Dysplazja stawu biodrowego u psów

Dysplazja stawu biodrowego  jest dość powszechnym problemem ortopedycznym u psów, który wpływa na stabilność i funkcję stawu biodrowego . Jest spowodowana nieprawidłowym wzrostem i rozwojem stawu, co może mieć wiele przyczyn, ale najczęściej jest spowodowane genetyką . Dysplazja stawu biodrowego może dotknąć każdego psa, ale najczęściej występuje u dużych ras psów , w tym owczarków niemieckich , labradorów , bernardynów i rottweilerów .

Kulawizna i ból to najczęstsze objawy tej choroby, często zaczynające się, gdy pies jest jeszcze szczeniakiem . Nieleczona dysplazja stawu biodrowego ma tendencję do rozwoju choroby zwyrodnieniowej stawów i dalszego zwyrodnienia stawu biodrowego. Na szczęście istnieje kilka opcji leczenia, które poprawiają jakość życia psów z dysplazją stawu biodrowego.

Czym jest dysplazja stawu biodrowego?

Staw biodrowy u psów, a także u kotów, ludzi i większości innych ssaków jest stawem kulistym, który składa się z dwóch głównych elementów:

1. Głowa kości udowej: kulista formacja na szczycie kości udowej
2. Panewka stawu biodrowego: zaokrąglone gniazdo w kościach miednicy

W prawidłowo funkcjonującym stawie biodrowym głowa kości udowej znajduje się w panewce stawowej i porusza się płynnie przy pomocy chrząstki i płynu stawowego. Staw jest zabezpieczony więzadłami. Torebka stawowa zapewnia stabilność, wytwarza płyn i utrzymuje go w stawie, zapewniając smarowanie.

Kiedy pies ma dysplazję stawu biodrowego, staw biodrowy nie rozwija się prawidłowo. Głowa kości udowej źle pasuje do panewki stawu biodrowego (lub wcale) i występuje wiotkość stawu biodrowego, co oznacza luźność stawu, która prowadzi do niestabilności. Z powodu niestabilności ruch nogi powoduje nadmierne tarcie w stawie, co prowadzi do dalszej deformacji. Z czasem chrząstka w stawie ulega zużyciu.

Uszkodzony staw biodrowy ostatecznie rozwija chorobę zwyrodnieniową stawów , w tym nieprawidłowe narośla kostne zwane osteofitami. Uszkodzenie stawu ogranicza zakres ruchu psa i stopniowo utrudnia mu poruszanie nogą bez bólu.

Objawy dysplazji stawu biodrowego u psów

Chociaż niektóre psy z ciężką dysplazją stawu biodrowego zaczynają wykazywać objawy już w wieku kilku miesięcy, częściej objawy pojawiają się, gdy pies ma rok lub dwa lata. Jednak niektóre psy z jedynie łagodnym wiotkością stawu biodrowego nie wykazują objawów, dopóki nie są znacznie starsze, a zapalenie stawów spowodowało dodatkowe zwyrodnienie stawu biodrowego.

Objawy dysplazji stawu biodrowego często pojawiają się stopniowo i różnią się w zależności od stopnia zaawansowania choroby. Najwcześniejsze objawy to zazwyczaj osłabienie tylnych nóg, wraz z bólem, który objawia się niechęcią psa do wstawania z pozycji siedzącej lub leżącej, wchodzenia po schodach lub wskakiwania na kanapę lub inną wysokość.

Często zauważysz, że twój pies wydaje się być w porządku na początku zabawy, ale kuleje, gdy się kończy. Pies może mieć dziwny bieg, trochę jak podskok. Pies może wydawać się przenosić ciężar bardziej na przednie nogi niż na tylne lub może być niechętny do chodzenia.

Należy pamiętać, że istnieją również inne przyczyny utykania u psów, dlatego jeśli Twój pies zacznie kuleć, zawsze powinieneś skonsultować się z lekarzem weterynarii.

Przyczyny dysplazji stawu biodrowego

Kilka czynników może przyczyniać się do rozwoju dysplazji stawu biodrowego u psów. Główną przyczyną jest jednak dziedziczność, co oznacza, że ​​pies rodzi się z tendencją do tej cechy. Innym czynnikiem przyczyniającym się jest szybki wzrost, często spowodowany czynnikami dietetycznymi, takimi jak przekarmianie szczeniaka . To jest jeden z powodów, dla których wielu właścicieli dużych ras wybiera specjalnie opracowaną karmę dla szczeniąt dużych ras. Zapytaj swojego weterynarza, czy karma dla dużych ras jest odpowiednia dla Twojego szczeniaka .

