Rondwormen bij katten

Er zijn twee soorten rondwormen die katten infecteren; Toxocara cati en Toxascara leonina . Deze parasitaire wormen bevinden zich in het maag-darmkanaal van katten en kunnen irriterend zijn, maar ze veroorzaken alleen waarneembare symptomen als de besmetting langdurig en ernstig is. Onbehandeld kunnen rondwormen bij jonge katten gewichtsverlies , een doffe vacht , een hangbuik en braken of diarree veroorzaken . Normaal gesproken ontwikkelen volwassen katten geen klinische symptomen tenzij de besmetting ernstig is. T. cati kan ook gezondheidsproblemen bij mensen veroorzaken .

Wat zijn rondwormen?

Net als haakwormen en lintwormen zijn rondwormen veelvoorkomende darmparasieten bij katten en andere dieren. Twee soorten rondwormen infecteren katten: Toxocara cati en Toxascara leonina . Beide zijn mager, rond, tot vier inch lang en wit tot lichtbruin van kleur (ze lijken op spaghetti).

Rondwormeieren en -larven, opgenomen uit de externe omgeving, migreren door de weefsels van de kat. Ze bereiken uiteindelijk de longen waar ze irritatie veroorzaken, zodat de kat ze ophoest en vervolgens weer doorslikt.

Wanneer ze voor de tweede keer het maag-darmkanaal van de kat binnendringen, worden de larven volwassen rondwormen in de darmen van de kat. Deze produceren talrijke eitjes, die via de ontlasting worden uitgescheiden. Eieren worden pas besmettelijk na twee tot vier weken in de omgeving. De eitjes zijn winterhard en kunnen maanden of zelfs jaren besmettelijk blijven.

Soms stoppen de larven hun lichamelijke migratie in de lever, waar ze in een rusttoestand terechtkomen. Als een zwangere poes in een laat stadium op dit moment in haar zwangerschap besmet raakt, kunnen deze larven na de geboorte in de moedermelk worden uitgescheiden en door haar kittens worden ingenomen. Ze kunnen ook een actieve infectie van volwassen rondwormen in de darmen van de moeder veroorzaken, zodat ze vervolgens talrijke eieren afstoot die haar kittens ook via de fecale-orale route van overdracht kunnen infecteren. Rondwormen kunnen ook worden ingenomen wanneer een kat een knaagdier met de besmetting eet en vervolgens besmet raakt.

Symptomen van rondwormen bij katten

Rondwormen kunnen de volgende symptomen veroorzaken, hoewel de symptomen zich alleen kunnen voordoen bij zware, langdurige infecties:

Symptomen van rondwormbesmettingen manifesteren zich als gevolg van de verstoring van de parasieten in de assimilatie van voedingsstoffen door een kat en, af en toe, darmbloedingen. Gewichtsverlies, doffe vacht en een algemeen falen om te gedijen, worden veroorzaakt door ondervoeding in plaats van de aanwezigheid van de wormen zelf.

Als onderdeel van de levenscyclus van de T. cati- wormen migreren ze door de longen en veroorzaken irritatie, waardoor een kat ze ophoest en opnieuw doorslikt. ( T. leonina blijft in de darmen van katten.) In zeldzame gevallen kunnen zeer zware infecties met een van beide soorten rondwormen leiden tot een verstopping van de darmen, waardoor een kat erg ziek wordt en last krijgt van braken, een opgeblazen gevoel en lusteloosheid.

Oorzaken van rondwormen bij katten

Katten raken besmet met rondwormen door het binnenkrijgen van de eitjes of larven op een van de volgende manieren:

• Via de melk van een moederpoes
• Door consumptie van geïnfecteerd fecale materie
• Door het eten van gras of sporen van aarde die actief infectieuze eieren dragen
• Door hun eigen vacht of die van andere katten te verzorgen, waar zich mogelijk eieren bevinden door fecale aanraking of contact met de omgeving.
• Door het eten van een ander organisme, zoals een kever of knaagdier, dat besmet is met rondwormlarven

Diagnose van rondwormen bij katten

Tenzij er rondwormen in het braaksel of de ontlasting van uw kat zitten, moeten ze door een dierenarts worden gediagnosticeerd. Rondwormeieren worden onder de microscoop gedetecteerd bij een routinecontrole van een ontlastingsmonster (de test heet fecale flotatie). De medische term voor infectie met rondwormen is ascariasis.

