Kot Norweski Leśny: Profil Rasy, Charakterystyka i Pielęgnacja

Norweski kot leśny ma długą, gęstą sierść, która pomogła jego przodkom przetrwać przez stulecia w lasach Norwegii. Dziś te duże koty są kochającymi kotami domowymi — choć zazwyczaj nie lubią leżeć na czyichś kolanach.

Ten spokojny, czuły kot — zwany skogkatt w Norwegii i „wegie” tutaj w USA — lubi cotygodniowe szczotkowanie, aby utrzymać jego długą sierść. Linieją również, więc warto mieć pod ręką dobry odkurzacz , szczególnie wiosną.

Dowiedz się więcej o kudłatym i wytrzymałym kocie norweskim leśnym.

Charakterystyka kota norweskiego leśnego

Niezależny, ale czuły, norweski leśny kot nie będzie spał na kolanach całą noc, choć od czasu do czasu może wyskoczyć na krótkie przytulenie. Nie oznacza to, że norweski leśny kot ma zdystansowaną osobowość — wręcz przeciwnie. Norweskie leśne koty są bardzo przywiązane do swoich opiekunów i chcą uczestniczyć we wszystkich aspektach życia rodzinnego. Po prostu wolą być w pobliżu niż tuż przy tobie.

Koty norweskie leśne są ciekawe, zabawne i zrównoważone, co czyni je świetnymi towarzyszami dla rodzin z dziećmi. Są wystarczająco łagodne, aby dogadać się z szanującymi psami i generalnie żyją szczęśliwie również z innymi kotami.

Poziom uczucia	Średni
Życzliwość	Wysoki
Przyjazne dla dzieci	Wysoki
Przyjazny zwierzętom	Wysoki
Potrzeby ćwiczeń	Średni
Figlarność	Wysoki
Poziom energii	Średni
Inteligencja	Wysoki
Tendencja do wokalizacji	Niski
Ilość wypadania	Średni

Historia kota norweskiego leśnego

Uważa się, że linia norweskich kotów leśnych sięga czasów wikingów. Obrazy i pisemne opisy kotów przypominających norweskie koty leśne istnieją już od XVI wieku. Rasa ta odgrywa nawet ważną rolę w norweskiej baśni o nordyckiej bogini Freyi, która używała sześciu ogromnych kotów leśnych do ciągnięcia swojego rydwanu.

Na przełomie XX ^wieku  rasa ta została jednak niemal wymarła z powodu bezmyślnego krzyżowania z innymi gatunkami kotów. Ludzie zwrócili na to uwagę, uznając rasę za narodowy skarb. W 1938 roku król Norwegii Olaf V uznał norweskiego kota leśnego za narodową rasę kotów Norwegii.  Zajęło to wiele dekad, ale miłośnikom rasy w Norwegii ostatecznie udało się uratować rasę i zwiększyć jej liczebność dzięki starannym programom hodowlanym. 

Pierwsze koty norweskie leśne przybyły do ​​Stanów Zjednoczonych w 1979 roku.  Norweski kot leśny został uznany za rasę championa przez The International Cat Association w 1984 roku. Cat Fanciers Association uznało norweskiego kota leśnego za rasę pełnoprawną w 1993 roku. 

Pielęgnacja kota norweskiego leśnego

Gęsta sierść kota norweskiego leśnego wymaga dokładnego cotygodniowego szczotkowania , aby zapobiec splątaniu i skołtunieniu. Raz w roku, wiosną, kot norweski leśny „ linie ” podszerstek na sezon letni, kiedy dodatkowa izolacja nie jest potrzebna. Linienie może być intensywne podczas tej sezonowej zmiany, więc czesz częściej i miej odkurzacz pod ręką. We wszystkich innych porach roku kot norweski leśny linieje umiarkowanie.

Oprócz szczotkowania, kąp kota norweskiego leśnego co kilka miesięcy, przycinaj mu krótko pazury i sprawdzaj uszy co tydzień, czyszcząc je w razie potrzeby.

Koty norweskie leśne dojrzewają powoli, osiągając pełnię wzrostu w wieku około 5 lat. Są żywe i skore do zabawy aż do dorosłości, ale nie są obsesyjnie aktywne. Koty norweskie leśne doceniają zabawne zabawki i zwykle są gotowe na sesję zabawy — na swoich warunkach. Rozważ zapewnienie drapaka lub wieży dla kota do wspinania się, siadania i drapania. Twój kot szczególnie doceni drzewo w pobliżu okna, gdzie może z zadowoleniem obserwować wiewiórki i ptaki na zewnątrz. 

Typowe problemy zdrowotne

Każdy kot może mieć problemy zdrowotne w ciągu swojego życia, ale niektóre koty rasowe mają znane wrodzone problemy, które mogą być przekazywane kociętom. Kot norweski leśny jest podatny na kardiomiopatię przerostową, dysplazję stawu biodrowego i chorobę spichrzeniową glikogenu typu IV.

