Co zrobić, gdy u psa wystąpi atak padaczki

Napady padaczkowe są jednym z najczęstszych problemów neurologicznych u psów. Występują, gdy kora mózgowa działa nieprawidłowo, ale istnieje wiele chorób, które mogą powodować napady padaczkowe u psów. Czasami, na przykład w przypadku padaczki idiopatycznej, przyczyna aktywności napadowej jest nieznana lub może być dziedziczna. Niezależnie od przyczyny ważne jest, aby wiedzieć, jak rozpoznać napad padaczkowy u psa i zrozumieć opcje leczenia.

Czym są napady padaczkowe?

Napad padaczkowy jest również nazywany drgawkami lub atakami padaczkowymi. Jest to przejściowe, mimowolne zaburzenie normalnego funkcjonowania mózgu, któremu w większości przypadków towarzyszy niekontrolowana aktywność mięśni.

Najczęstszą przyczyną napadów padaczkowych u psów jest idiopatyczna padaczka, choroba dziedziczna, której dokładna przyczyna jest nieznana. Inne przyczyny to guzy mózgu , urazy mózgu, infekcje, choroby wątroby , niewydolność wątroby lub reakcja na coś toksycznego, takiego jak ksylitol. Ksylitol , popularny sztuczny słodzik, może powodować niebezpieczne spadki poziomu cukru we krwi, co może powodować napady padaczkowe.

Napady padaczkowe mogą wystąpić o każdej porze dnia i nocy, ale najczęściej występują w okresach zmieniającej się aktywności mózgu. Może to obejmować momenty, gdy pies jest podekscytowany, je, zasypia lub po prostu się budzi. Pomiędzy napadami padaczkowymi większość psów wydaje się być całkowicie normalna.

Objawy napadów padaczkowych u psów

Większość napadów padaczkowych występuje w trzech odrębnych fazach.  Napad padaczkowy zazwyczaj przechodzi przez wszystkie trzy fazy, ale nie ma dokładnego czasu trwania każdej fazy. Należy pamiętać, że każda faza jest inna i po osiągnięciu fazy trzeciej napad padaczkowy się kończy.

1. Faza przednapadowa (lub aura): Okres zmienionego zachowania, w którym pies może wydawać się nerwowy lub próbować się ukryć lub znaleźć swojego właściciela. Pies może wydawać się niespokojny i może skomleć lub trząść się. Ta faza może trwać kilka sekund lub kilka godzin, ponieważ pies prawdopodobnie wyczuwa, że ​​coś ma się wydarzyć.
2. Faza napadowa: To jest sam napad. Może trwać od kilku sekund do około pięciu minut. Podczas tej fazy pies może stracić przytomność lub po prostu sprawiać wrażenie nieobecnego. Jeśli pies doświadcza pełnoobjawowego napadu, znanego jako grand mal, może stracić przytomność, upaść i ewentualnie poruszać ciałem i nogami w sposób nieregularny. Możliwe jest również, że pies będzie oddawał mocz, kał, wymiotował lub ślinił się. Jeśli napad trwa dłużej niż pięć minut, nazywa się to przedłużonym napadem. Jest to uważane za nagły przypadek i należy natychmiast zwrócić się o pomoc do lekarza.
3. Faza post-iktalna: Czas bezpośrednio po ataku jest zwykle połączony z dezorientacją, niepokojem, chodzeniem w tę i z powrotem, a nawet ślepotą. Jest to faza, w której mózg dochodzi do siebie po tym, co się właśnie wydarzyło.

Napady padaczkowe są nieoczekiwane i w większości przypadków nie można im zapobiec, jednak niektóre psy będą miały napady tylko w okresach skrajnego stresu, a w takich przypadkach można czasami uniknąć czynników wyzwalających. Chociaż wyglądają na traumatyczne, napady padaczkowe nie są bolesne dla psa. Najwięcej szkód dla psa mogą wyrządzić obrażenia, których doznaje podczas upadków lub uderzania o przedmioty znajdujące się w pobliżu podczas napadu.

Co robić podczas napadu padaczkowego

Pozostaw psa w spokoju podczas napadu, chyba że znajduje się w miejscu, w którym może zostać zraniony. Jeśli musisz przenieść psa, delikatnie przenieś go w bezpieczniejsze miejsce, ciągnąc go za tylne nogi lub za klatkę piersiową. Chociaż łatwiej będzie go przenieść, unikaj chwytania go za przednią część klatki piersiowej lub ramiona, aby uniknąć przypadkowego zranienia. Możesz głaskać lub pocieszać psa podczas napadu, ale trzymaj ręce z dala od jego pyska — napad może spowodować, że szczęki psa zacisną się na twojej dłoni.