Hoe rondwormen bij katten te behandelen

Er zijn verschillende medicijnen die rondwormen behandelen en uw dierenarts kan u helpen de juiste voor uw kat te kiezen. Medicijnen hebben echter alleen effect op volwassen rondwormen, dus ze moeten om de twee tot drie weken worden herhaald om eventuele resterende larven aan te pakken naarmate ze volwassen worden. Het aantal benodigde behandelingen hangt af van de leeftijd van de kat en de situatie, die door uw dierenarts wordt beoordeeld. Als u een zwangere kat hebt, raadpleeg dan uw dierenarts voor advies over het ontwormen van zowel de moeder als de kittens.

Prognose voor katten met rondwormen

Snelle en aanhoudende behandeling van een rondwormbesmetting zorgt er doorgaans voor dat een kat binnen enkele weken volledig herstelt. Zware of langdurige besmettingen die de gezondheid van een kat in gevaar hebben gebracht, zijn moeilijker te behandelen, maar zijn over het algemeen succesvol met de juiste medicatie en ondersteunende voeding om een ​​kat te helpen zijn fysieke conditie terug te krijgen.

Hoe voorkom je rondwormen?

Rondwormen infecteren vooral kittens en katten die veel buiten zijn of tijd doorbrengen met buitenkatten. Katten binnen houden is daarom een ​​krachtig preventief middel.

Zodra rondworm is vastgesteld, is het belangrijk om de instructies van de dierenarts zorgvuldig op te volgen om terugkerende besmettingen te voorkomen. Deze kunnen zijn:

• Kattenbakken dagelijks schoonmaken (of vaker in huishoudens met meerdere katten)
• Uw kat binnen houden
• Reinig de oppervlakken waar uw kat regelmatig komt tijdens het behandelingsproces
• Kattenpoep uit de buurt van andere dieren en kinderen houden
• Uw handen wassen nadat u uw kat heeft aangeraakt

Veel van de maandelijkse voorgeschreven medicijnen die zijn ontworpen om hartwormen en andere parasieten te voorkomen, houden ook rondwormen onder controle. Bespreek deze opties met uw dierenarts en vraag naar de mogelijke bijwerkingen (waaronder aanvallen), zodat u de risico-batenverhouding van het gebruik van deze medicijnen kunt afwegen.

Soorten rondwormen

Er zijn twee soorten rondwormen die katten treffen. Ze zien er hetzelfde uit en gedragen zich hetzelfde, maar ze hebben verschillende levenscycli.

• Toxocara cati komt veel voor, vooral bij kittens die larven binnenkrijgen via de moedermelk. Zowel katten als kittens kunnen ook eieren binnenkrijgen als gevolg van het eten van knaagdieren of andere dragers zoals kevers of regenwormen die besmet zijn met T. cati. De eieren komen vervolgens uit als larven in het spijsverteringsstelsel van de kat.
• Toxascara leonina komt veel minder vaak voor en wordt vaker gezien bij oudere katten. Na inname ontwikkelen de eitjes zich tot volwassen rondwormen in de darmen (geen migratie vereist). Deze wormen produceren eitjes die worden uitgescheiden in de ontlasting van de kat.

Zijn rondwormen besmettelijk voor andere dieren?

Toxocara cati is besmettelijk voor andere katten en mensen, maar niet voor honden. Toxascara leonina is besmettelijk voor zowel andere katachtigen als andere soorten, waaronder mensen, maar ze komen veel minder vaak voor.

Zijn rondwormen besmettelijk voor mensen?

Rondwormen kunnen zowel bij mensen als bij katten terechtkomen ( T. cati komt bij beide soorten vaker voor dan T. leonina ). Een besmetting vindt plaats wanneer er eieren worden ingenomen. Het komt het meest voor bij kinderen die mogelijk niet de beste hygiëne in acht nemen en eieren op hun handen krijgen als ze in de tuin spelen. Kinderen moeten hun handen regelmatig wassen en katten moeten uit de buurt worden gehouden van plekken waar kinderen spelen.

De larven ontwikkelen zich niet tot volwassen rondwormen bij mensen, maar de larven die door de weefsels migreren, kunnen ontstekingen veroorzaken, vooral bij jonge kinderen. De meeste gevallen zijn niet ernstig, maar in ernstige gevallen is orgaanschade mogelijk als gevolg van de migrerende larven (zoals de lever, longen, hersenen) en soms kunnen de larven de ogen bereiken, wat leidt tot visuele stoornissen en zelfs blindheid.

De migratie van rondwormlarven door menselijk weefsel wordt “viscerale larva migrans” genoemd, terwijl de migratie naar de ogen “oculaire larva migrans” wordt genoemd.