft metallic blauw, goud en groen in zijn schubben en soortgelijke vrolijke kleuren in zijn vinnen. Maar de manier waarop hij voor de eieren en de jongen zorgt, is wat hem populair heeft gemaakt onder liefhebbers van tropische vissen.
De Egyptische muilbroeder heeft geen grote tank, kunstmatige beluchting van het water of zelfs zeer hoge temperaturen nodig om het paaien op te wekken. De eieren worden in een holte in het zand gelegd en nadat ze bevrucht zijn, worden ze door het vrouwtje in haar mond genomen, waar ze worden vastgehouden tijdens de broedperiode, die meestal ongeveer twee weken duurt. Zelfs nadat de eieren zijn uitgekomen, blijven de jongen nog een paar dagen langer in haar mond.
Gedurende al die tijd eet het vrouwtje van de Egyptische muildier geen voedsel. Na twee of drie weken mogen de baby’s ontsnappen en door de tank zwemmen, maar als je een buurman of een vriend meeneemt die het paar vissen niet kent om getuige te zijn van dit wonder van de kinderkamer, opent het vrouwtje haar moederlijke kaken; de familie van jonge Egyptische muildieren, die tussen de 10 en 50 exemplaren telt, komt weer naar binnen zwemmen; en alle kronkelende kleintjes worden weer veilig opgeborgen.
Afrikaanse cichliden
Er zijn nog veel meer mondbroeders, waarvan de meeste behoren tot de Afrikaanse cichliden, die zo schitterend gekleurd zijn dat je zou denken dat het zoutwatervissen zijn. Dat zijn ze niet; ze komen uit de Rift Valley Lakes in Afrika. Deze Afrikaanse cichliden behoren tot de gemeenste cichliden en kunnen niet bij andere vissen worden gezet, zelfs niet bij andere cichliden. Ze zullen er geen tijd voor sparen om alles te doden behalve andere Afrikaanse cichliden, en zelfs dan moet je er voorzichtig mee zijn om alleen compatibele soorten Afrikaanse cichliden te combineren. Eenmaal gevestigd, is een Afrikaanse cichlidentank een van de gemakkelijkste en meest onderhoudsvrije omgevingen die je kunt houden.
De voortplantingsactiviteiten van Afrikaanse cichliden zijn vrijwel onophoudelijk. Als je een groot rif met veel gaten en spleten creëert, zul je zien dat een behoorlijk aantal van de opgroeiende jongen rond het rif schiet, voedsel grijpt en met gemak en vaardigheid aan de altijd hongerige ouders ontsnapt!
Zuid-Amerikaanse cichliden
De oude standaard Cichliden uit Midden- en Zuid-Amerika kunnen ook niet met andere vissen gehouden worden, maar ze kunnen wel succesvol met elkaar gehouden worden. De meeste van deze Cichliden worden vrij groot, tot wel 18 inch, en zelfs de kleinere exemplaren doden nog steeds alles wat ze kunnen overmeesteren en opeten. Ze doen het prima samen. Je kunt beginnen met alleen jonge vissen en ze samen laten opgroeien in een groot aquarium.
Let op: Vergeet niet dat cichliden vrijwel bovenaan de voedselketen staan in meren, vijvers en beken. In de natuur zijn aquariumvissen zoals guppy’s en zebra’s hun voedsel en ze eten de insecten en larven van de insecten. Cichliden zijn niet wreed, want dit hoort allemaal bij de natuur. Een deel van de hobby met tropische zoetwatervissen is het leren over de natuur, en dit is de natuur, puur en simpel!
Zelfs de grote jongens van de aquariumwereld zullen elkaar doden of hun tankgenoten ernstig verwonden tijdens de paaitijd. De natuur eist dat ze zichzelf voortplanten, in tegenstelling tot de kleine vissen, gewone tetra’s, barbelen en danio’s die elke 20 dagen of minder broeden en honderden of duizenden eieren hebben. Deze grote roofdieren paren voor het leven, paaien meestal één keer in de lente en brengen hun jongen lang groot als gezin. Ze doden alles om hun jongen te beschermen. Vindt u dat hard? Wie kent u die zou doden om hun jongen te beschermen? Cichliden zijn dichterbij dan u denkt!
Hieronder vallen de oscar, Jack Dempsey, Jewel fish , convict Cichlid, green terror, red devil, blood parrot fish , Severum en vele anderen. Deze vissen beginnen eindeloos te werken en maken een gebied schoon, meestal een terracotta pot of gladde steen, of misschien zelfs een gebied aan de zijkant van het aquarium. Kort daarna leggen en bevruchten ze een groep eieren. Bij de grotere soorten zoals de oscar en red devil kunnen ze duizenden eieren tegenkomen en jongen. De ouders houden toezicht op de eieren en jagen gewelddadig alles weg wat in de buurt komt tijdens deze periode van paaien, zelfs de hand van de aquariaan zal worden gebeten als je in de buurt van de eieren probeert te komen.
De ouders werken hard om de eieren te bewaaieren om vers zuurstofrijk water over de eieren te laten stromen. Zodra de eieren uitkomen, begint het echte plezier. De trotse ouders paraderen met de jongen door de tank, zodat de jongen kunnen grazen voor voedsel, waaronder artemia dat groeit op de rotsen en planten. Als er iets in de buurt van de eieren komt of de jongen bedreigt, worden ze met geweld weggejaagd. De meeste van deze soorten brengen de jongen groot totdat ze redelijk groot genoeg zijn en klaar om te vechten en voor zichzelf te zorgen.