Bardzo ważne jest, aby nie wkładać psu niczego do pyska, aby podeprzeć jego zęby. Pies nie zakrztusi się własnym językiem podczas napadu padaczkowego typu grand mal, a próba włożenia mu czegoś do pyska, aby temu zapobiec, może spowodować jeszcze większe szkody.

To może być ostatnia rzecz, o której myślisz, gdy pies ma atak, ale śledź, jak długo trwa atak. Zanotuj wszelkie dziwne zachowania, które pies wykazywał tuż przed atakiem, takie jak dziwne wokalizacje lub aktywność. Podobnie śledź zachowanie psa po napadzie i jak długo pozostaje w tej fazie po napadzie, zanim wróci do normy.

Choć kuszące jest, aby od razu udać się do weterynarza, natychmiastowa pomoc weterynaryjna jest konieczna tylko wtedy, gdy napad u psa trwa dłużej niż pięć minut lub jeśli w ciągu 24 godzin wystąpią dwa lub więcej napadów. Przedłużające się napady lub te trwające dłużej niż 5 minut mogą powodować hipertermię i trwałe uszkodzenie mózgu. Więcej niż 1 napad w ciągu 24 godzin określa się mianem „napadów klasterowych” i może to wskazywać na nagłe zaburzenie, takie jak połknięcie toksyny lub dekompensacja guza w organizmie.

To powiedziawszy, należy powiadomić weterynarza, jeśli Twój dotychczas zdrowy pies miał napad padaczkowy typu grand mal. Jeśli Twój pies ma pojedynczy, krótki napad, umów się na wizytę u weterynarza, aby zbadał psa, gdy tylko będzie to możliwe.

Diagnozowanie napadów padaczkowych u psów

Ponieważ drgawki u psów mogą być spowodowane wieloma różnymi czynnikami, weterynarz będzie musiał wykonać kilka testów diagnostycznych, zanim będzie mógł ustalić właściwy sposób leczenia . Zacznie od kompletnej historii medycznej psa i może skupić się na wszelkich zdarzeniach związanych z urazem głowy i/lub narażeniem na trucizny lub substancje halucynogenne.

Następnie weterynarz przeprowadzi dokładne badanie fizykalne, które często obejmuje badania krwi i moczu oraz elektrokardiogram lub EKG. Weterynarz wykorzystuje te testy, aby wykluczyć problemy medyczne z wątrobą, nerkami, sercem, elektrolitami i poziomem cukru we krwi psa. Jeśli twój pies nie przyjmuje miesięcznego środka zapobiegawczego przeciwko nicieniom sercowym, prawdopodobnie zbada go również pod kątem nicieni sercowych.

Jeśli wszystkie wyniki badań są prawidłowe i nie wskazują na narażenie na działanie trucizny lub uraz, lekarz weterynarii może zlecić dalsze badania, takie jak analizę płynu rdzeniowego, tomografię komputerową (TK ) lub rezonans magnetyczny (MRI). Tomografia komputerowa (TK) i rezonans magnetyczny (MRI) to nieinwazyjne narzędzia diagnostyczne, które pozwalają na uzyskanie obrazów mózgu i innych tkanek wewnętrznych.

Jeśli napady są sporadyczne i zdarzają się rzadziej niż raz na cztery do sześciu tygodni, lekarz weterynarii może nie być tak zaniepokojony i może nie zalecić bardziej inwazyjnych lub kosztownych badań, chyba że napady staną się częstsze, poważniejsze lub jedno i drugie.

Leczenie

Aby najlepiej leczyć napady padaczkowe u psa, weterynarz będzie chciał poznać historię napadów. Śledź historię napadów padaczkowych u psa. Zapisz informacje, opatrz je datą i przechowuj w dokumentacji medycznej swojego pupila. Większość weterynarzy rozpocznie leczenie tylko wtedy, gdy u psa wystąpiły:

1. Napady padaczkowe występują częściej niż raz na cztery do sześciu tygodni.
2. Napady padaczkowe klasterowe (wiele napadów w okresie 24 godzin).
3. Napady padaczkowe typu grand mal, które są długotrwałe

Weterynarz prawdopodobnie zastosuje u Twojego psa lek przeciwdrgawkowy, taki jak fenobarbital lub leviteracytam (Keppra) . Po rozpoczęciu podawania psu leku przeciwdrgawkowego musisz kontynuować jego podawanie do końca życia. Jeśli zostanie on odstawiony, pies będzie bardziej narażony na drgawki. Porozmawiaj z weterynarzem o wszystkich dostępnych opcjach i jasno określ wszystkie instrukcje, jeśli okaże się, że musisz zmienić lek.