Hoe je een hond laat overgeven (en wanneer je dit niet moet doen)

Het kan zijn dat u uw hond moet laten overgeven nadat hij iets gevaarlijks heeft gegeten. Toch is dit niet in alle situaties nodig en soms kan het laten overgeven van een hond meer problemen veroorzaken. Daarom is het net zo belangrijk om te weten wanneer u niet moet overgeven als hoe u dat moet doen. Dit is wat huisdiereigenaren moeten weten voordat ze proberen een hond te laten overgeven.

Wanneer je een hond moet laten overgeven

Het is niet altijd de beste manier om een ​​hond te laten braken. Doe dit alleen op advies van een dierenarts of een expert op het gebied van huisdiervergiftigingen. 

Braken opwekken is soms de snelste en meest effectieve manier om de gevaarlijke effecten van een gevaarlijke stof te minimaliseren. Wanneer giftige voedingsmiddelen of medicijnen worden ingenomen, kunnen symptomen zich binnen 20 minuten ontwikkelen of dagen duren. Ingrijpen voordat de toxine volledig is opgenomen of het vreemde materiaal in de darmen terechtkomt, kan soms een wereld van verschil maken.

Een dierenarts kan u adviseren om braken op te wekken als uw hond het volgende heeft gegeten:

• Metalen voorwerpen, zoals munten, kunnen zinkvergiftiging veroorzaken omdat ze in het maag-darmkanaal terechtkomen
• Giftige voedingsmiddelen , zoals druiven en chocolade
• Giftige medicijnen, zoals ibuprofen
• Stoffen artikelen, zoals sokken of ondergoed
• Speelgoed of plastic voorwerpen

Als u ziet dat een hond een gevaarlijke stof heeft ingeslikt of als u bewijs vindt dat dit het geval is (zoals snoeppapiertjes of een geopend potje pillen), moet u als eerste contact opnemen met een dierenarts.

Wanneer je je hond niet moet laten overgeven

Sommige ingeslikte voorwerpen en gifstoffen zijn net zo gevaarlijk als ze omhoog komen als ze naar beneden gaan. Scherpe, puntige of zeer grote voorwerpen kunnen letsel aan de slokdarm en mond veroorzaken wanneer ze met geweld door het bovenste deel van het maag-darmkanaal worden geduwd. Bepaalde gifstoffen zijn extreem irriterend voor het maag-darmkanaal en de slijmvliezen, en ze kunnen zelfs schadelijker worden wanneer ze worden gemengd met maagzuur. Deze kunnen de slokdarm en mond verder irriteren als ze er een tweede keer doorheen gaan.

Laat uw hond niet braken als hij het volgende heeft gegeten:

• Scherpe voorwerpen zoals spelden, punaises, glasscherven of plastic, schroeven, naalden, haken of andere puntige voorwerpen
• Giftige chemicaliën
• Zuren (zoals bleekmiddel of gootsteenontstopper)
• Alkalivloeistoffen (zoals ammoniak of wasmiddel)
• Motorolie of benzine
• Verf of verfverdunner
• Giftige kamerplanten
• Batterijen, die zuur kunnen lekken en chemische brandwonden aan de maag en slokdarm kunnen veroorzaken

Bel in plaats daarvan onmiddellijk uw dierenarts of de dierenvergiftigingsbestrijding. Of nog beter: breng uw hond naar de dichtstbijzijnde open veterinaire faciliteit. Een dierenarts moet mogelijk ingeslikte voorwerpen verwijderen via een operatie of endoscopie. Bij ingeslikte toxines zullen ze een behandeling uitvoeren om absorptie van de toxine te voorkomen en eventuele tekenen van vergiftiging te behandelen.

