Hartwormziekte is een potentieel dodelijke parasitaire infectie bij honden. Zonder behandeling zal een hond met hartwormziekte uiteindelijk sterven. Hoewel de ziekte vaak behandeld kan worden, is preventie de beste manier om honden veilig te houden.
Inhoudsopgave
Wat is hartwormziekte?
Hartwormziekte wordt veroorzaakt door een infectie met een parasiet genaamd Dirofilaria immitis . Deze parasitaire nematode staat erom bekend veel diersoorten te treffen, maar de ideale gastheer is de hond. Dirofilaria immitis dringt het hart, de longen en nabijgelegen bloedvaten van de hond binnen, wat uiteindelijk tot de dood kan leiden.
Hartwormen zijn mogelijk de gevaarlijkste parasieten die honden treffen . Hoewel hartwormziekte vrij vaak voorkomt bij honden, kan het ook gemakkelijk worden voorkomen met de hulp van uw dierenarts. Hartwormziekte kan ook voorkomen bij katten , maar dit komt minder vaak voor. Mensen kunnen besmet raken met Dirofilaria immitis, maar dit veroorzaakt zelden complicaties omdat de parasiet niet levensvatbaar is in het menselijk lichaam.
Tekenen van hartwormziekte bij honden
Klinische symptomen van hartwormen verschijnen doorgaans pas als de ziekte al wat verder gevorderd is. Er worden geen symptomen getoond in de vroege stadia, terwijl de larven nog aan het rijpen zijn. Honden kunnen hoesten en bewegingsintolerantie ontwikkelen zodra er volwassen hartwormen in de longen en het hart aanwezig zijn. Naarmate de hartwormen zich voortplanten en meer zich ontwikkelen tot volwassen honden, ervaren ze ademhalingsproblemen, een opgeblazen gevoel, instorting en zelfs een plotselinge dood.
Neem direct contact op met uw dierenarts als uw hond hoest of andere tekenen van ziekte vertoont . Een dierenarts kan een hartwormtest uitvoeren, luisteren naar abnormale hartgeluiden en andere diagnostische tests uitvoeren om de ernst van de hartwormziekte te bepalen.
Oorzaak van hartwormziekte bij honden
Hartwormziekte wordt tussen dieren overgedragen via de mug. Eerst bijt een mug een hond of ander dier dat besmet is met hartwormmicrofilariae (onvolwassen hartwormlarven) in de bloedbaan. Wanneer de mug deze microfilariae binnenkrijgt, ontwikkelen ze zich binnen twee tot vier weken tot infectieuze larven in het lichaam van de mug.
Wanneer de mug een andere hond bijt, dringen de microfilariae de huid van de hond binnen en blijven zich drie tot twaalf dagen ontwikkelen. De volwassen larven migreren vervolgens door het lichaam van de hond (buik, borstkas en huid) gedurende 50-70 dagen totdat ze in de bloedbaan van de hond terechtkomen en jonge volwassen wormen worden. Deze jonge volwassen hartwormen reizen naar het hart en de longen terwijl ze volwassen worden tot de reproductieve leeftijd. In dit stadium zijn ze ongeveer één tot twee inch lang.
Binnen zeven maanden na de eerste overdracht door de muggenbeet, zal Dirofilaria immitis volwassen worden. Volwassen mannelijke hartwormen zijn ongeveer 15-18 cm lang. Vrouwtjes zijn 25-30 cm en lijken op engelenhaarpasta. Volwassen hartwormen paren in de bloedvaten van de longen. Hun nakomelingen, de microfilariae, banen zich vervolgens een weg door de bloedbaan totdat ze worden opgegeten door een mug, en de levenscyclus wordt herhaald. U kunt helpen muggenbeten te voorkomen door een muggenafweermiddel voor honden te gebruiken .
Een enkele volwassen hartworm kan vijf tot zeven jaar overleven in een hond. Volwassen hartwormen leven over het algemeen in het hart en de longbloedvaten van de hond, waardoor schade en ontstekingen ontstaan aan de bekleding van de vaten en het omliggende weefsel. Hoe meer wormen aanwezig zijn, hoe groter de complicaties. De wormen kunnen de bloedstroom door de slagaders en de hartkleppen belemmeren. Het hartminuutvolume kan afnemen, wat kan leiden tot mogelijke hartvergroting en pulmonale hypertensie. Al deze problemen kunnen ook leiden tot een storing van andere organen in het lichaam, waaronder de lever en de nieren.
blueringmedia / Getty Images
Behandeling
Honden die positief zijn voor hartwormziekte ondergaan eerst diagnostische tests om de ernst van de ziekte te bepalen. Dit omvat doorgaans laboratoriumwerk en röntgenfoto’s, maar kan variëren afhankelijk van de klinische symptomen, indien aanwezig. Honden met een ernstige ziekte overleven de behandeling mogelijk niet en worden vaak niet in aanmerking genomen voor behandeling.