Chociaż otyłość nie powoduje dysplazji stawu biodrowego, może znacznie nasilać objawy. Jeśli Twój pies ma predyspozycje do dysplazji stawu biodrowego lub został zdiagnozowany, upewnij się, że kontrolujesz jego wagę, aby zminimalizować objawy.

Kilka ras psów jest predysponowanych do dysplazji stawu biodrowego, większość z nich to psy dużych ras. Poniżej przedstawiono tylko kilka ras psów podatnych na dysplazję stawu biodrowego: 

• Labradory Retrievery
• Golden Retrievery
• Niemieccy pastrze
• Rottweilery
• Dog niemiecki
• Mastify
• Eskimos amerykański
• Bokser

Diagnozowanie dysplazji stawu biodrowego u psów

Kiedy zabierasz psa do weterynarza z powodu kulawizny lub bólu biodra, weterynarz rozpocznie od dokładnego zbadania zwierzęcia. Będzie to obejmować manipulację stawami i obserwację chodu psa. Następnie weterynarz zaleci zdjęcia rentgenowskie (rentgenowskie) bioder, tylnych nóg i ewentualnie kręgosłupa psa. Prawidłowe ułożenie podczas zdjęć rentgenowskich jest niezwykle ważne, aby uzyskać dokładną diagnozę. Może to być trudne dla wielu psów, szczególnie tych odczuwających ból. Większość psów musi być uspokojona w celu wykonania zdjęć rentgenowskich w prawidłowym ustawieniu.

Zarówno badanie, jak i zdjęcia rentgenowskie są niezbędne do dokładnego zdiagnozowania dysplazji stawu biodrowego u psów. Doświadczony weterynarz może rozpoznać chorobę na podstawie wiotkości stawu biodrowego podczas palpacji i manipulacji, a także charakterystycznych nieprawidłowości na zdjęciach rentgenowskich.

Leczenie

Jeśli u Twojego psa zdiagnozowano dysplazję stawu biodrowego, istnieje kilka opcji leczenia. Zalecenia będą zależeć od ciężkości choroby, wieku, wielkości i ogólnego stanu zdrowia psa. W niektórych przypadkach łagodną dysplazję stawu biodrowego można leczyć zachowawczo, stosując wyłącznie leczenie medyczne. Jednak w przypadkach umiarkowanych do ciężkich często konieczna jest operacja. Twój weterynarz może skierować Cię do chirurga weterynaryjnego w celu dalszej oceny i leczenia.

Zarządzanie konserwatywne

Nie ma lekarstwa na dysplazję stawu biodrowego. Celem terapii medycznej jest złagodzenie objawów i spowolnienie postępu choroby.

W przypadku dysplazji stawu biodrowego o nasileniu łagodnym do umiarkowanego pomocne może okazać się leczenie farmakologiczne i fizjoterapia.

• Niesteroidowe leki przeciwzapalne , suplementy stawowe i/lub leki modyfikujące przebieg choroby zwyrodnieniowej stawów mogą przynieść ulgę Twojemu psu.
• Fizjoterapia pomaga wielu psom zbudować masę mięśniową, poprawić siłę i zwiększyć zakres ruchu. 
• Regularne ćwiczenia o niskiej intensywności mogą również pomóc Twojemu psu utrzymać masę mięśniową i zmniejszyć sztywność.
• Jeśli Twój pies ma nadwagę, utrata wagi może znacznie poprawić objawy. Delikatne ćwiczenia i zmiana diety są niezbędne do utraty wagi.

Chirurgia

Istnieje kilka opcji chirurgicznych leczenia dysplazji stawu biodrowego u psów. Twój stały weterynarz najprawdopodobniej skieruje Cię do chirurga weterynaryjnego, który ma doświadczenie w leczeniu dysplazji stawu biodrowego u psów. Chirurg porozmawia z Tobą, zbada Twojego psa i przejrzy zdjęcia rentgenowskie. W niektórych przypadkach zalecone zostaną dodatkowe zdjęcia rentgenowskie lub inne testy diagnostyczne. Następnie chirurg weźmie pod uwagę kilka czynników, takich jak rozmiar, wiek, ciężkość choroby i czynniki ryzyka, zanim określi właściwy sposób leczenia dla Twojego psa.