Hoe je een hond laat overgeven met waterstofperoxide

Als een dierenarts u heeft geadviseerd om thuis braken op te wekken, zal hij u vertellen om waterstofperoxide te gebruiken. In de meeste gevallen is het het beste om uw hond rechtstreeks naar de dierenarts te brengen, omdat zij medicijnen hebben die braken veiliger en effectiever kunnen opwekken. U kunt braken opwekken bij een hond tot 3 uur nadat hij een vreemde substantie of voorwerp heeft ingenomen, maar hoe eerder, hoe beter.

Voordat u uw hond probeert te laten overgeven, moet u een aantal benodigdheden verzamelen:

• 3% waterstofperoxide (zorg ervoor dat het vers is en niet over de datum; een ongeopende fles werkt het beste)
• Spuit (geen naald), pipet of pipet
• Handdoeken
• Puppy pads (optioneel, maar deze kunnen het schoonmaken makkelijker maken)
• Iemand anders die kan helpen, indien mogelijk

Vraag uw dierenarts of het gepast is om eerst een kleine maaltijd te geven. Het is moeilijker voor een hond om te braken op een lege maag, en voedsel kan dienen als opvulling en smeermiddel wanneer het item weer omhoog komt. U zult ook uw dierenarts moeten vragen wat de juiste dosis is voor uw hond. Een typische dosis is 1 theelepel (5 milliliter) per 5 pond lichaamsgewicht, maar niet meer dan 3 eetlepels in totaal. De meeste honden zullen binnen een paar minuten braken, maar u kunt deze dosis indien nodig nog een keer herhalen.

Zo zorg je ervoor dat je hond overgeeft:

1. Neem uw hond mee naar een ruimte zoals de keuken of de badkamer en leg puppypads (indien gebruikt) op de vloer.
2. Wikkel voorzichtig een handdoek om de nek van uw hond om als slabbetje te dienen. Honden houden niet van de smaak van waterstofperoxide, dus er zal waarschijnlijk wat van uit de bek van uw hond druppelen.
3. Als u de hulp van iemand anders hebt, vraag hem of haar dan om achter uw hond te hurken, zodat hij of zij stil blijft staan.
4. Trek de juiste hoeveelheid waterstofperoxide op in uw spuit (of vergelijkbaar hulpmiddel)
5. Houd de snuit van uw hond vast en spuit of druppel de vloeistof in één kant van de bek, waarbij u naar de achterkant van de bek mikt
6. Wacht vijf minuten tot de hond overgeeft. U kunt stappen 1-5 één keer herhalen als uw hond de eerste keer niet overgeeft.
7. Als uw hond binnen ongeveer tien minuten na de tweede dosis niet overgeeft, ga dan naar de dichtstbijzijnde dierenarts.

Bel uw dierenarts terug nadat uw hond heeft overgegeven. Mogelijk moet u het braaksel controleren op vreemde voorwerpen of een monster verzamelen voor uw dierenarts. Mogelijk moet u nog steeds naar de dierenarts voor een vervolgbehandeling om uw pup de beste overlevingskans te geven.

Belangrijke informatie in geval van vergiftiging

De beste manier om met probleemgif of gevaarlijke items om te gaan, is om te voorkomen dat het probleem zich überhaupt voordoet. Plaats kindersloten op kasten, houd snoep en pillen buiten bereik en maak uw huis puppy-proof . Ongelukken gebeuren echter, dus het is het beste om voorbereid te zijn.

In geval van blootstelling aan toxines, bewaar een lijst met belangrijke telefoonnummers op een zichtbare, gemakkelijk toegankelijke locatie. Zorg ervoor dat oppassers en andere mensen die mogelijk in uw huis zijn, op de hoogte zijn van de locatie van de lijst. De volgende contactgegevens moeten worden opgenomen:

• Uw vaste dierenarts
• Eén of meer nabijgelegen 24-uurs veterinaire spoedklinieken
• ASPCA Poison Control : (888) 426-4435 (kosten van toepassing)
• Hulplijn voor vergiftiging van huisdieren : 800-213-6680 (tegen betaling)
• Een noodnummer voor u en de mede-eigenaar van uw hond (indien van toepassing).