Myxomatose bij konijnen

Myxomatose , soms ook wel myxi genoemd , is een ernstige virusziekte die ernstige symptomen bij konijnen met zich meebrengt , zoals koorts , lethargie en ontstoken ogen . In tegenstelling tot bacteriële infecties die succesvol met antibiotica kunnen worden behandeld, is myxomatose niet gemakkelijk te genezen en is het vaak snel dodelijk . Er zijn geen specifieke behandelingen en ondersteunende zorg is slechts af en toe succesvol in het helpen van konijnen om te herstellen. Preventieve maatregelen zoals vaccinatie , vlooienwerende middelen en het weghouden van uw konijn bij mogelijk geïnfecteerde konijnen kunnen echter helpen myxomatose te voorkomen.

Wat is myxomatose?

Myxomatose wordt veroorzaakt door het myxomavirus, een soort pokkenvirus dat alleen konijnen treft . Er zijn ook verschillende stammen van dit virus die variëren in hun virulentie. Zowel wilde als gedomesticeerde konijnen kunnen myxomatose krijgen. Wilde konijnen kunnen overleven als dragers, maar de ziekte is meestal dodelijk bij gedomesticeerde rassen (met name die van Europese afkomst). De ziekte treedt snel op na de overdracht en konijnen sterven doorgaans binnen twee dagen na het vertonen van symptomen.

Symptomen van Myxomatose bij Konijnen

Konijnen die myxomatose oplopen, kunnen plotseling erg ziek worden. Als een konijn symptomen vertoont, is het niet ongewoon dat het dier binnen 48 uur sterft.

Binnen enkele uren of dagen na besmetting met het myxomavirus vertonen konijnen tekenen van onwel zijn, zoals voedselweigering of lethargie, en raken hun ogen ontstoken. Als een konijn niet binnen twee dagen sterft, zoals meestal het geval is, kan de ziekte de slijmvliezen en andere weefsels aantasten, waaronder de ogen, neus, mond, genitale en anale gebieden en oren (die gaan hangen als ze meestal staan). Het hele gezicht van het konijn kan ook erg opzwellen en er kan dikke pus uit de neus komen. Door de zwelling en afscheiding krijgt het konijn moeite met ademhalen. De meeste konijnen sterven binnen 14 dagen na het begin van deze symptomen.

In meer chronische gevallen (afhankelijk van de virusstam en immuniteit van het konijn) kunnen er knobbels en noduli (myxomen) op het lichaam ontstaan. Konijnen met deze knobbelige vorm van myxomatose kunnen overleven en immuun worden voor het myxomatosevirus. Dit wordt vaak gezien bij wilde katoenstaartkonijnen, maar lijkt helaas een minder waarschijnlijk verloop van de ziekte te zijn bij tamme konijnen. In plaats daarvan lijden de meeste konijnen die de diagnose myxomatose krijgen uiteindelijk aan de acute vormen van de ziekte en sterven uiteindelijk.

Oorzaken van Myxomatose

Dit pokkenvirus wordt verspreid door bloedzuigende insecten, maar kan zelden worden overgedragen via contact met een geïnfecteerd konijn. Dragers van het virus zijn onder andere:

• De konijnenvlo
• Muggen, mijten, luizen en vliegen
• Geïnfecteerde konijnen (minder vaak)

Diagnose van myxomatose bij konijnen

Het diagnosticeren van myxomatose bij een levend konijn is gebaseerd op de herkenning van de klassieke symptomen door een dierenarts, bloed- en urinetesten om het virus te detecteren en biopsieën van myxomen. Maar omdat de ziekte in de meeste gevallen zo snel fataal is, wordt de diagnose vaker gesteld door een postmortaal onderzoek.

Behandeling

Helaas is er geen specifieke behandeling voor myxomatose, dus alleen ondersteunende zorg (vocht, antibiotica om secundaire infecties te voorkomen en pijnstillers) kan door uw dierenarts worden aangeboden. Omdat tamme konijnen vaak erg vatbaar zijn voor het virus en veel last hebben van de symptomen van de ziekte, wordt euthanasie vaak aanbevolen. In sommige gevallen kan palliatieve zorg echter een voorheen jong, gezond konijn helpen herstellen.

Prognose voor een konijn met myxomatose

Helaas is de prognose voor een konijn met myxomatose somber. Weinig tamme konijnen overleven deze ziekte.

Hoe myxomatose te voorkomen

Om myxomatose te voorkomen, moet u ervoor zorgen dat uw konijn niet wordt blootgesteld aan bronnen van de ziekte. Neem hiervoor de volgende voorzorgsmaatregelen:

• Vermijd muggen: blijf uit de buurt van plekken waar veel muggen zijn en houd uw konijn indien mogelijk binnen.
• Gebruik een vlooienwerend middel: Het kan een goed idee zijn om maandelijks een vlooienwerend middel op recept te gebruiken voor konijnen, zelfs als uw konijn nooit buiten komt.
• Laat uw konijnen niet in contact komen met andere konijnen: vermijd beurzen, shows en andere evenementen waar onbekende konijnen samenkomen.
• Quarantaine van zieke konijnen en blootgestelde konijnen: Neem maatregelen om directe overdracht via uw kleding, voedsel en andere benodigdheden te voorkomen. Quarantaine van konijnen die zijn blootgesteld aan een ziek konijn gedurende 14 dagen en controleer ze op symptomen van myxomatose.
• Vaccineer uw konijn : Als u in het Verenigd Koninkrijk woont, kunt u uw konijn vaccineren tegen myxomatose. Het zal de ziekte misschien niet helemaal uitroeien, maar het vermindert wel de ernst van de ziekte; gevaccineerde konijnen kunnen en zullen herstellen. Het vaccin kan aan konijnen worden gegeven als ze 6 weken oud zijn. Herhaal dit jaarlijks of elke zes maanden als myxomatose veel voorkomt. Dit vaccin is sinds 2012 beschikbaar als een combinatievaccin met het konijnenbloedingsziektevaccin.

Het myxomatosevaccin is niet verkrijgbaar in de Verenigde Staten of Australië; een reden hiervoor is de bezorgdheid dat het virus in het vaccin zich zou kunnen verspreiden naar de wilde konijnenpopulatie. Als dit zou gebeuren, zou de wilde konijnenpopulatie immuniteit tegen myxomatose kunnen ontwikkelen, wat zou leiden tot een explosie in de konijnenpopulatie. Myxomatose werd op een gegeven moment opzettelijk geïntroduceerd in de konijnenpopulatie in Australië om het aantal konijnen te verminderen; het resultaat was een verhoogde immuniteit tegen de ziekte en, op de lange termijn, een toename van de konijnenpopulatie.

Is myxomatose besmettelijk voor andere dieren?

Myxomatose is besmettelijk onder konijnen, dus het is belangrijk om een ​​ziek konijn te isoleren van anderen zodra de symptomen verschijnen. Het is ongebruikelijk, maar mogelijk, dat het virus zich verspreidt door direct contact tussen konijnen, maar ook door indirect contact (via voorwerpen zoals voerbakjes of kleding die het virus van konijn op konijn overbrengen) of door luchtoverdracht.