Getty Images/ Elizabeth Dorovskikh/500px
Hypothyreoïdie is een tekort aan schildklierhormoon dat veel voorkomt bij honden. Het heeft invloed op de stofwisseling van een hond en kan leiden tot gewichtstoename, lusteloosheid en huidproblemen. Elke hond kan er last van krijgen, maar sommige rassen hebben er meer kans op dan andere. Hier leest u de symptomen en oorzaken van hypothyreoïdie bij honden en wat u kunt verwachten tijdens de behandeling.
Inhoudsopgave
Wat is hypothyreoïdie bij honden?
Hypothyreoïdie is een endocriene aandoening die optreedt wanneer de schildklier van een hond niet voldoende schildklierhormonen produceert om het metabolisme van het lichaam te ondersteunen. Het is het tegenovergestelde van hyperthyreoïdie (overproductie van schildklierhormonen), wat zeer zeldzaam is bij honden en vaker voorkomt bij katten. Hypothyreoïdie komt veel voor bij honden en mensen.
De schildklier bevindt zich in de nek van een hond, vlak bij de luchtpijp. Deze produceert en scheidt hormonen af die een belangrijke rol spelen in veel lichaamsfuncties, met name de stofwisseling. Zonder voldoende hoeveelheden schildklierhormonen kan een hond mogelijk geen voedingsstoffen uit voedsel opnemen of verwerken. Dit leidt tot een verlaagde stofwisseling en verschillende bijbehorende tekenen en symptomen.
Symptomen van hypothyreoïdie bij honden
Honden met hypothyreoïdie kunnen een of meer van de volgende symptomen ervaren:
- Gewichtstoename
- Lethargie
- Overmatig haarverlies of dunne vacht
- Droge en doffe vacht
- Verhoogde huidpigmentatie
- Koude-intolerantie
- Terugkerende huid- of oorinfecties
- Moeilijkheden met het teruggroeien van haar na het scheren
De tekenen van hypothyreoïdie bij honden zijn in het begin misschien niet plotseling of duidelijk. Honden worden vaak geleidelijk zwaarder en beginnen zich lusteloos te gedragen. Ze kunnen kale plekken of een dunnere vacht krijgen. De vacht die overblijft, kan er droog en minder glanzend uitzien dan normaal, en de huid kan donkerder worden door de toegenomen pigmentatie. Als het haar van de hond wordt geschoren, kan het ook niet teruggroeien of extreem langzaam teruggroeien. Sommige honden met hypothyreoïdie zijn gevoeliger voor kou en vatbaarder voor huid- of oorinfecties.
Wat veroorzaakt hypothyreoïdie bij honden?
De meeste gevallen van hypothyreoïdie worden beschouwd als ‘primaire hypothyreoïdie’ en worden veroorzaakt door een van de twee volgende oorzaken:
- Lymfocytaire thyreoïditis : Dit wordt beschouwd als een immuun-gemedieerde of degeneratieve ziekte die ook genetisch kan zijn.
- Idiopathische schildklieratrofie : Bij deze ziekte wordt het schildklierweefsel om onbekende redenen vervangen door vetweefsel.
Secundaire hypothyreoïdie kan optreden als gevolg van kanker van de schildklier of andere zeldzame ziekten.
Honden van elke leeftijd kunnen hypothyreoïdie ontwikkelen, maar het wordt het vaakst gezien bij honden tussen de 4 en 10 jaar oud. Zowel mannetjes als vrouwtjes kunnen de ziekte ontwikkelen, maar het komt vaker voor bij honden die gesteriliseerd of gecastreerd zijn.
Hondenrassen die risico lopen
Omdat hypothyreoïdie een genetische component kan hebben, zijn sommige hondenrassen vatbaar voor het ontwikkelen van hypothyreoïdie. Deze hondenrassen kunnen baat hebben bij routinematige screening van het schildklierhormoonniveau tijdens hun jaarlijkse veterinaire onderzoek, zelfs als u geen tekenen van de ziekte ziet.
- Engelse setter
- Rhodesian Ridgeback-hond
- Reuzenschnauzer
- Hovawart
- Oude Engelse herdershond
- Bokser
- Dobermann Pinscher
- Gordon-setter
- Brak
Hoe dierenartsen hypothyreoïdie bij honden diagnosticeren
Neem contact op met uw dierenarts als u hypothyreoïdie of een andere ziekte bij uw hond vermoedt. De dierenarts zal een volledig lichamelijk onderzoek uitvoeren en diagnostische tests aanbevelen. Dit begint meestal met basisbloedonderzoek om orgaanfuncties en celtellingen te controleren. Vervolgens kan de dierenarts gespecialiseerde schildkliertests aanbevelen:
- Thyroxine (schildklierhormoon, of T4) met een totale T4-test of een vrije T4-test
- Trijodothyronine (T3)
- Schildklierstimulerend hormoon (TSH)
- Anti-thyroglobuline antilichamen (TgAA)
De dierenarts analyseert de bloedtestresultaten en de klinische symptomen om een diagnose te stellen.
Hoe hypothyreoïdie bij honden te behandelen
Er is geen genezing voor hypothyreoïdie bij honden, maar de meeste gevallen kunnen worden behandeld met een medicijn genaamd levothyroxine natrium . Levothyroxine wordt verkocht onder vele merknamen, waaronder Thyro-Tabs en Thyrosyn . Het medicijn kan eenvoudig worden toegediend in een dagelijkse pil voor de rest van het leven van uw hond.
Uw dierenarts zal routinematig de bloedspiegels van schildklierhormonen controleren om er zeker van te zijn dat de juiste hoeveelheid levothyroxine wordt toegediend. Gelukkig is de behandeling van hypothyreoïdie vrij goedkoop en eenvoudig. Als de ziekte onder controle kan worden gehouden, kunnen de meeste honden een normaal leven leiden en ondervinden ze geen andere complicaties.
Hoe hypothyreoïdie bij honden te voorkomen
Omdat de onderliggende oorzaken van primaire hypothyreoïdie niet bekend zijn, kan het niet worden voorkomen. De beste preventie is om ervoor te zorgen dat honden met hypothyreoïdie niet worden gebruikt voor de fokkerij. Dit kan helpen voorkomen dat de nakomelingen een genetische aanleg voor de ziekte dragen.