Zatrucie żelazem u psów

Zatrucie żelazem jest stosunkowo rzadkim zjawiskiem u psów, ale należy je traktować poważnie, ponieważ może prowadzić do poważnych powikłań , a nawet śmierci . Podczas gdy niewielka ilość żelaza jest niezbędna w diecie psa , spożycie zbyt dużej ilości może być toksyczne. Toksyczność żelaza powoduje wymioty , drgawki i niewydolność wątroby w przewidywalnych stadiach zatrucia . Rozpoznanie objawów i natychmiastowa pomoc weterynaryjna mogą pomóc uratować życie Twojego psa.

Czym jest zatrucie żelazem?

Zatrucie żelazem, znane również jako zatrucie żelazem, to choroba, która występuje, gdy u psa występuje nadmiar żelaza we krwi.

Objawy zatrucia żelazem u psów

U psów mogą wystąpić kliniczne objawy toksyczności po spożyciu od 20 do 60 miligramów żelaza na kilogram masy ciała. Poważna toksyczność, w tym potencjalnie zagrażająca życiu choroba, może wystąpić, jeśli pies spożyje ponad 60 miligramów żelaza na kilogram masy ciała.

Objawy zatrucia żelazem mogą się różnić zarówno pod względem występowania, jak i nasilenia, w zależności od tego, ile żelaza spożyje Twój pies, a także od tego, na jakim etapie toksyczności się znajduje. Oto objawy, które mogą wystąpić na każdym etapie:

Mniej oczywiste objawy, które mogą wystąpić w ciągu pierwszych kilku dni po spożyciu toksycznego żelaza, obejmują uszkodzenie narządów (wątroby i nerek), niskie ciśnienie krwi i koagulopatię (nadmierne krzepnięcie). U niektórych psów, które przeżyją ten początkowy okres zatrucia, w ciągu kilku tygodni mogą rozwinąć się blokady jelitowe z powodu zwężenia odźwiernika .

Z tych wszystkich powodów zaleca się natychmiastową wizytę u lekarza weterynarii, jeśli Twój pies spożyje jakikolwiek produkt zawierający żelazo, który nie znajduje się w jego codziennej diecie.

Przyczyny zatrucia żelazem

Toksyczność żelaza występuje, gdy pies spożywa nadmierną ilość żelaza w stosunku do swojej masy ciała. Kiedy tak się dzieje, nadmiar żelaza może przedostać się do krwiobiegu i siać spustoszenie w tkankach i narządach psa. Możliwe źródła toksyczności obejmują:

Suplementy i multiwitaminy

• Niektóre nawozy i środki do zwalczania mchu
• Ogrzewacze dłoni i stóp
• Saszetki pochłaniające wilgoć i saszetki dezodorujące

Żelazo jest niezbędnym elementem diety psa i jest regulowane w komercyjnej karmie dla psów, więc toksyczność nie jest prawdopodobna poprzez posiłki i przekąski. Tlenek żelaza (rdza) nie jest uważany za toksyczny, ponieważ nie jest łatwo przyswajany do krwiobiegu.

Diagnozowanie zatrucia żelazem u psów

Jeśli pacjent spożył substancję zawierającą wysoki poziom żelaza, weterynarz wykona badanie krwi, aby określić poziom żelaza w surowicy (SI) i całkowitą zdolność wiązania żelaza (TIBC) we krwi psa. Zatrucie żelazem można potwierdzić, jeśli poziom SI we krwi jest wyższy niż TIBC.

Leczenie

Po zdiagnozowaniu zatrucia żelazem, weterynarz podejmie kilka kluczowych kroków, aby usunąć nadmiar z organizmu psa. Może to obejmować płyny dożylne, terapię tlenową, wywołanie wymiotów i/lub płukanie żołądka roztworem soli fizjologicznej.

Inną możliwą metodą leczenia jest terapia chelatująca, w której stosuje się lek wiążący się z żelazem w organizmie i kierujący je do nerki, skąd może zostać usunięte wraz z moczem psa.

Rokowanie dla psów z zatruciem żelazem

Spodziewaj się, że Twój pies będzie musiał pozostać u weterynarza na obserwacji i leczeniu przez co najmniej 24 godziny. Dodatkowe leczenie, w tym zabieg chirurgiczny, może być konieczne kilka tygodni później, aby zająć się objawami i konsekwencjami zatrucia żelazem, szczególnie w późniejszych stadiach toksyczności.

Największe szanse na wyzdrowienie występują, jeżeli zatrucie żelazem zostanie leczone natychmiast po spożyciu toksycznej ilości żelaza.

Jak zapobiegać zatruciu żelazem

Najlepszym sposobem ochrony psa przed zatruciem żelazem jest zapewnienie mu dostępu do produktów zawierających żelazo.