Volwassen hartwormen worden gedood met behulp van een adulticide. Het protocol dat de meeste dierenartsen volgen, is gebaseerd op de richtlijnen van de American Heartworm Society , die injecties van een adulticide genaamd melarsomine (Immiticide) en aanvullende behandelingen omvat, om de complicaties die gepaard gaan met hartwormziekte en behandeling te helpen beheersen.
Veel dierenartsen zullen een voorbehandeling met antihistaminica, antibiotica en ontstekingsremmende medicijnen gebruiken om een reactie te voorkomen wanneer de onvolwassen larven sterven, als reactie op de toediening van een preventief middel. De hond moet mogelijk in het ziekenhuis worden gecontroleerd nadat de eerste dosis hartwormpreventie is gegeven. Hartwormpreventie gedurende het hele jaar zal vaak nodig zijn voor de rest van het leven van de hond.
De hartworm-positieve hond krijgt over het algemeen orale doxycycline of minocycline gedurende vier weken. Deze antibiotica worden gegeven om bacteriën te bestrijden die vrijkomen door de stervende hartwormen. Er wordt ook gedacht dat ze de wormen verzwakken.
De dierenarts zou het beste protocol voor de hond bepalen. In sommige gevallen zou een protocol met twee doses (24 uur tussen de twee doses) worden gebruikt, en in andere gevallen zou een protocol met drie doses worden gekozen. Melarsomine wordt in een spier langs de lumbale wervelkolom geïnjecteerd en de hond wordt een dag lang geobserveerd voor het geval er een reactie optreedt.
Bij het protocol met drie doses moet de hond, nadat de eerste dosis melarsomine is toegediend, ongeveer 30 dagen later terug naar het ziekenhuis voor de tweede dosis. Dezelfde voorbehandelingen die eerder zijn genoemd, worden meestal gegeven om een reactie te voorkomen. De hond wordt meestal een nacht in het ziekenhuis opgenomen en krijgt de volgende dag een derde melarsomine-injectie.
Behandeling van hartworm is riskant, voornamelijk vanwege de bloedstolsels die kunnen ontstaan als de wormen sterven. Beperking van de activiteit van de hond is essentieel tijdens de behandeling en moet het strengst zijn tijdens en na injecties met adulticide. Beweging, opwinding en oververhitting vergroten allemaal de kans op complicaties. Dierenartsen raden doorgaans aan om de activiteit gedurende één of twee maanden na de behandeling van hartworm te beperken.
Waarschuwing
Nadat een hond is behandeld voor hartwormziekte, kan herinfectie optreden als er geen preventief middel tegen hartworm wordt gebruikt. Bespreek met uw dierenarts of uw hond het hele jaar door preventief middel tegen hartworm moet gebruiken.
Hoe hartwormziekte bij honden te voorkomen
U kunt uw hond (en uw bankrekening) het risicovolle behandelingsproces besparen door maatregelen te nemen om te voorkomen dat hartwormziekte überhaupt optreedt. Praat met uw dierenarts over het beste hartwormpreventieplan voor uw hond.
Medicijnen ter voorkoming van hartworm
Hartwormpreventiemedicijnen zijn parasietendoders die alle microfilariae in de bloedbaan doden, waardoor ze niet kunnen uitgroeien tot volwassen wormen. Hartwormpreventiemiddelen worden vaak gegeven in de vorm van een maandelijkse kauwtablet of plaatselijke toepassing. Een injecteerbare vorm van hartwormpreventie is verkrijgbaar bij sommige dierenklinieken. Hartwormpreventiemiddelen zijn ongeveer 99% effectief en worden door de meeste honden goed verdragen.
De American Heartworm Society raadt het hele jaar door hartwormpreventie aan voor alle honden in de Verenigde Staten, ongeacht de regio. Het is belangrijk om de aanbevelingen van uw dierenarts met betrekking tot hartwormpreventie op te volgen. Stop of sla de reguliere hartwormpreventie van uw hond nooit over, tenzij uw dierenarts u daartoe opdracht geeft. Waarschuw uw dierenarts als uw hond een of meer doses hartwormpreventie mist.
Hartwormtest
Dierenartsen hebben een snelle en eenvoudige bloedtest om te controleren op de aanwezigheid van antigenen die worden vrijgegeven door volwassen vrouwelijke hartwormen. Alle honden moeten minstens één keer per jaar worden getest op hartwormen, zelfs als ze consequent een hartwormpreventie hebben gehad. Als hartwormpreventie wordt gemist of uitgesteld, moeten honden na ongeveer zes maanden opnieuw worden getest om ervoor te zorgen dat er geen microfilaria zijn ontwikkeld tot volwassen hartwormen. Hartwormtesten maken doorgaans deel uit van het jaarlijkse welzijnsbezoek van een hond.
Praat met uw dierenarts over het beste actieplan om hartworm bij uw hond te voorkomen. Het volgen van de juiste preventiemethoden is de beste manier om uw hond gezond en hartwormvrij te houden.