Een gids voor huisdiergekko’s

Gekko’s zijn meestal kleine tot middelgrote hagedissen die inheems zijn in de warmere delen van de wereld. Er zijn meer dan 1.600 verschillende soorten gekko’s, maar niet alle worden vaak als huisdier gehouden. De gekko’s die het vaakst als huisdier worden gehouden, zijn meestal minder dan een voet lang en hebben een levensduur van tussen de 10 en 20 jaar. Vanwege hun kleine formaat en lange levensduur zijn gekko’s erg populaire huisdieren geworden , maar hun verzorging kan nog steeds enigszins verschillen per soort.

Populaire huisdiergekko-soorten

Een handvol gekkosoorten is populairder geworden als huisdier:

• Luipaardgekko’s
• Tokeh-gekko’s
• Daggekko’s
• Afrikaanse dikstaartgekko’s
• Kuifgekko’s
• Gewone huisgekko’s

Er zijn natuurlijk nog veel meer soorten gekko’s, zowel in het wild als als huisdier, maar deze andere soorten kom je niet zo vaak tegen als de hierboven genoemde.

Een gekko kiezen

Als u een huisdiergekko wilt, is het het beste om er een in gevangenschap te kopen van een gerenommeerde fokker. Als u een in het wild gevangen gekko meeneemt, weet u niet welke ziektes of kwalen hij met zich meedraagt. Zoek naar een gekko met heldere ogen, een huid zonder droge plekken, al zijn vingers, tenen en staart, en een gezonde eetlust.

Gekko-gedrag

Hoewel er veel soorten gekko’s zijn, hebben sommige van hen vergelijkbare temperamenten en vertonen ze vergelijkbaar gedrag. Over het algemeen zijn gekko’s aangename, volgzame huisdieren, maar de meesten van hen willen niet te vaak door mensen worden vastgepakt, omdat het stressvol voor ze kan zijn.

• Activiteit: De meeste gekko’s, waaronder de populaire luipaardgekko’s, kuifgekko’s, tokehgekko’s en Afrikaanse dikstaartgekko’s, zijn nachtdieren en zijn dus vooral ‘s nachts actief. Er zijn echter ook enkele soorten gekko’s die overdag actief zijn, waaronder de toepasselijk genoemde daggekko.
• Vocalisaties: Ze zijn niet erg vocaal, maar sommige gekko’s maken geluiden zoals tjilpen, blaffen en klikken wanneer ze hun territorium verdedigen of een partner aantrekken. Meestal zijn gekko’s volkomen stil.
• Temperament: Gekko’s zijn doorgaans geen agressieve reptielen, tenzij twee mannetjes bij elkaar worden gehouden. Daarom is het het beste om mannetjesgekko’s te scheiden , aangezien ze elkaar met weinig waarschuwing kunnen aanvallen. Het komt zelden voor dat een gekko een persoon bijt, maar er zijn soorten die dat eerder doen, zoals de tokehgekko.

Huisvesting van een gekko

De verzorgingseisen variëren van soort tot soort, maar over het algemeen moeten gekko’s in verblijven worden gehouden met takken om op te klimmen, een waterbak, een schuilplaats en stevige deksels. Gekko’s kunnen ontsnappen door kleine gaten, dus een aquarium met een goed sluitend deksel wordt aanbevolen voor het huisvesten van gekko’s. De meeste gekko’s hebben slechts een aquarium van 10 of 20 gallon nodig, omdat het kleine reptielen zijn, maar grotere soorten hebben meer ruimte nodig.

Om de kooi van uw gekko te bekleden, gebruikt u een substraat zoals kokosnootschors of orchideeënschors, die beide vocht vasthouden en niet schadelijk zijn voor uw gekko als ze in kleine hoeveelheden worden ingenomen. Papieren handdoeken en kranten kunnen ook worden gebruikt, maar sommige zorgen over het bleken en verven van deze papierproducten leiden reptieleneigenaren tot meer natuurlijke opties.

Verwarming en vochtigheid voor gekko’s

De ideale temperatuur voor de meeste gekko’s ligt tussen de 70 en 90 graden, maar sommige hebben hogere zonnebadtemperaturen nodig, tot wel 100 graden. Deze hoge temperaturen worden bereikt door het gebruik van warmtelampen en verwarmingsmatten. Er moet een juiste temperatuurgradiënt worden geboden in het juiste temperatuurbereik voor de specifieke soort gekko waar u voor zorgt. Dit betekent doorgaans dat de ene kant van het verblijf in de 70 graden is, terwijl de andere kant in de 90 of 100 graden is.

