Lęk separacyjny u szczeniąt

Jeśli zauważysz, że Twój szczeniak wykazuje zachowania lękowe, takie jak nadmierna wokalizacja , niepokój, gdy przygotowujesz się do wyjścia z domu lub niszczenie przedmiotów, gdy Cię nie ma, Twój szczeniak może cierpieć na lęk separacyjny . Lęk separacyjny u szczeniąt jest powszechny i ​​można go skutecznie leczyć za pomocą połączenia treningu behawioralnego odczulającego i leków. Szczenięta adoptowane przed ukończeniem ósmego tygodnia życia , rasy mieszane i szczenięta adoptowane ze schronisk są najbardziej narażone. Uważaj, aby nie pomylić normalnego zachowania szczeniaka z zaburzeniem lęku separacyjnego. Najlepszym sposobem na postawienie diagnozy jest pokazanie weterynarzowi filmu z Twoim szczeniakiem, który został nagrany, gdy został sam w domu.

Czym jest lęk separacyjny?

Lęk separacyjny u szczeniąt występuje, gdy pies wykazuje znaczny niepokój w reakcji na pozostawanie samemu. Dotknięte tym problemem szczenięta zazwyczaj odczuwają nadmierne przywiązanie do jednego lub więcej członków rodziny i łatwo denerwują się ich przychodzeniem i odchodzeniem. Zachowanie objawowe lęku separacyjnego jest często wywoływane przez zmianę rutyny, taką jak spędzanie większej ilości czasu poza domem z powodu nowej pracy, zapoznanie z nowym psem lub  nowym dzieckiem , co może powodować  stres u szczeniaka . Problemy pojawiają się, gdy zmienia się ilość czasu spędzanego ze szczeniakiem. 

Behawioryści zwierząt starannie rozróżniają zachowania separacyjne i lęk separacyjny. To, że szczeniak zachowuje się nieodpowiednio, gdy zostaje sam, nie oznacza, że ​​cierpi na lęk separacyjny. To normalne, że szczeniak skomle, gdy wychodzisz z domu lub tęskni za Tobą, gdy Cię nie ma. Lęk separacyjny jest o wiele poważniejszy i może być wyniszczający dla Twojego szczeniaka.

Objawy lęku separacyjnego u szczeniąt

Ważne jest, aby uważnie obserwować zachowanie szczeniaka i ustalić, czy cierpi on na lęk separacyjny, czy też wykazuje typowe, oczekiwane zachowania szczeniąt.

Rozpacz

Jeśli Twój szczeniak ma lęk separacyjny, może chodzić za Tobą po domu i być coraz bardziej zdenerwowany, gdy będziesz się przygotowywać do wyjścia. Twój szczeniak może nadmiernie skomleć, trząść się lub chodzić w tę i z powrotem, gdy widzi, że podnosisz klucze lub zakładasz płaszcz.

Nadmierna wokalizacja

Nadmierne skomlenie, wycie lub szczekanie może wskazywać, że szczeniak doświadcza lęku separacyjnego.  Ekstremalne wokalizacje  będą czasami trwać do 15 minut po pozostawieniu go samego, ale szczeniak może się uspokoić po pewnym czasie.

Wypadki podczas nauki czystości w domu

Niektóre szczenięta mogą mieć wypadki spowodowane stresem związanym z lękiem separacyjnym, ale ważne jest, aby wziąć pod uwagę inne czynniki, zanim uzna się wypadek za objaw. Chociaż jest to objaw lęku separacyjnego, normalne jest, że wszystkie szczenięta mają wypadki. Psy nauczone czystości w domu,  starsze niż dziewięć miesięcy, mogą trzymać pęcherz do 8 godzin, ale młodsze szczenięta nie.

Zniszczenie rzeczy osobistych

Wiele szczeniąt z lękiem separacyjnym będzie próbowało zniszczyć twoje rzeczy. To zniszczenie nie jest odwetem za pozostawienie ich samych, ale raczej dlatego, że te przedmioty pachną jak ty, lęk twojego szczeniaka może zostać wywołany, co prowadzi do zachowań zastępczych. Szczenięta mogą również poszukiwać przedmiotów, które pachną jak ty, ponieważ twój zapach je uspokaja. Niektórzy behawioryści sugerują, że zachowania separacyjne, takie jak opróżnianie szuflady na skarpetki lub  żucie  papieru toaletowego, mogą wynikać z nudy, a nie lęku separacyjnego. Upewnij się, że uważnie obserwujesz swojego szczeniaka, aby dokonać krytycznego rozróżnienia.

