Jak dbać o chilijską różową ptasznik

Chilijskie ptaszniki różane to popularne gatunki ptaszników domowych . Te pająki mają ciała w odcieniach od czarnego do brązowego z włoskami w odcieniach czerwieni i pomarańczu. Zazwyczaj mają potulne usposobienie, zazwyczaj nie są skłonne do gryzienia i poruszają się dość wolno. Dzięki temu są idealne dla osób, które po raz pierwszy trzymają ptaszniki. Są również stosunkowo łatwe w pielęgnacji, wymagają regularnego karmienia i chowu, który naśladuje ich naturalne środowisko. 

Zachowanie i temperament ptasznika chilijskiego

Chilijskie ptaszniki różane są na ogół cichymi i spokojnymi zwierzętami. Wiele z nich może czuć się komfortowo przy delikatnym obchodzeniu się z nimi i rzadko gryzą. Jednak, podobnie jak inne ptaszniki, ich ugryzienie jest jadowite. Ponadto posiadają one tzw. włoski parzące, które mogą strzepywać z odwłoka w kierunku postrzeganych zagrożeń. Te włoski mogą powodować podrażnienie skóry i być bardzo szkodliwe, jeśli dostaną się do oczu. Dlatego tak ważne jest, aby myć ręce natychmiast po kontakcie z ptasznikiem lub czymkolwiek w jego otoczeniu. 

Ponadto te pająki są samotnymi zwierzętami, które nie potrzebują żadnych towarzyszy w swoich zbiornikach. I powinny być trzymane z dala od innych zwierząt domowych, a także osób, które nie wiedzą, jak bezpiecznie się z nimi obchodzić, aby uniknąć stresu i obrażeń. 

Pomimo mechanizmów obronnych, zwierzęta te są nadal dość łatwe w utrzymaniu. Są dobrym wyborem, jeśli chcesz mieć zwierzaka, który nie wymaga dużo miejsca ani uwagi. Zaplanuj kilka godzin tygodniowo na karmienie i utrzymanie siedliska, a następnie po prostu ciesz się oglądaniem tego interesującego zwierzęcia. 

Informacje o rozmiarze

Chilijskie ptaszniki różane mają rozpiętość nóg wynoszącą około 5 cali. Ich ciała mają około 3 cali długości, przy czym samice są nieco większe od samców.

Mieszkania

Chilijskie ptaszniki różowe nie potrzebują dużo miejsca . Zazwyczaj odpowiedni jest zbiornik lub terrarium o pojemności od 5 do 10 galonów. Zasadniczo szerokość obudowy powinna być mniej więcej dwa do trzech razy większa od rozpiętości nóg pająka, długość powinna być trzy razy większa od rozpiętości nóg, a wysokość powinna wynosić około stopy. Pokrywa powinna być bezpieczna i mieć wentylację. Idealny jest otwór boczny, ponieważ umożliwi on dostęp do obudowy, nawet jeśli pająk wisi głową w dół od góry.

Środowisko twojego pająka powinno zawierać kryjówkę wykonaną z wydrążonego pnia, kawałka czystego drewna dryftowego lub podobnego akcesorium znalezionego w sklepach zoologicznych. Kora korkowa lub połowa małej glinianej doniczki mogą również służyć jako schronienie. Sztuczne rośliny (lub żywe) mogą zapewnić dobre dodatkowe pokrycie i bardziej naturalny wygląd otoczenia.

Jako mieszkańcy pustyni, chilijskie ptaszniki różane są wytrzymałe i nie są zbyt wrażliwe na wahania temperatury; ciepłe dni i zimne noce na pustyni są normą w ich naturalnym środowisku. Zazwyczaj każda temperatura, która sprawia, że ​​czujesz się komfortowo, będzie odpowiednia dla twojej ptasznika. Ponadto chilijskie ptaszniki różane nie potrzebują wysokiej wilgotności; odpowiedni jest poziom około 65%.

Specyficzne potrzeby podłoża

Podłoże, którym wyłożony jest zbiornik pająka, pozwoli mu się zakopać i złagodzi szorstkość gładkiej szklanej lub plastikowej podłogi. Dodaj 2 do 3 cali torfowca, gleby bez chemikaliów, wermikulitu lub rozdrobnionych łupin kokosa. Zmieniaj podłoże co cztery do sześciu miesięcy.

Co jedzą i piją ptaszniki chilijskie?

Jako główne źródło pożywienia chilijskie ptaszniki różowe preferują żywe świerszcze i inne owady mniejsze od odwłoka pająka. Świerszcze powinny być pełne jelit (karmione pożywnym pokarmem), aby odżywianie było przekazywane pająkowi. Niektórzy właściciele karmią również okazjonalnie myszkę różową dorosłym ptasznikom.

Ogólnie rzecz biorąc, dorosłe ptaszniki zazwyczaj jedzą tylko raz lub dwa razy w tygodniu, podczas gdy niedojrzałe pająki można karmić częściej. Skonsultuj się z weterynarzem, aby uzyskać odpowiednią ilość i czas karmienia, ponieważ może się to różnić w zależności od konkretnego pająka. Aby nakarmić, po prostu upuść żywą zdobycz w pobliżu pająka. Najlepiej robić to wieczorem, ponieważ często wtedy ptaszniki są naturalnie obudzone i gotowe do polowania. Usuń niechciane jedzenie po 24 godzinach, w przeciwnym razie żywa zdobycz może zacząć stresować pająka.

