Wat te doen als uw hond een batterij heeft opgegeten

Moderne technologie heeft ons veel gadgets gegeven, en daarmee komen batterijen. Hoewel u misschien niet meteen aan batterijen denkt als iets dat niet nuttig is, kunnen ze een probleem vormen als ze binnen het bereik van uw nieuwsgierige hond liggen. Als uw pup uw afstandsbediening kapot kauwt en een batterij kapotmaakt of zelfs inslikt, moet u onmiddellijk veterinaire medische hulp zoeken.

Mijn hond heeft een batterij opgegeten! Wat nu?

Zodra u weet wat er is gebeurd, brengt u uw pup naar uw vaste dierenarts of een 24-uurs spoeddierenziekenhuis. Voordat u vertrekt, belt u echter de ASPCA Animal Poison Control op 1 (888) 426-4435. De specialisten bij deze hotline zullen u vragen wat voor soort batterij er precies is ingenomen en wanneer. Er zijn doorgaans consultatiekosten verbonden aan het gebruik van de hotline, maar laat dit u er niet van weerhouden om te bellen.

Alleen al met humane geneeskunde zijn er gewoon te veel toxines en vergiften om bij te houden, zelfs voor de meest ervaren dierenarts op de eerste hulp. De dierenartsen die bij Animal Poison Control werken, weten echt het meest over dit soort noodgevallen. Tijdens het gesprek krijgt u een casusnummer. Schrijf dit op en geef het aan uw dierenarts bij aankomst in het ziekenhuis. Uw dierenarts kan vervolgens Animal Poison Control bellen en de dierenarts aan de andere kant het geval van uw pup laten opzoeken en specifieke instructies geven over hoe u hem moet behandelen op basis van de voorgeschiedenis die u gaf toen u op weg naar de dierenarts belde en op basis van hoe uw hond eruitziet als u bij de dierenarts aankomt. Over het algemeen zal de behandeling echter bestaan ​​uit een röntgenfoto om te bepalen waar in het maag-darmkanaal de batterij zich bevindt en vervolgens het verwijderen ervan. Als de batterij zich nog in de maag of slokdarm bevindt, kan verwijdering worden uitgevoerd met endoscopie. Als op de röntgenfoto van uw hond echter blijkt dat de batterij zich naar het darmgebied heeft verplaatst, is een operatie de enige manier om de batterij te verwijderen.

Uw hond krijgt ook een anti-ulcusmedicijn en/of een GI-beschermer. Uw dierenarts wil misschien ook dat uw hond de komende dagen een flauw of vezelrijk dieet krijgt terwijl hij herstelt van zijn beproeving.

Wat zit er eigenlijk in een batterij?

De meest voorkomende huishoudelijke batterijen die door honden worden ingeslikt, zijn knoop-/schijfbatterijen of alkalinebatterijen (D, C, AA, AAA en 9V). Deze batterijen bevatten kaliumhydroxide of natriumhydroxide en wanneer een van deze verbindingen in contact komt met de huid, kan dit een vorm van weefselschade veroorzaken die weefselnecrose wordt genoemd. Bovendien kunnen deze nieuwere schijfvormige batterijen een elektrische stroom door de weefsels van het maag-darmkanaal van uw hond laten gaan terwijl de batterij door het kanaal gaat, wat resulteert in de mogelijkheid van weefselschade overal langs het maag-darmkanaal. Hoewel ze minder vaak voorkomen in huizen, zijn lithiumbatterijen vooral gevaarlijk omdat ze het meest corrosief zijn. Na slechts 15 minuten contacttijd kan een kleine 3 V lithiumbatterij weefselnecrose beginnen te veroorzaken.

Symptomen van brandwonden door de bijtende hydroxides kunnen roodheid en ruwheid van de uiteinden of zijkanten van de tong of lippen zijn. U kunt ook een witgrijze verkleuring opmerken op dezelfde plekken door dode huidcellen. De irritatie van de batterij kan er ook voor zorgen dat uw hond hypersaliveert (overmatig kwijlen) en moeite heeft met slikken of kauwen.

Corrosieve verbindingen en stromen zijn echter niet de enige gevaren die batterijen bevatten. Sommige batterijen kunnen ook zware metalen bevatten. Zware metaalvergiftiging kan optreden als dit soort batterijen worden ingenomen, hoewel het een zeldzamere complicatie is van batterij-inname. Dit komt omdat de batterij ten minste 2-3 dagen in het maag-darmkanaal moet zitten voordat tekenen van zware metaalvergiftiging zich beginnen te openbaren.

Hoe u kunt voorkomen dat uw hond een batterij opeet

Hoewel uw hond behandeld kan worden voor het eten van een batterij, is een operatie een vrij ingrijpende behandeling. Zoals met veel dingen in de verzorging van uw hond, is preventie de beste manier om uw pup veilig te houden. Afstandsbedieningen, speelgoed en apparaten die batterijen nodig hebben, moeten buiten bereik worden gehouden. Als uw hond wel op batterijen werkende, interactieve speeltjes heeft , geef uw hond er dan alleen toegang toe als u toezicht kunt houden op zijn spel.

Helaas zijn afstandsbedieningen, speelgoed en apparaten niet de enige dingen die gevaarlijke batterijen verbergen. Vooral schijfbatterijen zijn overal in het moderne huis te vinden, denk aan alarmen, autosleutels, digitale horloges, camera’s en zelfs muzikale wenskaarten. Als het beweegt, oplicht of geluid maakt en niet in een stopcontact hoeft te worden gestoken, zit er een batterij in! Zorg er dus voor dat deze items ook buiten het bereik van uw hond blijven. Batterijen zijn overal in ons leven, maar dat betekent niet dat we zelfgenoegzaam moeten zijn over hun prevalentie. Ze kunnen een groot gezondheidsrisico vormen en moeten altijd buiten bereik van uw hond worden gehouden.