Hybride honden, vaak designerhonden genoemd, zijn het resultaat van gecontroleerde kruisingen tussen twee rashonden. Een hybride kan ook verwijzen naar de genetische kruising van een hond en een wolf (meestal een wolfhybride of een wolfhond genoemd ). Maar de term “designerhond” verwijst doorgaans naar de nakomelingen van twee rashonden van verschillende rassen. Er wordt aangenomen dat de term “designer” is ontstaan nadat veel beroemdheden interesse toonden in hybride honden.
Hybride honden zijn technisch gezien honden van gemengde rassen . In tegenstelling tot de gemiddelde hond van een gemengd ras, of “mutt”, heeft een hybride hond echter raszuivere ouders die in de meeste gevallen opzettelijk met elkaar zijn gefokt om de gewenste hybride te creëren.
Mensen fokken al honderden jaren hybriden, wat in sommige gevallen heeft geleid tot de ontwikkeling van nieuwe hondenrassen die vandaag de dag op zichzelf staan. De populariteit en marketing van “designer hondenrassen” begon echter toe te nemen in het laatste deel van de 20e eeuw.
De reden om een hybride hond te creëren is om een hond te ontwikkelen die de positieve eigenschappen van twee afzonderlijke hondenrassen heeft. Tot de meest gewenste hybriden behoren hypoallergene honden die gezinsvriendelijk zijn. Veelvoorkomende voorbeelden zijn de Labradoodle (een Labrador retriever gekruist met een poedel ) en de goldendoodle (een golden retriever gekruist met een poedel).
Elke variëteit van hybride hond wordt doorgaans iets genoemd dat delen van zijn oorspronkelijke rassen combineert. De cockapoo is een cocker spaniël -poedelhybride, de puggle is een pug – beaglehybride , enzovoort. Hoewel rashonden door organisaties zoals de American Kennel Club en de United Kennel Club aan specifieke rasstandaarden worden gehouden, zijn hybride honden niet zo goed georganiseerd. Er is echter een register bij de American Canine Hybrid Club .
Bij het fokken van twee rashonden van verschillende rassen is er geen garantie dat de nakomelingen elke keer hetzelfde zullen zijn. De grootte, vachttype, kleur, temperament, gezondheid en andere kenmerken kunnen veel meer variëren dan bij het fokken van twee honden van hetzelfde ras. Maar hybride hondengroepen hebben nog steeds richtlijnen opgesteld voor gewenste eigenschappen voor elke hybride, vergelijkbaar met de rasstandaarden die zijn vastgesteld door rashondenclubs.
Bovendien zijn niet alle hybride honden 50% van elk ras. Alleen hybride honden van de eerste generatie zijn 50/50. Vervolgens zullen sommige fokkers een 50/50 hybride fokken met een raszuiver ras dat een van de rassen van de hybride vertegenwoordigt, wat resulteert in een 75/25 hybride. Bovendien worden hybriden soms gekruist met andere hybriden, wat mogelijk resulteert in een andere combinatie van raskenmerken. In welke combinatie dan ook, is er nog steeds geen garantie dat de nakomelingen de gewenste eigenschappen zullen overnemen. Zo zullen niet alle poedelhybriden honden zijn die weinig verharen.
Hybride honden van fokkers zijn vaak net zo duur als rashonden, zo niet duurder. Maar je kunt hybride honden doorgaans goedkoper vinden voor adoptie bij dierenasiels en reddingsgroepen. Bovendien kan een gemengde rashond in een dierenasiel dezelfde gewenste eigenschappen hebben als die je zoekt in een hybride hond. Als je besluit dat je een hybride hond van een fokker wilt, zorg er dan voor dat het een gerenommeerde, ervaren, verantwoordelijke hondenfokker is die alleen geregistreerde rashonden fokt die in uitstekende gezondheid zijn zonder erfelijke problemen.