Springen in paardrijden

Veel beginnende ruiters voelen zich aangetrokken tot de sporten stadionspringen en cross-country springen . Veldjacht en huntershows zijn ook erg populair. Zelfs westernruiters krijgen af ​​en toe te maken met een sprong, of het nu in traillessen is of op trails. Hoewel je misschien geen carrière wilt maken van het berijden van paarden over sprongen, is het waardevol om te weten hoe je over een sprong kunt gaan op een manier die veilig en comfortabel is voor jou en comfortabel voor je paard.

Springen is optioneel

Dat gezegd hebbende, is het echter belangrijk voor beginners om te begrijpen dat je niet hoeft te springen, zelfs als je alleen van plan bent om Engels te rijden . Er zijn veel disciplines waaraan Engelse ruiters kunnen deelnemen die geen springen vereisen, zoals dressuur , Engels plezier, equitation en vlakke klassen zoals road hack, le tree, distance riding , mounted games, polo en polocrosse. Niettemin is het om de hierboven genoemde redenen goed om te weten hoe je een sprong moet benaderen en eroverheen moet gaan.

Natuurlijk wil je een goedgekeurde helm dragen , goede laarzen en ervoor zorgen dat je tuig in topconditie is. Je wilt er niet achter komen dat een versleten singelriem niet houdt als je van een sprong afkomt. Veel ruiters verkorten hun stijgbeugelriemen een tandje of twee, maar je voelt misschien niet de behoefte om dit te doen totdat je kleine hoogtes hebt gesprongen.

Zelfs als je besluit dat je wilt leren springen, moet je je nooit onder druk gezet voelen. Het is niet ongebruikelijk om ruiters (vooral kinderen) te zien die duidelijk niet geïnteresseerd zijn of willen springen, maar bang zijn, zich onder druk gezet voelen en daardoor ongelukkig zijn. Springen voegt veel risico toe aan paardrijden , en veiligheid moet altijd de eerste prioriteit zijn. Een ruiter die zich onder druk gezet en onzeker voelt, is geen veilige ruiter. Je wilt volledig toegewijd en vol vertrouwen over hindernissen gaan, niet halfslachtig en nerveus. Bij elke paardenactiviteit moet je veilig zijn en moet je plezier hebben. Als je bang bent, heb je geen plezier. Of je nu drie maanden, drie jaar of misschien wel tientallen jaren nodig hebt om te leren over hindernissen te gaan, maakt niet uit. Je instructeur of coach moet bereid zijn om in jouw tempo te gaan en je niet te vergelijken met andere ruiters.

Ontwikkel een veilige stoel

Je eerste stap om te leren over hindernissen te rijden, is om met een coach of instructeur te werken aan het ontwikkelen van een veilige zit bij alle gangen, van stap tot handgalop. Je zou deze gangen ook veilig moeten kunnen rijden in tweepunts- of halfzit. Het komt vaak voor dat instructeurs, vooral die lesgeven aan kinderen, de basis doorhakken en de leerling laten springen voordat ze echt zeker zijn. Springen kan tenslotte heel leuk zijn en het is ook nog eens behoorlijk glamoureus. Dit is vaak een fout en leidt uiteindelijk tot onveilige, ongelukkige ruiters en ongelukkige paarden.

Het is moeilijk te zeggen hoe lang het duurt om een ​​veilige zit te ontwikkelen, het verschilt per ruiter. Een echt enthousiaste, atletische ruiter op een goed getraind paard kan misschien al na een paar maanden les beginnen met springen. Anderen hebben er misschien langer over, omdat ze minder atletisch zijn of enthousiast maar angstig. Dit is waar een goede instructeur of coach een groot verschil kan maken: iemand die weet wanneer hij de leerling een klein motiverend zetje moet geven, zonder hem te overweldigen.

Rijden over palen

Nadat je de basis onder de knie hebt, kun je beginnen met rijden over palen. Vaak beginnen instructeurs met slechts één paal, die in stap wordt bereden. Je leert dan om te stappen en vervolgens te draven over een rij palen, zowel in een postdreef als in een tweepuntszit . Zodra je dat onder de knie hebt, begin je te galopperen over de lijn. Het is belangrijk om de afstand tussen de palen te begrijpen, zodat het voor jou en je paard gemakkelijk is om deze oefening veilig uit te voeren. Dit is waar je coach een goede bron is.

Voortgang

Van palen ga je naar caveletti: palen die een paar centimeter van de grond zijn. Je draaft en galoppeert hier weer overheen terwijl je paard met meer impuls over deze kleine sprongen heen beweegt. Zodra je zeker weet dat je over de caveletti gaat, is de volgende stap een kleine dwarsbalk. Deze is net hoog genoeg om je paard aan te moedigen om daadwerkelijk te springen, in plaats van over de rails te stappen. Als je deze dwarsbalk nadert, is het belangrijk om je zadel stevig in het zadel te houden. Kijk vooruit voorbij de sprong naar waar je naartoe wilt nadat je bent geland. Je hoofd laten zakken om te kijken, heeft invloed op het evenwicht van het paard. Je coach zal je helpen inschatten waar je je paard moet vragen om af te zetten: ongeveer dezelfde afstand van de sprong als dat deze hoog is. Terwijl het paard zijn voorhand over de rail tilt, til je jezelf op in een tweepuntshouding en laat je je handen naar voren gaan langs de nek van je paard – een beweging die de “release” wordt genoemd, zodat je niet per ongeluk tegen zijn mond stoot of de teugels gebruikt om jezelf omhoog te houden. Een paard moet zijn nek uitstrekken als het springt om zichzelf te helpen in evenwicht te blijven, en je wilt dit niet verstoren (je hebt even geen contact met het bit).

Als je landt, ga dan rustig in het zadel zitten en breng je handen terug naar de normale positie. Zorg ervoor dat je je benen niet naar achteren buigt of naar voren duwt. Je beenpositie zou niet veel moeten veranderen door op het vlakke te rijden.

Nadat je een kleine rij dwarsbalken onder de knie hebt, verhoog je geleidelijk de hoogte van de sprongen. Naarmate je bedrevener wordt in het rijden van sprongen in een arena of ring, ga je over op het rijden van verschillende soorten sprongen, waaronder oxers (sprongen die twee of drie balken breed zijn), watersprongen en andere ingewikkeldere en intimiderende (althans voor het paard) soorten sprongen. Crosscountry- of veldjachtspringen is nog uitdagender, omdat je leert omgaan met afleidingen en stevige sprongen die niet omvallen als je paard ze raakt.

Springen op paden

Western- en trailrijders zullen waarschijnlijk niet verder komen dan de cross rails-fase. Als een trailrijder een omgevallen boom of een ander obstakel op de trail tegenkomt, is het meestal makkelijk en veiliger om een ​​manier te vinden om eromheen te komen. Bij trailklassen zijn alle sprongen vrij klein: een test van gehoorzaamheid, in plaats van springvaardigheden.