Voor nachtelijke soorten zijn doorgaans geen UVB-uitstralende lampen nodig, maar gekkosoorten die overdag actief zijn, hebben dit speciale licht nodig. UVB-stralen zijn onzichtbaar, maar erg belangrijk voor de groei, eetlust en activiteit van veel reptielen.

Er bestaan ​​veel verschillende soorten lampen voor UVB, warmte en licht en sommige zijn misschien geschikter voor uw specifieke soort gekko dan andere. Maar ongeacht welke lampen u kiest, moet u een goede dag- en nachtcyclus volgen om het verblijf te verlichten. Wit licht, zelfs als het geen warmte of UVB-stralen levert, moet overdag zichtbaar zijn, anders kan uw gekko gestrest en verward raken.

De luchtvochtigheid in het verblijf van een gekko moet tussen de 70 en 80 procent liggen. Het besproeien van het verblijf met water is de meest gebruikelijke manier om dit percentage te bereiken, maar het plaatsen van een grote waterbak helpt ook. Een hygrometer kan worden gebruikt om te meten hoe vochtig het verblijf van een gekko is.

Gekko’s voeren

De meeste gekko’s eten geen planten of groenten, dus levende insecten zijn iets waar je je prettig bij moet voelen als je een gekko wilt hebben. Er zijn verschillende insectenopties en sommige worden door verschillende gekkosoorten boven andere verkozen. De meest voorkomende soorten insecten die worden gevoerd zijn:

• Meelwormen
• Krekels
• Superwormen
• Wasmotlarven

Krekels en meelwormen zijn meestal het hoofdvoedsel van gekko’s, terwijl superwormen en waswormen meer een traktatie zijn. Sommige gekko-soorten eten fruit en krijgen vaak een samengesteld dieet om aan hun specifieke voedingsbehoeften te voldoen. Voedingsregimes variëren op basis van de leeftijd en soort van de gekko en kunnen dagelijks of wekelijks zijn.

Voordat een gekko wordt gevoerd , moeten de insecten een voedzaam dieet krijgen. Dit zal de insecten een darmvulling geven, zodat ze de gekko betere voeding kunnen geven. Calciumpoeder moet ook af en toe op de insecten worden gestrooid om de gekko van dit mineraal te voorzien.

Omgaan met gekko’s

Pak een gekko nooit bij de staart vast, want die laat hij vaak vallen (een natuurlijke verdediging tegen roofdieren). Als dit toch gebeurt, is er geen reden tot paniek. Hij groeit weer aan, hoewel hij een andere vorm en/of kleur kan hebben. De gekko moet goed gevoed worden en idealiter gescheiden worden van kooigenoten totdat de staart weer is aangegroeid.

Veelvoorkomende gezondheidsproblemen bij gekko’s

Gekko’s zijn niet immuun voor gezondheidsproblemen. Enkele van de meest voorkomende kwalen zijn:

• Stomatitis – Ook wel mondrot genoemd, stomatitis is net zo vies als het klinkt en moet zo snel mogelijk behandeld worden. U zult een roodachtige verkleuring rond de mond van de gekko opmerken en mogelijk wat pus dat op cottage cheese lijkt.
• Ademhalingsproblemen – Een gekko die piept of kwijlt, kan een luchtweginfectie hebben. Deze worden meestal veroorzaakt door tocht of lage temperaturen in het verblijf.
• Parasieten – Zowel inwendig als uitwendig worden gekko’s ook vaak getroffen door parasitaire infecties. Wormen en microscopisch kleine eitjes kunnen in de ontlasting zitten en kleine mijten kunnen op het huidoppervlak zitten. Parasitaire infecties op de huid zien eruit als een rode uitslag of u merkt dat uw gekko moeite heeft met vervellen, terwijl inwendige parasieten traagheid, veranderingen in eetlust en ongewone uitwerpselen kunnen veroorzaken. 
• Dysecdysis – Dit is een mooi woord voor problemen met vervellen. Het is een groot probleem voor gekko’s die niet de juiste luchtvochtigheid in hun verblijf hebben.

Bewerkt door Adrienne Kruzer, RVT