Ciekawostki i urocze zdjęcia szczeniąt Corgi

Istnieją dwa rodzaje corgi (pochodzące od różnych przodków)

Chociaż Cardigan Welsh Corgi i Pembroke Corgi wyglądają podobnie, w rzeczywistości uważa się je za dwie zupełnie różne rasy pochodzące od dwóch różnych przodków. Uważa się, że ich podobny (i uroczy) wygląd jest wynikiem skrzyżowania w pewnym momencie w XIX wieku. Bardziej prawdopodobne jest, że zobaczysz Pembroke Welsh Corgi przechadzającego się po Twojej ulicy lub zdobiącego Twój kanał na Instagramie, ponieważ stały się niesamowicie popularne. 

Jeśli kiedykolwiek znajdziesz się w otoczeniu ogromnej grupy Cardigan Welsh Corgis i Pembroke Corgis (masz szczęście), są dwa proste sposoby na odróżnienie tych ras: Cardigan Welsh Corgis mają długie, puszyste ogony i spiczaste uszy, podczas gdy Pembroke Corgis mają obcięte ogony i okrągłe uszy.  

Są podstawą walijskich legend

Według walijskich legend, Pembroke Corgi były końmi roboczymi wróżek i elfów zamieszkujących całą Walię. Nie tylko ciągnęły wróżkowe powozy, ale także pomagały zaganiać wróżkowe bydło i prowadzić wróżkowych wojowników do bitwy. Potrzebujesz małego dowodu? Niektórzy twierdzą — jeśli przyjrzysz się uważnie — że nadal możesz zobaczyć ślady siodła wróżki na ramionach w sierści Pembroke Corgi. 

Corgi oznacza „pies karłowaty” — być może

Wokół znaczenia nazwy „Corgi” toczą się pewne dyskusje, ale istnieją dwie główne teorie:

1. Walijskie słowo „cor” oznacza „zbierać”, a „gi” tłumaczy się jako „pies”. Ma to sens w przypadku rasy znanej ze swoich mistrzowskich umiejętności pasterskich, prawda?
2. Alternatywnie, słowo „cor” tłumaczy się jako „karzeł” w języku walijskim, a „gi” tłumaczy się jako „pies”.

Prawdziwe tłumaczenie zależy od Walijczyka lub Walijki, z którymi rozmawiasz — i ich zrozumienia słowa „cor”. Ale biorąc pod uwagę ich przeszłość jako psów pasterskich i psów służbowych dla wróżek i elfów, uważamy, że oba tłumaczenia są dobre!

Są mistrzami wśród psów pasterskich

Corgi mają długą, długą historię jako psy pasterskie. W rzeczywistości były używane jako psy pasterskie już w X wieku.

Ale dlaczego Corgi? Ich niewielki wzrost dawał im ogromną przewagę w zaganianiu bydła. Nie tylko ich niski wzrost dawał im łatwy dostęp do dolnych nóg i kostek krów — szczypały bydło, aby skierować je we właściwym kierunku — ale także chronił je przed kopniakami odwetowymi krów. Ponadto Corgi są znane jako niesamowicie wysportowane i szybkie psy.   

Choć obecnie nie ma już tak wielu psów pasterskich corgi, wiele z nich bierze udział w konkursach pasterskich, z których niektóre organizowane są przez American Kennel Club. 

Pembroke Corgis to idealne psy rodzinne

Znane ze swoich słodkich osobowości, wysokiej inteligencji i sprawności fizycznej, Corgi mogą być super lojalnymi, kochającymi zwierzętami domowymi dla rodzin. Co więcej, ich mniejszy wzrost sprawia, że ​​idealnie nadają się do mieszkania lub małej przestrzeni . Jeśli jednak mieszkasz w mniejszej przestrzeni, pamiętaj, aby zapewnić swojemu Corgi dużo ruchu — są podatne na niezdrowy przyrost masy ciała, jeśli nie są regularnie ćwiczone. 

Niezwykle popularne Pembroke Corgi są obecnie 15. najpopularniejszą rasą psów w Ameryce , ale zyskują coraz większą popularność jako gwiazdy telewizji i filmu, a także te sławne na Instagramie psy, których zdjęcia widzisz wszędzie. 

Są kochani przez rodzinę królewską

Jeśli kiedykolwiek odwiedzisz Pałac Buckingham, zwróć uwagę na ogromną gromadę psów rasy corgi należącą do rodziny królewskiej. 

Królowa Elżbieta II miała aż 30 corgi w swoim życiu, ale obecnie ma dwa — o imionach Holly i Willow. Królowa poznała swojego pierwszego corgi — i rozwinęła swoją dożywotnią miłość do rasy — kiedy król Jerzy VI przywiózł corgi o imieniu Dookie do pałacu w 1933 roku. Niedługo potem rodzina królewska dodała do rodziny drugiego corgi o imieniu Jane. Po tym, jak Dookie i Jane miały miot szczeniąt, liczba corgi w pałacu królewskim tylko wzrosła.  

Pierwszym psem w Kalifornii był corgi

Kiedy Jerry Brown został wybrany na gubernatora Kalifornii, adoptował Pembroke Welsh Corgi o imieniu Sutter — i nazwał go Pierwszym Psem Kalifornii. Sutter stał się stałym elementem sali konferencyjnej gubernatora, często pomagając ówczesnemu gubernatorowi Brownowi w osiągnięciu porozumień z jego republikańskimi odpowiednikami.