Katten kunnen soms dingen eten die ze niet zouden moeten eten. Naast huishoudelijke chemicaliën, kunnen gewone voedingsmiddelen, kamerplanten en zelfs de inhoud van uw naaidoos allemaal dingen zijn die uw kat op een gegeven moment probeert te eten. Hoewel sommige menselijke voedingsmiddelen en kamerplanten veilig zijn voor katten om op te knabbelen, kunnen veel ervan giftig zijn . Weten hoe u uw kat kunt laten overgeven wat hij heeft gegeten en wanneer u dat niet moet doen, kan een belangrijke tactiek zijn bij eerste hulp thuis.
Inhoudsopgave
Methoden voor thuis
Een veelvoorkomende methode om honden te laten braken is om 3 procent waterstofperoxide oraal toe te dienen in een dosering van ongeveer 1 theelepel per vijf tot 10 pond lichaamsgewicht, maar is peroxide veilig voor katten? Het gebruik van waterstofperoxide bij katten wordt niet langer aanbevolen omdat het zelden effectief is en in plaats daarvan ernstige, levensbedreigende ulceratie van de maag kan veroorzaken.
Andere bronnen raden aan om uw kat een oplossing van zout water te geven. Dit heeft echter zijn eigen valkuilen. Het geven van een grote hoeveelheid zout in één keer kan op zichzelf giftig zijn. Ook nierfunctiestoornissen zijn een veelvoorkomend ziekteproces bij katten, vooral oudere katten. Bovendien kunnen sommige giftige stoffen, waaronder alle lelieplanten, antivries en NSAID’s (zoals ibuprofen of aspirine), acuut nierfalen veroorzaken. Een deel van de taak van de nieren is om het zout uit de bloedbaan van uw kat te filteren, dus het toevoegen daarvan door middel van zout water kan een onderliggend probleem verergeren.
Waarschuwing
Probeer niet om uw kat thuis te laten overgeven zonder expliciete instructies van uw dierenarts. Methoden zoals waterstofperoxide en zout kunnen ernstige complicaties veroorzaken. Als u denkt dat uw kat iets gevaarlijks heeft gegeten, neem dan onmiddellijk contact op met uw dierenarts of de dichtstbijzijnde open veterinaire faciliteit.
Veterinaire methoden
De veiligste manier om uw kat te laten overgeven is door uw dierenarts. Er zijn injecteerbare medicijnen die uw dierenarts uw kat kan geven om braken op te wekken, waaronder dexmedetomidine, hydromorfon en xylazine. Het moet worden opgemerkt dat dit een ander medicijn is dan het medicijn dat uw dierenarts uw hond zal geven om braken op te wekken.
Idealiter zou uw kat binnen een paar minuten na het ontvangen van de injectie moeten beginnen met braken, maar katten zijn niet zo consistent als honden als het gaat om braken bij de dierenarts. Slechts ongeveer 60-75% van de katten zal braken met medicatie. Zodra het duidelijk is dat uw kat niets meer kan uitspugen, zijn er andere medicijnen die uw dierenarts kan geven die helpen tegen de misselijkheid van hydromorfon of de sedatie van xylazine of dexmedetomidine. Dierenartsen hebben de neiging om veel minder vaak braken op te wekken bij katten dan bij honden, dus vraag hen of ze dit medicijn in het ziekenhuis hebben voor noodgevallen, zodat u vooruit kunt plannen.
Wanneer je geen braken mag opwekken
Als u vermoedt dat uw kat iets heeft gegeten waar hij niet in had mogen zitten, kan het laten overgeven van uw kat juist meer kwaad dan goed doen. Er zijn bepaalde gevallen waarin het niet aan te raden is om uw kat te laten overgeven. Als het meer dan twee of drie uur geleden is dat u vermoedt dat uw kat een gifstof heeft gegeten, is de kans kleiner dat u hem laat overgeven, omdat het voorwerp mogelijk al is opgenomen of al voorbij de maag is.
Als uw kat bijtende stoffen heeft ingenomen, zoals bleekmiddel, gootsteenontstopper of producten op basis van aardolie, mag u hem of haar niet laten overgeven. Als u dat wel doet, kunt u chemische brandwonden veroorzaken aan de slokdarm van uw kat en kan uw kat de bijtende stoffen zelfs inademen (of aspireren). Als u vermoedt dat uw kat een naald of naaigaren heeft ingenomen , wilt u hem of haar ook niet laten overgeven. De naald kan de slokdarm of mond doorboren op de terugweg. Naaigaren heeft de vervelende gewoonte om gedeeltelijk vast te blijven zitten in de darmen van een kat, waardoor de rest van de draad door de rest van de darmen kan snijden. Als u vermoedt dat uw kat draad heeft opgegeten, kan het laten overgeven van de kat ertoe leiden dat de draad door de slokdarm van uw kat snijdt.
Er zijn ook andere situaties waarin u uw kat niet mag laten braken:
- Al aan het overgeven
- Zwak of bewusteloos
- Geschiedenis van aanvallen of andere neurologische aandoeningen
- Huidige hartaandoeningen
- Recente buikoperatie
Waarschuwing
Katten met kortere snuiten (zoals Perzen) mogen ook niet worden aangezet tot braken, omdat er een verhoogd risico is op aspiratie (inademen) van de maaginhoud. Als uw kat aspireert op haar braaksel, kan ze last krijgen van iets dat aspiratiepneumonie wordt genoemd.
Over het algemeen zijn honden de grootste boosdoeners als het gaat om het binnenkrijgen van gifstoffen en dingen waar ze niet in zouden moeten komen, maar dat betekent niet dat katten geen kattenkwaad uithalen. Als u vermoedt dat uw kat iets binnen heeft gekregen dat schadelijk kan zijn, neem dan onmiddellijk contact op met uw dierenarts. Hij kan u adviseren welke stappen u moet nemen en kan uw kat veilig laten overgeven als dat de beste manier van handelen is.