Suikerzweefvliegtuigen zijn in de loop der jaren populairder geworden en daarom weten we meer dan ooit over deze schattige kleine buideldieren. Petaurus breviceps is de Latijnse naam voor een suikerzweefvliegtuig, wat “kortkoppige touwdanser” betekent.
Inhoudsopgave
Levensduur
Suikereekhoorns leven ongeveer 12 tot 15 jaar in gevangenschap en zijn daarom geschikt als huisdier voor de lange termijn.
Maat
Het lichaam van de suikereekhoorn is ongeveer 13 tot 15 centimeter lang en de staart is nog eens 15 centimeter lang (die als roer dient tijdens het zweven). Ze wegen slechts 80 tot 160 gram.
Oorsprong
Suikerzweefvliegtuigen zijn inheems in Australië (het oostelijke deel), Papoea-Nieuw-Guinea, Tasmanië, meerdere omliggende eilanden en delen van Indonesië. Ze worden aangetroffen in de regenwouden, waar ze van boom tot boom glijden en hun huizen in boomholten maken. Ze raken zelden de grond.
Anatomie
Suikerzweefvliegtuigen zijn buideldieren, wat betekent dat de jongen heel onvolwassen geboren worden en 60 tot 70 dagen in een buidel op de buik van de moeder groeien (zoals een kangoeroe of opossum ). Suikerzweefvliegtuigen hebben harige, dunne, rekbare membranen die zich uitstrekken van hun polsen tot hun enkels (het membraan wordt een patagium genoemd) waarmee ze tot 150 voet door de lucht kunnen zweven. In het wild bewegen ze van boom tot boom door te zweven, niet door te vliegen . Hun achterpoten hebben een grote, opponeerbare grote teen die hen helpt takken vast te pakken en de tweede en derde teen vormen een verzorgingskam. Andere tenen helpen hen insecten te grijpen en het patagium te verbinden.
Grote ogen zijn kenmerkend voor deze kleine buideldieren, die hen helpen te zien terwijl ze glijden en hun start- en landingslocaties trianguleren. Het helpt hen ook bij het zoeken naar voedsel, aangezien ze nachtdieren zijn en ‘s nachts jagen. Beide geslachten bezitten ook verschillende geurklieren, scherpe tanden en extreem zachte vacht.
Temperament en gedrag
Suikerzweefvliegtuigen zijn erg sociaal en hebben gezelschap nodig. Hierdoor hechten ze zich goed aan hun baasjes (vooral als je een bonding pouch gebruikt), maar zelfs als je veel aandacht kunt geven en de nodige tijd met je zweefvliegtuig kunt doorbrengen, is het niet ideaal om maar één zweefvliegtuig te houden. Suikerzweefvliegtuigen hebben een eigen taal en leven in kolonies van wel 30 zweefvliegtuigen in het wild. Het alleen houden van een zweefvliegtuig kan leiden tot gedrags-, mentale en emotionele problemen en zelfs fysieke problemen voor je huisdier . Overweeg ten zeerste om meer dan één zweefvliegtuig, of zelfs meerdere, in een vliegkooi te houden. Mensen kunnen niet hetzelfde soort gezelschap en socialisatie bieden als andere suikerzweefvliegtuigen elkaar kunnen bieden. De vocalisaties, verzorging en binding die ze elkaar bieden, zijn onvervangbaar door een mens.
Eetpatroon
In het wild eten suikereekhoorns verschillende soorten voedsel, afhankelijk van het seizoen. Ze zijn alleseters en als huisdier krijgen ze vaak specifieke diëten die worden aanbevolen door experts en dierentuinen. Dit zijn diëten die gebruikmaken van meerdere soorten voedsel, maar de basis moet een pellet van insecteneters zijn, voor een evenwichtige voeding en het is geweldig om tandziekten te helpen voorkomen. U kunt deze pellet aanvullen met babyvoeding, honing, fruit, vitaminen, verse producten zoals fruit, groenten en insecten. Geformuleerde, voorverpakte diëten van insecteneters voor suikereekhoorns bestaan in dierenwinkels en online en worden in dierentuinen gebruikt om kolonies suikereekhoorns van voeding te voorzien. De behoeften van suikereekhoorns zijn veranderd naarmate er meer over hen wordt geleerd.
Gezondheid
Suikerzweefvliegtuigen, net als andere exotische huisdieren, hebben een veelheid aan kwalen die hen kunnen treffen. Metabole botziekte door verkeerde voeding, verwondingen door vast komen te zitten en te glijden, diarree door het eten van te veel fruit, gebitsproblemen en parasieten worden allemaal vaak gezien bij suikerzweefvliegtuigen.