Przyczyny lęku separacyjnego

Lęk separacyjny u szczeniąt ma kilka przyczyn, z których niektóre są bardziej oczywiste, inne mniej.

• Schroniska:  Jeśli adoptowałeś szczeniaka ze schroniska, jego wcześniejsze traumatyczne przeżycia, porzucenie lub inne czynniki mogą powodować lęk separacyjny.
• Trauma:  Każde traumatyczne zdarzenie, do którego doszło w czasie nieobecności szczenięcia,  może wywołać u niego lęk separacyjny.
• Nagłe zmiany w życiu:  Rzeczy, które zakłócają codzienną rutynę szczeniaka, takie jak narodziny dziecka, rozwód lub śmierć, mogą wywołać u niego niepokój.
• Przedwczesne oddzielenie:  Szczenięta, które zostaną przedwcześnie oddzielone od miotu,  są bardziej narażone na wystąpienie lęku separacyjnego.  
• Genetyka:  Czasami lęk można wyjaśnić genetyką. Niektóre szczeniaki są po prostu bardziej podatne na lęk niż inne.

Wygodne legowisko dla psa zaprojektowane specjalnie dla szczeniąt może pomóc złagodzić lęk separacyjny.

Diagnozowanie lęku separacyjnego u szczeniąt

Aby zdiagnozować u szczeniaka lęk separacyjny, uważnie obserwuj jego objawy i skonsultuj się z weterynarzem, aby uzyskać opinię eksperta. Weterynarz może poprosić o ustawienie kamery wideo, aby nagrać swojego pupila, gdy jesteś poza domem, i przynieść materiał filmowy, aby zbadać samotne zachowanie szczeniaka.

Leczenie

Szczeniąt nigdy nie należy karać za zachowania oparte na lęku, ponieważ kara zazwyczaj pogarsza problem. Jeśli Twój szczeniak wykazuje destrukcyjne zachowania separacyjne, możesz podjąć przemyślane kroki, aby zmniejszyć problem.

Odwrażliwienie szczeniaka na twoje wychodzenie/nieobecność jest kluczem do poprawy zachowań lękowych. Na przykład, podnieś kluczyki do samochodu 50 razy — ale potem nie wychodź. Załóż płaszcz lub otwórz drzwi kilkanaście razy, a następnie zostań w środku. Powtarzanie tych wskazówek sprawia, że ​​są mniej znaczące, więc szczeniak będzie spokojniejszy, kiedy faktycznie wyjdziesz. Stopniowe budowanie tolerancji szczeniaka na twoją nieobecność może być również pomocne. Możesz spróbować wychodzić przez minutę na raz, a potem przez dwie minuty, trzy itd.

Możesz upewnić się, że szczeniak jest zmęczony ćwiczeniami, zanim wyjdziesz z domu, aby zminimalizować ilość energii, jaką straci podczas Twojej nieobecności.

Lekarz weterynarii może przepisać terapię farmakologiczną łagodzącą lęk, np. Clomacalm (chlorowodorek klomipraminy) lub Reconcile (Prozac lub fluoksetyna), ale same leki nie zawsze są w stanie wyleczyć lęk.

Rokowanie dla szczeniąt z lękiem separacyjnym

Jeśli weterynarz postawi diagnozę, Twój szczeniak najprawdopodobniej zareaguje dobrze na kombinację technik odczulających i leków stosowanych w leczeniu lęku separacyjnego.

Jak zapobiegać lękowi separacyjnemu

Możesz zrobić wiele, aby zapobiec rozwojowi lęku separacyjnego u szczeniaka. Ważne jest, aby dążyć do stabilności w rutynie szczeniaka oraz do czasu i częstotliwości, z jaką zostawiasz szczeniaka samego, ponieważ niestabilność może wywołać lęk. Utrzymując tę ​​rutynę, powinieneś unikać pozostawiania szczeniaka samego na zbyt długo, ale także unikać długich nieprzerwanych okresów bez opuszczania szczeniaka. Jeśli to możliwe, znalezienie równowagi między tymi dwoma pomaga zapobiegać lękowi separacyjnemu.  

Ponadto zapewnienie szczeniakowi intensywnej socjalizacji poza domem w pierwszych pięciu do dziesięciu miesięcy życia zmniejszy ryzyko wystąpienia lęku separacyjnego.