Vaginitis bij honden

Vaginitis bij honden is een ontsteking van de vagina die doorgaans roodheid, zwelling, jeuk of pijn en vaginale afscheiding veroorzaakt. Vaginitis kan bij elke teef voorkomen, gesteriliseerd of niet, en vereist meestal veterinaire behandeling. Omdat vaginitis een symptoom kan zijn van externe irriterende factoren of onderliggende problemen, kan het uitstellen van een bezoek aan de dierenarts de zaken erger maken. Ontdek de symptomen en oorzaken van vaginitis bij honden en weet wanneer u uw dierenarts moet bellen voor behandeling.

Wat is vaginitis bij honden?

Vaginitis bij honden is een complexe aandoening die ontstekingen veroorzaakt in de vaginale weefsels van een hond. Er zijn technisch gezien twee soorten vaginitis bij honden:

• Puppy vaginitis komt voor bij intacte, jonge teefjes vóór het begin van de puberteit.
• Vaginitis bij volwassenen treedt op bij volwassen vrouwelijke honden. Het kan intacte vrouwtjes treffen, maar komt vaker voor bij gesteriliseerde honden.

Vaginitis kan door verschillende aandoeningen, zowel van buitenaf als van binnenuit, worden veroorzaakt. De vervelende symptomen wijzen echter altijd op een probleem dat nader onderzoek behoeft.

Symptomen van vaginitis bij honden

Honden met vaginitis kunnen verschillende symptomen ervaren, waarvan de meest voorkomende zijn:

• Ontstoken/gezwollen vaginaal gebied
• Roodheid van het omliggende weefsel
• Abnormale vaginale afscheiding
• Toegenomen urineren
• Overmatig likken van het vaginale gebied als gevolg van pijn of jeuk
• Achteruitrijden of slepen

Een ontstoken vaginaal gebied is een belangrijke indicator dat een hond vaginitis heeft. Vaginale roodheid of zwelling kan moeilijker op te merken zijn bij een harige hond , dus u moet misschien beter kijken als u problemen in dat gebied vermoedt.

Een hond met vaginitis zal vaak obsessief het omliggende gebied likken of haar achterste over de vloer slepen in een poging om de jeuk en het brandende ongemak te verzachten. Ze kan ook vaker de behoefte voelen om te plassen.

Pus of slijm kan uit de vagina van de hond lekken – op haar vacht, de vloer, het beddengoed of meubels waar ze ligt. Deze afscheiding kan bloederig zijn. Als een gesteriliseerde hond, of een intacte hond die niet loops is, vaginale afscheiding ervaart, is een bezoek aan de dierenarts noodzakelijk om de oorzaak te bepalen.

Hoewel sommige van deze signalen gemakkelijk verward kunnen worden met loopsheid bij intacte honden, zullen oplettende eigenaren snel de gedragsverschillen tussen loopsheid en vaginale problemen herkennen. Als u twijfelt, kunt u het beste contact opnemen met uw dierenarts.

Wat veroorzaakt vaginitis bij honden?

Er zijn veel dingen die vaginitis bij honden kunnen veroorzaken, maar ze creëren allemaal omstandigheden waarin vaginale irritatie aanhoudt en problematisch wordt. Enkele hiervan zijn:

• Urineweginfecties
• Bacteriële, virale of schimmelinfecties
• Onhygiënische omstandigheden die resulteren in fecale materie nabij de vaginale opening
• Urine-incontinentie , wat chronische, irriterende vochtigheid veroorzaakt
• Geboorteafwijkingen (zoals ectopische urineleiders of andere misvormingen)
• Vaginale tumoren of cysten , zowel goedaardig als kwaadaardig
• Vreemde voorwerpen (zoals graszaad, vossenstaarten of andere materialen die de vagina kunnen binnendringen)
• Vaginale trauma (inclusief paring)

Hoe diagnosticeren dierenartsen vaginitis bij honden?

Als u vermoedt dat uw hond vaginitis heeft, zal uw dierenarts een lichamelijk onderzoek uitvoeren, waarbij mogelijk met een scoop in de vagina wordt gekeken. Vervolgens kan hij of zij een urinemonster verzamelen voor een urineonderzoek. Uw dierenarts kan ook een monster van de afscheiding in de vagina nemen met behulp van een wattenstaafje. Cellen van dit wattenstaafje worden uitgesmeerd op een objectglaasje voor onderzoek onder een microscoop om te kijken of er tekenen zijn van infectie, ontsteking en andere afwijkingen. Op basis van de cytologische resultaten kunnen bacteriële kweeklaboratoriumtests en andere diagnostiek nodig zijn om de definitieve oorzaak vast te stellen.

Hoe vaginitis bij honden te behandelen

Behandeling van vaginitis bij honden is afhankelijk van de ernst en onderliggende oorzaak. Uw dierenarts kan een of meer van de volgende opties aanbevelen:

• Antibiotica om infecties te bestrijden
• Ontstekingsremmende medicijnen, zoals carprofen , om pijn en zwelling te verlichten
• Medicinale actuele oplossingen om aan te brengen op het vaginale gebied
• Operatie als er sprake is van een tumor, cyste, vreemd voorwerp of aangeboren afwijking

Ongeacht de oorzaak moeten de meeste honden met vaginitis een kapje dragen om te voorkomen dat ze tijdens de behandeling de vulva likken. Dit kan het herstel vertragen.

Prognose voor honden met vaginitis

De meeste gevallen van vaginitis zijn niet ernstig en zullen met medicatie verdwijnen, zolang de oorzaak van de aandoening wordt aangepakt. De prognose voor een hond met vaginitis veroorzaakt door een tumor is afhankelijk van de grootte van de tumor, of deze kankerachtig is en of deze operatief kan worden verwijderd zonder complicaties.

Hoe voorkom je vaginitis bij honden?

De beste manier om te voorkomen dat uw hond vaginitis krijgt, is door ervoor te zorgen dat haar vaginale opening altijd schoon is. Honden met een korte vacht hebben hier doorgaans niet veel hulp bij nodig. Als uw hond echter een lange vacht heeft, te zwaar is of een anatomische misvorming van de rectale of vaginale gebieden, kan hulp nodig zijn. Houd indien nodig de vacht getrimd en gebruik een babydoekje nadat uw hond heeft geplast of gepoept om urine en ontlasting uit de vaginale opening te verwijderen.

Het is ook belangrijk om uw dierenarts te bezoeken voor routinematige gezondheidscontroles, meestal een of twee keer per jaar. Uw dierenarts kan kleine tekenen van vaginitis detecteren voordat uw hond zelfs maar tekenen vertoont. En, zoals altijd, neem contact op met uw dierenarts bij het eerste teken van ziekte bij uw hond.