Razeeq Sulaiman / Getty Images
Vroeger was het een algemene overtuiging dat slangen niet veel konden horen, als ze überhaupt iets konden horen, omdat ze geen externe oren hebben en niet op geluiden lijken te reageren. Wetenschappelijk onderzoek weerlegt deze algemene misvatting echter.
Inhoudsopgave
Slangenoor Anatomie
Veel mensen realiseren zich niet dat slangen oren hebben, maar ze zijn er wel degelijk. Direct achter hun ogen hebben slangen twee oren, net als andere reptielen. Ze hebben geen uitwendige oren (meestal oorkleppen, pinnae of oorschelpen genoemd), maar ze hebben wel kleine gaatjes aan de zijkanten van hun kop die ooropeningen zijn. In elk klein oorgaatje zit een functioneel binnenoor, maar geen trommelvlies (trommelvlies) of middenoor.
Hoe slangen horen
Zoals eerder vermeld, hebben slangen geen externe oren (pinnae) of trommelvliezen zoals wij, maar ze hebben wel volledig gevormde structuren van het binnenoor. Naast hun structuren van het binnenoor hebben ze een bot genaamd het quadrate bot in hun kaken. Dit bot beweegt lichtjes als reactie op trillingen terwijl ze over de grond glijden.
Jarenlang was het onduidelijk of slangen geluiden konden horen die geen trillingen van de grond waren. Onderzoek heeft inmiddels aangetoond dat dit quadrate bot inderdaad reageert op trillingen in de lucht en op trillingen van de grond (waarvan wordt gedacht dat dit komt doordat spinale zenuwen die de trillingen van de huid hebben geleid, deze herkennen en het quadrate bot laten trillen, wat ook wel somatisch horen wordt genoemd). Net als bij andere dierlijke oren wordt deze beweging (via botten) overgebracht naar het binnenoor en worden signalen vervolgens naar de hersenen gestuurd en geïnterpreteerd als geluid.
Wat slangen kunnen horen
Toonhoogte (hoge of lage geluiden) wordt gemeten in Hertz (Hz), en hoe zacht of hard geluiden zijn, wordt gemeten in decibel (dB). Hertz is voornamelijk wat onderzoekers hebben gemeten om te bepalen of een slang wel of niet kan horen. Sommige onderzoekers hebben vastgesteld dat slangen in staat zijn om lage frequenties in de lucht en op de grond te detecteren via hun binnenoren (in het bereik van 50 tot 1.000 Hz), maar er is nog veel niet begrepen over wat een slang precies kan horen. Sommige onderzoeken laten zien dat hun piekgevoeligheid in het bereik van 200 tot 300 Hz ligt, terwijl andere het in het bereik van 80 tot 160 Hz laten zien.
Een persoon met een groot gehoorvermogen kan alles horen tussen 20 en 20.000 Hz. Ondertussen wordt 20 tot 25 Hz beschreven als het laagste geluid dat een pijporgel kan maken of het geluid van een zacht spinnende kat, terwijl ongeveer 4.100 Hz de hoogste noot is die een piano kan maken. Met behulp van deze kennis weten we nu dat slangen alleen kunnen horen wat wij lagere geluiden zouden noemen.
Omdat verschillende soorten slangen zijn gebruikt voor verschillende onderzoeken, is het nog steeds moeilijk om een algemene uitspraak te doen over alle slangen en hun gehoor. We gaan ervan uit dat alle slangen vergelijkbare gehoorvermogens hebben, omdat ze dezelfde ooranatomie hebben, maar het is mogelijk dat slangen uit verschillende omgevingen verschillende geluidsbereiken kunnen horen.
Omdat we weten dat de piekgevoeligheid van het gehoor van een slang in het bereik van 200 tot 300 Hz ligt en de gemiddelde menselijke stem op ongeveer 250 Hz ligt, kunnen we vaststellen dat een huisdierslang u in feite kan horen praten. Dit kan ondersteunen wat veel slangenbezitters beweren: dat huisdierslangen hun naam kunnen herkennen als ze worden geroepen.