Zuurbranden ontstaan wanneer de maaginhoud van een hond omhoog wordt geduwd in de slokdarm . Dit probleem kan bij elke hond voorkomen en wordt vaak herkend door overmatig likken aan de lippen , boeren of braken . Weten waar u op moet letten en hoe u mogelijke oorzaken van dit probleem kunt identificeren, kan u en uw dierenarts helpen een geschikte behandeling voor uw hond te vinden. Sommige oorzaken van zuurbranden zijn ernstiger dan andere en vereisen mogelijk een chirurgische ingreep. Als deze aandoening onbehandeld blijft, kan deze veel ongemak en progressieve ontsteking van de slokdarm van een hond veroorzaken. Gelukkig kan een snelle behandeling zuurbranden meestal voorgoed verhelpen.
Inhoudsopgave
Wat is zure reflux?
Zuurbranden (ook bekend als gastro-oesofageale reflux) is een aandoening waarbij de inhoud van de maag van een hond de verkeerde kant op beweegt en in de slokdarm terechtkomt. Dit gebeurt wanneer de sluitspier die van de slokdarm naar de maag loopt, opengaat en een terugstroom van gastro-intestinale inhoud toelaat, wat voedsel of gewoon gele gal kan zijn . Deze opwelling van maaginhoud irriteert de slokdarm (een aandoening die oesofagitis wordt genoemd) en stimuleert de hond om zijn lippen te likken, te boeren of zelfs te braken.
Symptomen van zure reflux bij honden
Sommige honden met zure reflux gedragen zich pas alsof ze zich onwel voelen als ze overgeven of hun eten direct na het eten weer uitspugen. Er zijn echter verschillende symptomen die kunnen duiden op ongemak bij een hond. Door te letten op tekenen van irritatie van de slokdarm, kunt u bepalen of uw hond last heeft van zure reflux.
Een veelvoorkomend teken van zure reflux bij honden is het overgeven van gal of het oprispen van onverteerd voedsel kort na consumptie. Gal is een gele substantie die aanwezig is in een lege maag. Het passeert meestal de maag en in de darmen. Maar als een hond zure reflux heeft, kan de gal via de slokdarm en uit de bek van de hond komen. Oprispen van voedsel kan om andere redenen voorkomen, maar sommige honden met zure reflux ervaren een omkering van de stroom van maaginhoud kort na het eten als gevolg van verhoogde druk op de spier die de maag en de slokdarm scheidt. Dit zorgt ervoor dat het voedsel weer wordt uitgespuugd of opgerispt. Als oprispingen herhaaldelijk voorkomen en een hond niet de benodigde calorieën en voedingsstoffen uit zijn voedsel haalt, kan hij afvallen.
Niet alle honden met maagreflux zullen overgeven of braken. Sommige honden zullen veel subtielere symptomen hebben vanwege de irriterende aanwezigheid van gal in de slokdarm. Deze symptomen kunnen bestaan uit liplikken, tandenknarsen, rusteloosheid en angst, met name ‘s nachts wanneer de hond probeert te gaan liggen en te slapen.
Wat veroorzaakt zure reflux bij honden?
Zuurbranden kunnen elke hond treffen en kunnen worden veroorzaakt door een chronische aandoening of een anatomisch defect, of het kan gebeuren tijdens anesthesie voor een medische procedure. Het is belangrijk om de oorzaak van de reflux te achterhalen om de juiste oplossing te bepalen. Sommige aandoeningen zijn gemakkelijker te verhelpen dan andere.
Chronisch braken
Soms ontwikkelen honden langdurig braken door medicijnen of een ziekteproces. Dit kan leiden tot zure reflux en de daaruit voortvloeiende irritatie van de slokdarm.
Anesthesie
Wanneer een hond verdovende middelen krijgt, ontspant de gastro-oesofageale sluitspier die normaal gesproken voorkomt dat de maaginhoud terug de slokdarm in gaat. Als een hond zo wordt gepositioneerd dat zijn kop zich onder de maag bevindt wanneer hij onder narcose is, kan de maaginhoud uit de maag lekken en in de slokdarm terechtkomen.
Hiatushernia
Ook bekend als een diafragmatische hernia, kan dit defect het risico op het ontwikkelen van zure reflux vergroten. Hiatale hernia’s ontstaan wanneer er een opening in het middenrif zit, waardoor een deel van de maag, darmen of lever de borstholte kan binnendringen. Vanwege de abnormale positionering van de maag is zure reflux waarschijnlijk. Een grote hiatale hernia is vaak te zien op een röntgenfoto, maar kleine hernia’s zijn mogelijk moeilijker te zien.
Hoe diagnosticeren dierenartsen zure reflux bij honden?
Het kan lastig zijn om zure reflux te diagnosticeren, omdat het van buitenaf niet zichtbaar is. Een lichamelijk onderzoek door een dierenarts vindt doorgaans geen afwijkingen die wijzen op een diagnose van zure reflux. Als eigenaar zult u eerder tekenen van reflux opmerken en herkennen of ze afnemen of aanhouden en verergeren. Let op of uw hond gal overgeeft of voedsel uitbraakt, voedsel weigert, pijn of extra moeite heeft bij het slikken of afvalt. Deze signalen helpen een dierenarts bij het diagnosticeren van zure reflux. Als een hond last heeft van zure reflux terwijl hij onder narcose is in het dierenziekenhuis, kan uw dierenarts dit met eigen ogen zien.
Als er een vermoeden is van zure reflux, is endoscopie het diagnostische hulpmiddel bij uitstek. Hierbij wordt de hond verdoofd en wordt een endoscoop in de slokdarm ingebracht, zodat een camera de dierenarts kan laten zien hoe de bekleding van de slokdarm eruitziet. Ontsteking en roodheid zijn tekenen dat zure reflux regelmatig voorkomt.
Hoe zure reflux te behandelen
Medicijnen en dieetbeperkingen zijn nodig om zure reflux te beheersen. Voedsel wordt vaak een dag of twee beperkt, en vervolgens wordt er in kleine, regelmatige intervallen gedurende de dag vetarm en eiwitarm voedsel gegeven. Als de reflux van uw hond wordt veroorzaakt door een hiatushernia, dan kan ook een operatie nodig zijn. Behalve een operatie wordt de behandeling meestal door de eigenaar van de hond thuis beheerd.
Prognose voor een hond met zure reflux
Als het onbehandeld blijft, kunnen zure reflux en chronisch braken van gal leiden tot ontsteking van de slokdarm (oesofagitis). Dit kan pijn veroorzaken bij het slikken, onwil om te eten en gewichtsverlies. Als het goed wordt behandeld met dieetbeperkingen en medicijnen of een operatie, indien nodig, zal de reflux aanzienlijk afnemen en zal de slokdarm van de hond genezen.
Hoe voorkom je zure reflux?
U kunt de zure reflux van uw pups helpen verminderen door ze een vetarm, zacht dieet te geven. Dit dieet zorgt ervoor dat hun spijsverteringsenzymen minder hard hoeven te werken om hun voedsel te verteren. Kleinere, frequentere maaltijden kunnen ook helpen de druk op hun maag-darmstelsel te verminderen .