• Kardiomiopatia przerostowa (HCM) to choroba powodująca pogrubienie ścian serca. HCM jest najczęstszą postacią choroby serca u kotów.
• Dysplazja stawu biodrowego (luźne stawy biodrowe) występuje rzadziej u kotów niż u psów, ale może dotknąć niektóre większe i cięższe rasy, na przykład kota norweskiego leśnego.
• Choroba spichrzeniowa glikogenu typu IV (GSD IV) jest spowodowana wadliwym enzymatycznym uszkodzeniem i prowadzi do dysfunkcji narządów, zaniku mięśni i śmierci.

Renomowani hodowcy monitorują zdrowie swoich dorosłych kotów i unikają rozmnażania kotów z potencjalnymi problemami zdrowotnymi. Dostępny jest test genetyczny na GSD IV w celu sprawdzenia, czy koty są nosicielami. Większość dobrych hodowców zazwyczaj oferuje również gwarancję zdrowia.

Wygląd

Koty norweskie leśne wyglądają, jakby czuły się jak w domu w dziczy lasu (bo wieki temu tak było). Są duże, ale solidnie umięśnione, z solidną strukturą kości, zgodnie ze standardem rasy . Mają szerokie klatki piersiowe i znaczny obwód, ale zwykle nie wydają się grube.

Tylne nogi są nieco dłuższe od przednich, więc zad kota norweskiego leśnego jest nieco wyższy niż jego ramiona. Średniej wielkości lub duże uszy tej rasy są szerokie u nasady, zaokrąglone na końcach i mocno owłosione, zgodnie ze standardem. Końcówki rysia (kępki na końcach uszu) są bardzo pożądaną cechą tej rasy.  

Kot norweski leśny ma specjalną podwójną sierść, która zapewnia mu ciepło podczas surowych skandynawskich zim. Zgodnie ze standardem rasy, dłuższa, szorstka i wodoodporna sierść zewnętrzna tworzy:

• falbana na klatce piersiowej
• kołnierzyk przy szyi
• bryczesy na tylnych nogach
• puszysty ogon
• gęste kępki między palcami

Krótki, gęsty podszerstek zapewnia ciepłą izolację od zimna. 

Sierść kota występuje we wszystkich kolorach, odcieniach i wzorach, w tym jednolitym, dwukolorowym, pręgowanym , szylkretowym , kaliko , kameowym i dymnym.

Dieta i odżywianie

Koty norweskie leśne są solidnie zbudowane, ale nigdy nie powinny tyć. Utrzymywanie szczupłej sylwetki kota norweskiego leśnego to najlepszy sposób na zapobieganie problemom zdrowotnym związanym z wagą, w tym cukrzycy , chorobom serca i dysplazji stawu biodrowego, które mogą być nasilone przez nadwagę.

Karm swojego kota norweskiego leśnego odmierzoną ilością jedzenia co najmniej dwa razy dziennie. Nie zostawiaj jedzenia na cały dzień; koty karmione bez ograniczeń mają tendencję do podjadania więcej niż to konieczne, co może prowadzić do nadmiernego przyrostu masy ciała. Zapytaj swojego weterynarza lub hodowcę o poradę dotyczącą zdrowej karmy dla kota norweskiego leśnego.

Gdzie adoptować lub kupić kota norweskiego leśnego

Zarówno Cat Fanciers Association, jak i The International Cat Association publikują na swoich stronach internetowych listy aktywnych hodowców kotów norweskich leśnych. Świetnym sposobem na spotkanie hodowców i obejrzenie kotów wielu różnych ras jest odwiedzenie lokalnej wystawy kotów.

Kot norweski leśny może trafić do schroniska dla zwierząt lub do grupy ratującej koty. Rasowe koty potrzebujące nowego domu są często umieszczane w nowych domach adopcyjnych przez troskliwych hodowców. 

Kot norweski leśny – przegląd

Te duże, piękne koty są idealnymi zwierzętami domowymi dla rodzin, które kochają towarzystwo, ale nie potrzebują stałego kontaktu fizycznego ze swoimi kotami. Norweskie koty leśne chętnie przebywają blisko i wchodzą w interakcje, bawiąc się lub po prostu obserwując, ale wolą, żeby nie brać ich na ręce przez cały czas. Ich gęste futro wymaga więcej pielęgnacji niż u ras krótkowłosych i są podatne na pewne problemy zdrowotne, ale te koty są warte wysiłku.

Więcej ras kotów i dalsze badania

Jeśli interesują Cię podobne rasy, sprawdź:

• Maine coon
• syberyjski
• Turecki Van
• Nebelung

Możesz też sprawdzić nasze inne  profile ras kotów .