Zdjęcia: Greenseas / Getty Images
Choroba Addisona jest chorobą nadnerczy . Powoduje ona zmniejszoną produkcję ważnego hormonu steroidowego zwanego aldosteronem . Podczas gdy wiele zwierząt, w tym ludzie i psy, może rozwinąć chorobę Addisona, jest ona rzadka u kotów. Kiedy już wystąpi, atakuje głównie koty w średnim wieku , prowadząc do objawów, które obejmują wymioty , utratę wagi , letarg i utratę apetytu . Jeśli choroba Addisona nie zostanie leczona, może ostatecznie spowodować niewydolność nerek lub wstrząs u kota . Na szczęście, jeśli zostanie leczona zanim choroba stanie się poważna, większość kotów będzie prowadzić normalne życie, ale będzie wymagała dożywotniego przyjmowania leków.
Spis treści
Czym jest choroba Addisona?
Choroba Addisona, znana również jako niedoczynność kory nadnerczy, jest chorobą nadnerczy. Znajdujące się tuż przed nerkami, te małe gruczoły produkują kilka hormonów, które są kluczowe dla utrzymania prawidłowego funkcjonowania organizmu. Choroba Addisona występuje, gdy nadnercza nie są w stanie produkować wystarczającej ilości aldosteronu. Ten hormon steroidowy odgrywa kluczową rolę w równoważeniu poziomów potasu i sodu we krwi. W wyniku niskiej produkcji aldosteronu, nadmierne ilości potasu i zmniejszone ilości sodu gromadzą się we krwi kota, co prowadzi do powikłań sercowo-naczyniowych i innych narządów.
Objawy choroby Addisona u kotów
Koty z chorobą Addisona mogą nie być stale chore, dopóki choroba nie rozwinie się. Na początku kot może mieć okresy dobrego samopoczucia, po których następują okresy letargu, wymiotów, utraty wagi i braku apetytu.
Łatwo przeoczyć objawy choroby Addisona, ponieważ u wielu kotów początkowo objawia się ona jedynie sporadycznymi napadami letargu, brakiem apetytu i utratą wagi. Niektóre koty będą również miały napady wymiotów. Ponieważ są to typowe objawy wielu drobnych dolegliwości, wielu właścicieli nie uważa ich za wystarczająco ważne, aby szukać opieki weterynaryjnej dla swoich kotów, szczególnie dlatego, że kot zazwyczaj czuje się dobrze między atakami choroby.
Niestety, jeśli choroba nie jest leczona, może postępować, prowadząc ostatecznie do kryzysu nadnerczy (niewydolność nadnerczy), w którym kot wpada w niewydolność nerek i szok. Zwykle objawia się to skrajnym osłabieniem, wolnym biciem serca i poważnym odwodnieniem. W tym momencie, bez natychmiastowej opieki weterynaryjnej, kot prawdopodobnie umrze.
Przyczyny choroby Addisona
Choroba Addisona jest rzadka u kotów. Uważa się, że występuje w wyniku choroby autoimmunologicznej, w której układ odpornościowy organizmu atakuje nadnercza, powodując uszkodzenia, które zmniejszają produkcję hormonów. Może również wystąpić, jeśli kot ma masę lub guz nadnerczy, chociaż jest to bardzo rzadkie.
Diagnozowanie choroby Addisona u kotów
Aby zdiagnozować u kota chorobę Addisona, weterynarz rozpocznie od przeprowadzenia pełnego badania fizykalnego i uzyskania historii pacjenta. Jeśli podejrzewa się chorobę Addisona, zaleca się serię testów diagnostycznych w celu sprawdzenia funkcji narządów i poszukania jakichkolwiek oznak choroby. Zazwyczaj kot będzie miał bardzo wysoki poziom potasu we krwi i nieprawidłowo niski poziom sodu. Badania krwi dotyczące funkcji nerek również mogą być nieprawidłowe.
Aby potwierdzić diagnozę, weterynarz prawdopodobnie zleci również test stymulacji ACTH (hormonu adrenokortykotropowego). Test polega na sprawdzeniu reakcji kota na zastrzyk ACTH. Kot z chorobą Addisona będzie wykazywał zmniejszoną reakcję hormonalną na zastrzyk.
Leczenie
Stopień zaawansowania choroby Addisona u kota określi sposób leczenia. Jeśli kot jest w szoku lub ma kryzys nadnerczy, leczenie doraźne będzie obejmować dożylne podawanie płynów, aby pomóc skorygować odwodnienie i przywrócić prawidłowy poziom elektrolitów. Być może weterynarz rozpocznie również doraźne leczenie sterydami.
Leczenie hormonalne można często rozpocząć, gdy zwierzę jest w trakcie stabilizacji. Choroby Addisona nie można wyleczyć, dlatego konieczne jest dożywotnie leczenie za pomocą leków. Zazwyczaj kot będzie potrzebował dwóch leków: sterydu, takiego jak prednizon lub hydrokortyzon, oraz mineralokortykosteroidu, takiego jak DOCP, który pomaga regulować poziom elektrolitów we krwi, w tym sodu i potasu. Większość kotów będzie przyjmować te dwa leki do końca życia. Oba można podawać w postaci długotrwałego zastrzyku lub codziennej pigułki . Stosowanie kieszonek na tabletki może ułatwić podawanie leków kotu.
Ponieważ okresy stresu mogą wywołać kryzys nadnerczy, weterynarz może zalecić zmianę dawek leków, jeśli istnieje ryzyko, że kot będzie zestresowany, np. podczas przeprowadzki, wprowadzenia do domu nowego zwierzęcia lub gdy kot musi zostać umieszczony w hotelu dla zwierząt.
Rokowanie dla kotów z chorobą Addisona
Po leczeniu większość kotów z chorobą Addisona prowadzi dość normalne życie. Będą one jednak wymagać częstszych kontroli weterynaryjnych niż przeciętny kot. Rokowanie jest gorsze w przypadku kotów, które doświadczają kryzysu nadnerczy lub mają chorobę Addisona wywołaną przez guz, a nie chorobę autoimmunologiczną.
Jak zapobiegać chorobie Addisona
Ponieważ choroba Addisona jest spowodowana rzadką reakcją autoimmunologiczną, nie można jej przewidzieć ani jej zapobiec u kotów. Jednak karmienie kota zbilansowaną dietą , utrzymywanie zdrowej wagi, zapewnianie możliwości zabawy i ćwiczeń oraz regularne zabieranie kota na kontrole weterynaryjne może pomóc utrzymać pupila w doskonałej formie i zapobiec innym problemom zdrowotnym, które mogą obniżyć ogólną jakość życia kota.