Brodawki są dość powszechne u psów, ale chociaż nieestetyczne, zwykle nie stanowią problemu ani zagrożenia dla zdrowia psa. Podczas gdy dłonie i stopy są częstymi miejscami, w których ludzie rozwijają brodawki, u psów te wywołane wirusem guzki najczęściej znajdują się na wargach lub wewnątrz pyska , chociaż mogą pojawić się w dowolnym miejscu na ciele psa. Zobaczysz jeden lub więcej guzków, często w kształcie kawałka kalafiora. Niektóre mają małą „łodyżkę” przyczepiającą brodawkę do skóry.
Największe prawdopodobieństwo wystąpienia brodawek występuje u młodych psów poniżej drugiego roku życia, ponieważ ich układ odpornościowy nie jest jeszcze na tyle rozwinięty, aby zwalczyć wirusa. O ile brodawka nie ulegnie zapaleniu i pęknie lub nie wrośnie w łapy psa, rzadko występują objawy tych nieatrakcyjnych, łagodnych narośli skórnych .
Mimo to, każdy narośl na skórze Twojego pupila może być niepokojący i może wymagać interwencji weterynarza, jeśli nie jesteś pewien, co to za narośl, lub jeśli wiesz, że to brodawka, ale staje się zapalona lub zainfekowana. Oto, co powinieneś wiedzieć o brodawkach u psów.
Spis treści
Czym są brodawki?
Brodawki są technicznie nazywane brodawczakami. Te niezłośliwe narośla skórne pochodzą od szczepów wirusa brodawczaka. Istnieje wiele różnych typów tego wirusa, z których każdy atakuje inny gatunek zwierząt, w tym psy, koty, konie i ludzi. Wirus, który powszechnie powoduje brodawki u psów, to CPV-1, co oznacza wirusa brodawczaka psów typu 1. Chociaż CPV-1 jest zaraźliwy między psami, nie zakaża ludzi ani innych zwierząt domowych.
U psów mogą pojawić się inne rodzaje guzków skórnych, które można pomylić z brodawkami. Zazwyczaj są to inne rodzaje narośli skórnych , takie jak guzy gruczołów łojowych, znamiona lub narośla skórne . Te narośle skórne mogą być łagodne lub złośliwe. Wszystkie rodzaje narośli skórnych powinny zostać zbadane przez lekarza weterynarii, aby można je było prawidłowo zdiagnozować i leczyć.
Objawy brodawek u psów
Najczęściej jedynym wskaźnikiem, że Twój pies ma brodawki, są same grudkowate narośla. Brodawki mogą pojawić się całkiem nagle, nawet z dnia na dzień. Chociaż czasami brodawka pojawi się sama, częściej pojawiają się w skupiskach.
Czasami brodawka może ulec zapaleniu lub zakażeniu, co może prowadzić do wystąpienia objawów wtórnych.
Brodawki u psów mogą być okrągłe, owalne lub o nieregularnym kształcie i przypominać wyglądem kalafiora. Czasami brodawka wydaje się mieć małą łodygę, ale wiele przyczepia się bezpośrednio do skóry. Zazwyczaj mają odcień różu do czerwieni, chociaż czasami mogą być blade lub białe. Wiele brodawek jest dość małych, ale potencjalnie mogą urosnąć do rozmiaru cala.
Brodawki u psów występują zwykle na pyskach, wargach oraz wewnątrz pyska na dziąsłach, podniebieniu miękkim i gardle. Mogą również pojawiać się wokół oczu, na brzuchu, między palcami i na opuszkach łap.
Brodawki mogą stać się zapalne, zainfekowane i bolesne, jeśli znajdują się w miejscach podatnych na tarcie lub gryzienie. Jeśli tak się stanie, brodawka może pęknąć i zacząć krwawić. Jeśli znajduje się w jamie ustnej, pies może mieć nieświeży oddech. W ciężkich przypadkach brodawki mogą utrudniać jedzenie, oddychanie i połykanie. Leczenie weterynaryjne jest konieczne, jeśli brodawki mają wpływ na jakość życia psa.
nelladel / Getty Images
Przyczyny powstawania brodawek
Wirus brodawczaka jest bardzo zaraźliwy. Typ wirusa brodawczaka, który zaraża psy, CPV-1, rozprzestrzenia się między psami poprzez bezpośredni kontakt. Twój pies może zarazić się wirusem, dotykając innego psa, np. wąchając lub liżąc twarze. Albo Twój pies może zarazić się wirusem, dzieląc miskę z wodą, posłanie lub zabawkę z zarażonym psem. Wirus łatwo dostaje się do organizmu psa przez skaleczenia lub otarcia, lub przez miękką, wilgotną skórę, taką jak błony śluzowe w pysku psa. Ukąszenia kleszczy, pcheł lub komarów mogą również stać się portami wejścia dla wirusa.
