Er zijn veel ongefundeerde mythes rondom asielhonden, van het idee dat ze allemaal gedragsproblemen hebben tot het geloof dat ze mensen nooit volledig zullen vertrouwen. Deze mythes schetsen een onverdiend negatief beeld van deze honden en voorkomen dat sommige werkelijk ongelooflijke dieren worden geadopteerd in nieuwe huizen.
Deze misvattingen leiden ook tot hogere euthanasiepercentages, omdat asielen, die voortdurend kampen met een tekort aan middelen, te maken krijgen met overbevolking. Als tragisch gevolg worden de levens van veel gezonde en adopteerbare honden ingekort.
Het is nu tijd om een einde te maken aan deze stereotypen. Hier zijn acht veelvoorkomende mythes over asielhonden die we niet meer moeten geloven.
-
Inhoudsopgave
Ze hebben allemaal gedragsproblemen
Feit: In dierenasiels is het niet ongewoon om gedragingen te zien zoals luid geblaf of incidentele ongelukjes binnenshuis . Deze gedragingen betekenen echter niet altijd dat de honden chronische gedragsproblemen hebben.
Kyla Hagedorn, een adoptieadviseur bij San Diego Humane Society , merkt op dat dergelijk gedrag vaak voortkomt uit de stress van onbekende omgevingen. Honden kunnen bijvoorbeeld blaffen om behoeften uit te drukken, aandacht te vragen of om hun territorium te verdedigen. Interactie met een hond buiten hun kennel of in een huis onthult vaak een drastisch andere, meer ontspannen houding.
Daarnaast voeren asielen doorgaans gedragsbeoordelingen uit bij honden en proberen ze honden met lichte tot matige problemen te rehabiliteren.
-
Het zijn allemaal honden van gemengd ras
Feit: Hoewel veel asielhonden inderdaad gemengde rassen zijn , is een aanzienlijk aantal rashonden. Door omstandigheden zoals verhuizingen van het gezin, financiële uitdagingen of het overlijden van een eigenaar, kunnen rashonden soms in asielen terechtkomen.
“We werken met een steeds wisselende inventaris van honden,” zegt Hagedorn. “Geen twee dagen zijn hetzelfde en geen enkele hond is immuun voor de behoefte aan de gemeenschapsondersteuning die een asiel biedt.”
Dus als je je zinnen hebt gezet op een golden retriever, ga dan naar je lokale asiel of zoek naar lokale rescues in jouw omgeving. De kans is groot dat ze er eentje hebben die wacht op hun forever home—of je wordt verliefd op een compleet andere hond.
-
Ze zijn te oud
Feit: In asielen zitten honden van alle leeftijden, van puppy’s tot senioren. Hoewel het waar is dat oudere honden misschien niet zoveel jaren meer te gaan hebben als hun jongere soortgenoten, hebben oudere honden meestal het extra voordeel dat ze kalmer en meer op hun gemak zijn en vaak al wat training hebben gehad, legt Hagedorn uit.
Ze kunnen perfecte metgezellen zijn voor mensen die op zoek zijn naar een rustiger huisdier, of voor gezinnen die de intensieve trainings- en socialisatiefase die gepaard gaat met puppy’s willen vermijden.
Bovendien biedt het adopteren van een oudere hond de hartverwarmende kans om deze honden een liefdevol thuis te bieden tijdens hun oude dag.
-
Ze zijn allemaal agressief
Feit: Sommige asielhonden vertonen mogelijk gedrag dat als agressief wordt geïnterpreteerd, maar in veel gevallen is dit een uiting van hun angst of bezorgdheid in een onbekende omgeving. De omgeving van het asiel, vol met nieuwe geluiden, geuren en bezienswaardigheden, kan overweldigend zijn voor veel dieren. Wanneer een hond zich bedreigd of bang voelt, kan hij blaffen, grommen of defensief overkomen als een beschermingsmechanisme.
Dit duidt echter doorgaans niet op een aangeboren agressieve aard. Met geduld, begrip en een stabiele omgeving kunnen veel van deze honden hun defensieve gedrag afleggen, waardoor hun ware, vaak aanhankelijke en zachtaardige persoonlijkheden naar voren komen.
Bovendien beoordelen asielen doorgaans het gedrag van honden om er zeker van te zijn dat ze veilig in een huishouden kunnen worden geplaatst.
Ga verder naar 5 van 8 hieronder -
Ze hebben allemaal te maken gehad met misbruik of verwaarlozing
Feit: Hoewel sommige asielhonden een ongelukkig verleden hebben, wordt een aanzienlijk deel van de asielhonden afgestaan vanwege veranderingen in de levenssituatie van de eigenaar, zoals verhuizing, financiële problemen of het onvermogen om aan de behoeften van de hond te voldoen.
“De meeste asielhonden hebben een leven vol liefde en aanbidding van hun vorige families meegemaakt,” zegt Hagedorn. “Het asiel zelf is waarschijnlijk het zwaarste wat de hond ooit heeft meegemaakt.”
Voor de honden die te maken hebben gehad met mishandeling of verwaarlozing, is het essentieel om de veerkracht en aanpassingsvermogen te erkennen die inherent zijn aan deze dieren. Met de juiste omgeving, geduld en zorg kunnen velen herstellen, weer leren vertrouwen en gedijen in hun nieuwe thuis.
-
Ze zijn te bang of verlegen
Waarheid: De onbekende omgeving van het asiel kan overweldigend zijn voor sommige honden, waardoor ze meer teruggetrokken lijken. Eenmaal in een liefdevol huis, komen veel van deze honden uit hun schulp en laten ze speelse, liefdevolle persoonlijkheden zien.
-
Ze zijn niet te trainen
Waarheid: Veel asielhonden waren ooit lid van huishoudens voordat ze in het asiel terechtkwamen. Als zodanig hebben ze waarschijnlijk wat basistraining, waaronder zindelijkheidstraining, van hun vorige eigenaren.
Maar zelfs als uw nieuwe hond wat training mist, kunnen de meesten de kneepjes van het vak leren met een consistente, op positieve bekrachtiging gebaseerde trainingsroutine . Sterker nog, veel asielhonden blijken snelle leerlingen te zijn, omdat ze hunkeren naar structuur, routine en de mogelijkheid om hun nieuwe familie te plezieren, merkt Hagedorn op.
-
Ze hebben allemaal gezondheidsproblemen
Feit: Hoewel sommige honden met gezondheidsproblemen aankomen, doen asielen er goed aan om ernstig gewonde of zieke honden niet ter adoptie aan te bieden. Elke hond die in een asiel arriveert, ondergaat een gezondheidscontrole, krijgt vaccinaties (indien nodig) en wordt doorgaans gesteriliseerd of gecastreerd voordat hij ter adoptie wordt aangeboden. Voor elke hond met vastgestelde medische problemen moet een behandelplan worden opgesteld voordat hij wordt vrijgelaten in een nieuw huis, met volledige openbaarmakingen en een zorgplan dat met de nieuwe adoptanten wordt besproken.
Door mythes over asielhonden te ontkrachten, onthullen we de waarheid over hun veerkracht, liefde en potentieel. Zo creëren we de weg naar diepe banden die de kracht hebben om zowel honden als mensen te transformeren.