Jakimi częściami indyka mogę karmić swojego psa?

Nie jest wielką tajemnicą, czy indyk jest bezpieczny dla psów, czy nie. Uwaga, spoiler: indyk jest nie tylko bezpieczny, ale jest również powszechnie stosowanym źródłem białka w komercyjnych karmach dla psów. Rzucanie psu kawałków indyka podczas przygotowywania kolacji może być całkowicie zdrową przekąską, ale nie wszystkie części indyka są bezpieczne. Co więc może zrobić miłośnik jedzenia, który ma psa?

Indyk jako źródło białka

Indyk jest wysoce strawnym źródłem białka dla psów. Zawiera różne makroskładniki (czyli każdy składnik odżywczy, który jest wymagany w dużych ilościach), takie jak białko, węglowodany i tłuszcze. Zawiera również mikroskładniki w postaci witamin i minerałów. Chociaż jest bardzo podobny pod względem jakości do kurczaka, indyk może zawierać nieco więcej stężeń niektórych witamin i minerałów niż kurczak.

Istnieje pewna opinia wśród praktyków medycyny integracyjnej, że indyk jest białkiem „zimnym”, podczas gdy kurczak jest białkiem „gorącym”. W terminologii medycyny integracyjnej oznacza to zasadniczo, że indyk nie jest tak zapalny jak kurczak. Tak więc, jeśli twój pies cierpi na ostry lub przewlekły stan zapalny, czy to rozstrój żołądka , alergie środowiskowe , itp., są tacy, którzy uważają, że indyk jest lepszym białkiem niż kurczak, ponieważ indyk nie zaostrza żadnego stanu zapalnego, który już występuje w organizmie. Należy jednak zauważyć, że kurczak jest najczęstszym alergenem pokarmowym u psów. Ponieważ kurczak i indyk są tak podobne, w zależności od tego, jak wrażliwy jest układ odpornościowy twojego psa, może on uogólnić swoją alergię na kurczaka również na indyka.

Części bezpieczne dla psów

Zarówno białe, jak i ciemne mięso są bezpieczne i zdrowe dla Twojego psa. Jednak białe mięso jest chudsze i zawiera więcej białka niż ciemne kawałki mięsa. Tak więc, chociaż oba są bezpieczne i zdrowe, białe mięso jest uważane za odrobinę zdrowsze od ciemnego. Jeszcze zdrowsze jest coś, co nazywa się mączką z indyka. Powstaje ona, gdy świeży indyk jest wytapiany (w zasadzie wymyślny termin kulinarny oznaczający celowe przegotowanie) do punktu, w którym większość wody zostaje wygotowana, a to, co pozostaje, jest czymś niesamowicie bogatym w białko.

Często podroby z indyka, które mogą obejmować wątrobę, nerki, serce, żołądek i szyję, są zawarte w indykach kupionych w sklepie. Większość z tych dodatków jest całkowicie bezpieczna dla Twojego psa, gdy są w pełni ugotowane (pod warunkiem, że żaden z gości nie będzie ich żałował). Jedyną częścią, której nie zaleca się dla Twojego psa, jest szyja, ponieważ znajdują się w niej kości. Nawet jeśli karmisz już swojego psa surowym mięsem, nie zaleca się podawania mu podrobów na surowo. Zamiast tego umyj je wodą, a następnie gotuj przez pięć do 10 minut lub obsmaż na kuchence przez kilka minut z każdej strony. Jednak jak w przypadku każdego nowego produktu spożywczego, jeśli dodasz zbyt dużo zbyt szybko, możesz spowodować u psa rozstrój żołądka. Więc jeśli zdecydujesz się podać psu podroby z indyka, pokrój je na małe kawałki i podawaj jako specjalne przysmaki przez kilka dni.

Części, które nie są bezpieczne dla psów

Chociaż indyk jest zdrową karmą dla psów, nie wszystkie części całego indyka są bezpieczne. Są części, których nie należy wkładać do miski z jedzeniem psa, gdy przygotowujesz indyka na kolację.

Skóra z indyka jest bardzo tłusta. Sama ta wysoka zawartość tłuszczu może spowodować problemy żołądkowo-jelitowe u każdego psa, któremu przypadkowo podano skórę z indyka. Połącz to z dowolnymi nacieraniami, solankami lub sosami, których możesz używać do gotowania indyka, a otrzymasz idealny przepis na zapalenie trzustki , gdyby Twój pies je dostał. Jednak problemy żołądkowo-jelitowe to nie jedyna rzecz, o którą należy się martwić w przypadku skóry z indyka. Czosnek i cebula , powszechnie używane w pikantnym gotowaniu, mogą być toksyczne dla psów, a jeśli Twój szczeniak je zje, może zachorować na anemię . Dzieje się tak, ponieważ czosnek i cebula zawierają związki, które niszczą czerwone krwinki u psów (i kotów).

Podobnie jak w przypadku gotowanych kości kurczaka, gotowane kości indyka nie wchodzą w grę . Gotowanie niszczy integralność strukturalną kości, przez co łatwo mogą się rozpaść. Nie tylko stwarzają ryzyko niedrożności jelit, ale jeśli kość miałaby się rozpaść w układzie pokarmowym psa, kawałek mógłby łatwo przebić przewód pokarmowy. Może to spowodować posocznicę i, jeśli nie zostanie natychmiast zwrócona pomoc lekarska weterynaryjna, może okazać się śmiertelne.

Więc chociaż indyk jest świetną, bogatą w białko przekąską dla Twojego szczeniaka, części indyka, które przygotujesz, powinny pozostać na stole jadalnym i poza miską Twojego psa. Ze względu na zapalenie trzustki, anemię, niedrożność ciała obcego i perforacje przewodu pokarmowego, ryzyko nie jest warte zachodu.