CPV-1 ma zazwyczaj okres inkubacji do dwóch miesięcy, zanim pojawią się jakiekolwiek objawy. Wirus wnika do komórek psa i powoduje, że rozmnażają się szybciej niż normalnie, jednocześnie tłumiąc geny, które spowalniałyby wzrost komórek. Po pojawieniu się brodawek zwykle szybko zwiększają swój rozmiar przez kilka tygodni.
Brodawki prawie zawsze występują u psów młodszych niż dwa lata, ponieważ starsze psy mają dojrzały układ odpornościowy, który zwalcza wirusa zanim wywoła on objawy. Jednak starsze psy z osłabionym układem odpornościowym mogą czasami również rozwijać brodawki.
Diagnozowanie brodawek u psów
Twój weterynarz prawdopodobnie zdiagnozuje brodawki na podstawie ich charakterystycznego wyglądu. Jeśli jednak diagnoza nie jest jasna, weterynarz może zlecić cienkoigłową biopsję aspiracyjną (FNA) brodawki, która polega na użyciu igły do odessania kilku komórek z narośli. Następnie próbka jest badana pod mikroskopem w poszukiwaniu charakterystycznych zmian komórkowych. Jeśli diagnoza jest nadal niepewna, może zostać zlecona biopsja, w której fragment brodawki lub cały narośl jest usuwany i badany mikroskopowo.
Leczenie
Brodawki zazwyczaj nie wymagają leczenia, chyba że ulegną podrażnieniu, zakażeniu lub urosną na tyle, że będą powodować dyskomfort. W większości przypadków brodawki znikają same w ciągu miesiąca lub dwóch, gdy układ odpornościowy psa nauczy się zwalczać wirusa. Jednak niektóre psy będą wymagały interwencji medycznej.
Jedno z potencjalnych sposobów leczenia polega na zmiażdżeniu brodawek narzędziem chirurgicznym. Pobudza to układ odpornościowy psa do walki z wirusem brodawczaka i zazwyczaj prowadzi do wyleczenia brodawek w ciągu kilku tygodni. Pies zostanie poddany znieczuleniu podczas tej procedury.
Inne opcje chirurgiczne to usunięcie brodawki skalpelem lub jej zamrożenie. Rzadko brodawki u psów leczy się interferonem, który jest lekiem stymulującym układ odpornościowy, lub poprzez stworzenie szczepionki z brodawek psa. Te dwie ostatnie opcje są zwykle stosowane tylko u psów z poważnymi objawami, takimi jak trudności z oddychaniem lub połykaniem z powodu dużych brodawek w gardle i jamie ustnej.
Twój lekarz weterynarii może skierować Cię do specjalisty, np. dermatologa weterynaryjnego, w celu leczenia ciężkich postaci brodawczaków u psów.
Rokowanie dla psów z brodawkami
Ponieważ brodawki zazwyczaj znikają same, nawet bez leczenia, rokowanie dla Twojego pupila jest doskonałe. Czasami jednak brodawki mogą się pojawić ponownie, szczególnie u zwierząt z osłabionym układem odpornościowym.
Jak zapobiegać brodawkom
Ponieważ u psów rozwijają się brodawki po zarażeniu się CPV-1 od innego psa, jedynym sposobem zapobiegania im jest niedopuszczenie do kontaktu psa z innymi psami, które mają brodawki. Może się to zdarzyć w parku dla psów lub u groomera, jeśli ktoś przyprowadzi psa z brodawkami do środowiska.
Wirus brodawczaka psów może utrzymywać się w środowisku przez długi czas, dlatego należy prać pościel, zabawki i miski, z których korzystają inne psy, u których stwierdzono brodawki.
Jeśli Twój pies ma brodawczaki, nie pozwalaj mu na kontakt z innymi psami, dopóki wszystkie brodawki nie znikną same. Poproś weterynarza o poradę, kiedy bezpiecznie jest pozwolić psu przebywać w pobliżu innych psów.
Czy brodawki są zaraźliwe dla innych zwierząt?
Chociaż ludzie z pewnością mogą mieć brodawki, wirusy brodawczaka, które zarażają ludzi, to inne szczepy niż te, które zarażają psy. Istnieją również konkretne szczepy wirusa brodawczaka, które zarażają koty, chociaż koty zapadają na brodawki znacznie rzadziej niż ludzie lub psy. Ale najważniejsze jest to, że nie musisz się martwić, że złapiesz brodawki od swojego psa lub że sam przekażesz brodawki swojemu pupilowi. Twój pies i kot również nie mogą zarazić się brodawkami od siebie nawzajem.