Alleen omdat honden ons niet kunnen vertellen wat ze denken of voelen, betekent niet dat ze niet met ons kunnen communiceren. In plaats van spraak gebruiken honden vaak lichaamstaal om mensen of andere dieren aanwijzingen te geven over hoe ze zich voelen. Gebaren om te sussen zijn een voorbeeld van dit type hondencommunicatie.
Inhoudsopgave
Soorten sussende gebaren
Er zijn een aantal dingen die honden doen die worden beschouwd als appeasement gestures. Hieronder staan voorbeelden van appeasement gestures:
- Gapen
- Likken van de lippen (buiten de maaltijden)
- Krabben
- De grond besnuffelen
- Afwendende blik
- Onderdanig grijnzen (kan gemakkelijk verward worden met ontblote tanden als uiting van agressie)
Reden waarom honden sussende gebaren gebruiken
Turid Rugaas, een Noorse hondentrainer en gedragsdeskundige, bedacht de term “kalmerende signalen” om te verwijzen naar de kalmerende gebaren die honden maken. Dit is een passende term, aangezien de meeste honden dit type lichaamstaal gebruiken om een situatie te kalmeren. Honden gebruiken kalmerende gebaren wanneer ze zich gestrest, ongemakkelijk of angstig voelen .
Honden gebruiken sussende gebaren zoals geeuwen of lippen likken om een persoon of een ander dier te laten weten dat ze in vrede komen. Bijvoorbeeld, een hond die wordt benaderd door een andere hond kan zijn blik afwenden en zijn lippen likken. Dit laat de andere hond weten dat hij niet van plan is om met hem te vechten. U kunt ook zien dat uw eigen hond dit doet als u hem uitscheldt of straft. De hond probeert gewoon te communiceren dat hij geen bedreiging voor u is.
Honden kunnen ook kalmerende gebaren of signalen gebruiken om af te leiden. Dit staat bekend als verplaatsingsgedrag. Mijn eigen hond, Toby, is hier een goed voorbeeld van. Wanneer ik Toby begin te trainen om iets nieuws te doen, lijkt het door de hoeveelheid krabben die hij doet alsof hij de ochtend heeft doorgebracht met rollen in een veld vol gifsumak . De waarheid is echter dat Toby een beetje gestrest of angstig wordt als het tijd is om iets nieuws te leren, een gevoel waar de meesten van ons zich mee kunnen identificeren. Wanneer hij niet 100% zeker weet wat ik hem vraag te doen, gebruikt hij krabben als afleiding. Zodra hij het nieuwe commando echter begrijpt, stopt het krabben.
Hoe te reageren op sussende gebaren
Hoe je reageert op de sussende gebaren van een hond hangt af van de situatie. In het bovenstaande voorbeeld met Toby was het antwoord om langzaam door te zetten, met veel positieve bekrachtiging en een vrolijke toon, totdat hij begon te begrijpen wat er van hem werd gevraagd. Zodra hij het begrijpt, verdwijnen zijn angst en dus het sussende gebaar.
Als hij echter, naast het krabben, ook zijn lippen begon te likken en te geeuwen, zou het een redelijke aanname zijn dat hij een hoger stressniveau voelde dan normaal. In dit geval is het een goed idee om een stap terug te doen van wat je aan het doen bent en de hond de kans te geven om te ontspannen.
Hetzelfde geldt voor een hond die sussende gebaren maakt als hij wordt uitgescholden of gestraft. Blijven uitschelden zal de stress en angst van de hond alleen maar vergroten, dus het is een goed idee om een stap terug te doen en een nieuwe manier te vinden om de situatie aan te pakken in plaats van het risico te lopen dat uw hond bang voor u wordt.
Er zijn ook gevallen waarin angst ervoor kan zorgen dat een hond agressief wordt . Natuurlijk moet je niet verwachten dat elke hond die gaapt in het aangezicht van een bedreigende situatie op het punt staat om te bijten. Je moet je echter realiseren dat naarmate het angstniveau van een hond toeneemt, ook zijn gevoel voor de behoefte om zichzelf te verdedigen kan toenemen. Als je een hond nadert die je niet goed kent en hij maakt een sussend gebaar, is het een goed idee om een stap terug te doen en hem wat tijd te geven om zich meer op zijn gemak te voelen. Dit verlicht de angst van de hond en houdt jou tegelijkertijd
veilig voor een hondenbeet .
Bewerkt door Jenna Stregowski, RVT