Jeżeli zalecana jest operacja, najprawdopodobniej zostanie wykonany jeden z następujących zabiegów chirurgicznych:

• Ostektomia głowy kości udowej: W tym zabiegu usuwa się głowę kości udowej. W przypadku psów ważących mniej niż 70 funtów zabieg ten może zmniejszyć ból i zminimalizować potrzebę stosowania leków przeciwbólowych. Nie przywraca jednak normalnej funkcji stawu biodrowego. Ponadto niezwykle ważne jest, aby pies zachował zdrową wagę do końca życia i miał ograniczone ćwiczenia, takie jak spacery na smyczy.
• Całkowita wymiana stawu biodrowego: Podobnie jak u ludzi, całkowita wymiana stawu biodrowego u psa obejmuje całkowitą wymianę panewki stawu biodrowego za pomocą implantów. Operację tę wykonuje się u młodych psów, które nie kwalifikują się do innych rodzajów operacji. Po wygojeniu pies zazwyczaj nie odczuwa bólu i ma normalny zakres ruchu w biodrach.
• Osteotomia miednicy: Ta operacja jest wykonywana u szczeniąt, które mają dysplazję, ale nie rozwinęły się u nich zmiany artretyczne w stawie biodrowym. Polega ona na przecięciu kości miednicy i jej rotacji w celu poprawy stabilności stawu biodrowego.
• Młodzieńcza symfizjodeza łonowa: Ta operacja jest wykonywana u szczeniąt poniżej 18 tygodnia życia, u których występuje wiotkość stawów, ale nie występują zmiany zwyrodnieniowe stawu biodrowego. Jest to małoinwazyjna operacja, która polega na zamknięciu płytek wzrostu w miednicy szczeniaka. Zmienia ona rozwój miednicy, aby zapobiec wiotkości i degeneracji, które wystąpiłyby, gdyby kości rosły normalnie. Większość szczeniąt nie odczuwa bólu i ma normalną funkcję stawu biodrowego w ciągu kilku miesięcy od operacji.

Twój pies będzie musiał wyzdrowieć po operacji , aby mógł się prawidłowo zagoić i odzyskać jak najlepszą funkcję. Czas rekonwalescencji zależy od rodzaju wykonanej operacji i indywidualnego tempa gojenia się psa. Wymagane będzie ograniczenie ćwiczeń, ale pies będzie musiał również poruszać biodrami w sposób kontrolowany. Fizjoterapia jest ważną częścią procesu rekonwalescencji, niezależnie od tego, czy wykonujesz ją w domu zgodnie z instrukcjami weterynarza, czy zabierasz psa do specjalisty rehabilitacji psów.

Porozmawiaj ze swoim lekarzem weterynarii lub chirurgiem weterynaryjnym o przewidywanych ryzykach, czasie rekonwalescencji, wskaźnikach powodzenia i kosztach zalecanych opcji, aby móc podjąć świadomą decyzję. W razie wątpliwości rozważ zasięgnięcie drugiej opinii.

Rokowanie dla psów z dysplazją stawu biodrowego

Dzięki leczeniu medycznemu lub zabiegowi chirurgicznemu Twój pies powinien mieć dobrą jakość życia z niewielkim bólem i dość normalnym zakresem ruchu w biodrach. Będziesz jednak musiał ostrożnie utrzymywać zdrową wagę psa i ewentualnie regularnie podawać mu leki przeciwbólowe, jeśli ma zwyrodnienie stawu.

Jak zapobiegać dysplazji stawu biodrowego

Ponieważ dysplazja stawu biodrowego jest dziedziczna i wpływa na rozwój psa, możesz nie być w stanie zapobiec jej wystąpieniu u swojego psa. Możesz jednak zapobiec pogorszeniu się stanu, zabierając psa do weterynarza po pojawieniu się pierwszych objawów bólu lub kulawizny.

Występowanie dysplazji stawu biodrowego można zminimalizować u psów rasowych poprzez selektywną hodowlę. Psy z dysplazją stawu biodrowego nie powinny być rozmnażane. Szanowani hodowcy ras psów predysponowanych często zlecają badanie bioder swoich psów i certyfikację przez Orthopedic Foundation for Animals  lub PennHip  przed ich rozmnażaniem. Badanie polega na wykonaniu precyzyjnie ustawionych zdjęć rentgenowskich bioder, zwykle wykonywanych w znieczuleniu. Psy mogą uzyskać certyfikat po ukończeniu dwóch lat. Jednak zdjęcia rentgenowskie wykonane już w wieku czterech miesięcy mogą ujawnić podatność psa na dysplazję stawu biodrowego.