Ponadto zawsze trzymaj płytkie naczynie ze świeżą wodą w terrarium pająka i odświeżaj je codziennie. Upewnij się, że pająk może łatwo wejść i wyjść z naczynia.

Typowe problemy zdrowotne

Jeśli są trzymane w odpowiednim środowisku, chilijskie ptaszniki różane są zazwyczaj wytrzymałymi zwierzętami z minimalnymi problemami zdrowotnymi. To, co niektórzy początkujący właściciele często mylą z problemem zdrowotnym, jest w rzeczywistości naturalnym procesem
linienia pająka.

Wszystkie ptaszniki przechodzą okresy linienia — zrzucają stary pancerz i zastępują go nowym. Często jest to stresujący czas. Twój pająk może stracić apetyt i pozostać bardzo nieruchomy. Niektóre nawet leżą na plecach z podwiniętymi nogami, wyglądając, jakby były martwe. Nie karm żywej ofiary w tym czasie, ponieważ może to uszkodzić delikatny nowy pancerz. Podobnie, unikaj dotykania pająka przez kilka tygodni, aż nowy pancerz stwardnieje. Jeśli linienie wydaje się nieprawidłowe lub trwa długo, skontaktuj się z weterynarzem.

Ćwiczenia

Podobnie jak wszystkie zwierzęta, chilijskie ptaszniki różane potrzebują aktywności fizycznej, aby zachować formę i dobrą kondycję. Nie potrzebują jednak nadmiernej ilości ćwiczeń. Jeśli zapewnisz im wystarczająco duże ogrodzenie, powinny mieć zapewniony ruch, którego potrzebują.

Pielęgnacja

Tarantule zasadniczo czyszczą się same poprzez naturalny proces linienia i zazwyczaj nie wymagają twojej pomocy. Po prostu upewnij się, że ich zbiornik utrzymuje odpowiednią temperaturę i wilgotność w tym czasie i nie przeszkadzaj im w obsłudze.

Koszty utrzymania

Dieta tarantuli chilijskiej będzie stanowić główny koszt utrzymania. Spodziewaj się, że wydasz średnio od 5 do 10 dolarów miesięcznie. Możesz nawet obniżyć koszty, hodując świerszcze samodzielnie, zamiast kupować je w sklepie zoologicznym. Następnie okresowe zmiany podłoża i wymiana innych zużytych elementów w akwarium mogą kosztować średnio od 10 do 20 dolarów. Nie zapomnij również o uwzględnieniu w budżecie opieki weterynaryjnej i nagłych wypadków.

Plusy i minusy posiadania ptasznika chilijskiego jako zwierzaka domowego

Chilijskie ptaszniki różane są doskonałymi zwierzętami domowymi, jeśli dopiero zaczynasz zajmować się pająkami. Są na ogół potulne i nie mają tendencji do gryzienia. Są też stosunkowo mało wymagające i ciche. Jednak jeśli liczysz na aktywnego zwierzaka, który zapewni Ci mnóstwo emocji, to prawdopodobnie nie jest to odpowiednie zwierzę dla Ciebie. I chociaż zazwyczaj są dobroduszne, te pająki nadal posiadają potencjalnie szkodliwe mechanizmy obronne.

Podobne pająki do ptasznika chilijskiego

Jeśli interesują Cię ptaszniki, sprawdź:

• Meksykańska ptasznik czerwonokolanowy
• Tarantula zebra kostarykańska
• Tarantula pustynna blond

A jeśli nie, sprawdź też inne bezkręgowce , które mogą zostać twoimi nowymi pupilami.

Zakup lub adopcja ptasznika chilijskiego

Dzięki popularności tego gatunku wiele sklepów zoologicznych sprzedaje chilijskie ptaszniki różowe. Jednak często lepiej udać się do renomowanego hodowcy lub organizacji ratunkowej. Ci renomowani sprzedawcy powinni być w stanie udzielić Ci lepszych informacji na temat historii i zdrowia zwierzęcia. Spodziewaj się zapłacić średnio od 20 do 60 dolarów, chociaż może się to różnić w zależności od czynników, takich jak wiek zwierzęcia. Ponadto samice zazwyczaj kosztują więcej, ponieważ żyją dłużej.

Rozmnażanie/Hodowla

Skontaktuj się z lokalnymi weterynarzami zwierząt egzotycznych, aby uzyskać informacje o wysokiej jakości sprzedawcach. Główną zaletą udania się do hodowcy jest to, że prawdopodobnie będziesz mieć większy wybór młodych zwierząt. Wybierając ptasznika, poszukaj takiego, który wydaje się być w dobrej kondycji fizycznej i jest czujny. Poproś, aby zobaczył, jak je, jeśli to możliwe, ponieważ apetyt często koreluje ze zdrowiem. Na koniec, aby uniknąć przypadkowego zostania hodowcą, trzymaj wiele pająków osobno.