Eliminacja ukwiałów Aiptasia z akwariów słonowodnych

Ukwiały morskie Aiptasia mogą przeludnić Twój zbiornik rafowy po wykiełkowaniu z żywej skały. Samo ich wyciągnięcie prowadzi jedynie do eksplozji populacji, ponieważ każdy kawałek może przekształcić się w kolejny ukwiał.

Rozwiązania pozwalające na ich usunięcie obejmują metody chemiczne, wprowadzanie drapieżników i szok osmotyczny. Poznaj zalety i wady każdego z tych rozwiązań.

Sposoby zabijania ukwiałów morskich Aiptasia

Jednym ze sposobów zabicia ukwiałów aiptasia w akwarium słonowodnym jest wstrzyknięcie im jednego z poniższych roztworów chemicznych lub płynnych. Stosując tę ​​metodę, należy wstrzyknąć wybrany roztwór bezpośrednio do trzonu ukwiału za pomocą igły i strzykawki. Podczas pracy z żrącym środkiem chemicznym, rozsądnie jest założyć okulary ochronne i rękawice jako środek ostrożności.

Koncentrat soku cytrynowego w butelce

Niedrogi sok z cytryny w butelce daje natychmiastowe rezultaty. Jest bezpieczny dla akwarium rafowego i łatwy do zrobienia. Wstrzyknij 0,5 ml soku z cytryny do podstawy każdego ukwiału za pomocą strzykawki.

Wodorotlenek sodu

Podczas stosowania tej substancji chemicznej do wstrzykiwań, można ją wymieszać na tyle mocno, aby zabić. Wyjęcie skały ze zbiornika i skropienie roztworem wodorotlenku sodu na ukwiał daje 100-procentowy wskaźnik śmiertelności. Gdy trzeba dotrzeć do ukwiała, którego stopa tkwi w szczelinie, wskaźnik śmiertelności wynosi tylko około 50 procent. Wynika to z konieczności zgadywania, gdzie umieścić roztwór i nie umieszczania go we właściwym miejscu.

Wodorotlenek wapnia

Wstrzykiwanie aiptasii z wodorotlenkiem wapnia (kalkwasser) w stężonym roztworze jest jedną z najczęściej stosowanych metod. Konsensus jest taki, że działa, ale nie jest zbyt wydajne, jeśli nie zostanie wykonane prawidłowo. Współczynnik zabijania jest niski, jeśli wodorotlenek wapnia nie jest wstrzykiwany bezpośrednio do niego i jeśli roztwór nie jest wystarczająco silny. Innym problemem jest to, że jeśli spróbujesz zabić zbyt wiele aiptasii na raz, może to spowodować problem z poziomem pH w zbiorniku przez dodanie zbyt dużej ilości wodorotlenku wapnia na raz.

Nadtlenek wodoru

Wstrzyknięty do ukwiału aiptasia nadtlenek wodoru zabija go dość szybko.

Wykorzystanie drapieżników do zabijania ukwiałów Aiptasia

W poszukiwaniu naturalnego sposobu na wyeliminowanie ukwiałów aiptasia z akwariów słonowodnych, odkryto, że niektóre zwierzęta morskie z przyjemnością pożerają uciążliwe aiptasia. Jednak zanim zdecydujesz się wprowadzić taką rybę, krewetkę, ślimaka nagoskrzelnego lub inne zwierzęta do swojego akwarium, rozważ również wady, szczególnie w systemach zbiorników rafowych:

• Większość proponowanych ryb będzie dziobać i zjadać różne rodzaje miękkich i kamiennych koralowców, zoanthidy, maty morskie i polipy.
• Wiele drapieżników naturalnie żywi się różnymi typami bezkręgowców zarówno osiadłych, jak i ruchomych, takimi jak inne ukwiały, miotełki i inne rurkoczułkowce, małże, jeżowce i skorupiaki. Te, które początkowo ich nie zjedzą, po zjedzeniu wszystkich aiptasii, najprawdopodobniej również poszukają alternatywnych źródeł pożywienia, takich jak te.
• Niektóre gatunki są wrażliwe i trudne w utrzymaniu w niewoli, głównie ze względu na specyficzne wymagania dietetyczne. Jeśli nie jesteś doświadczonym akwarystą, zwierzęta te bardzo często umrą z głodu.
• Poszczególne okazy mogą różnić się w swoim pragnieniu zjedzenia aiptasii, a rozmiar ukwiałów może być również czynnikiem. Dlatego nie ma gwarancji, że konkretne zwierzę na pewno je zje.

Naturalni drapieżcy ukwiałów Aiptasia

Z powyższych powodów należy zachować ostrożność przy podejmowaniu decyzji o dodaniu do akwarium któregokolwiek z poniższych, najczęściej proponowanych zwierząt w celu wyeliminowania ukwiałów aiptasia:

• Ryby motyle:  Auriga ( Chaetodon auriga ), szop pracz ( Chaetodon lunula ), Kleina ( Chaetodon kleini ),  długonosy (gatunek z rodzaju Forcipiger ), łezka ( Chaetodon unimaculatus ) i miedziopas ( Chelmon rostratus ).
• Ryby pilnikowate:  Istnieją cztery gatunki ryb pilnikowatych z rodzaju  Acreichthys , ale za najlepszego zjadacza aiptasii uważa się  rybę pilnikowatą ( Acreichthys tomentosus ) z regionu Indo-Pacyfiku.
• Rozdymki :  Brązowo-białoplamista lub perliczka rozdymka ( Arothron meleagris ) może jeść aiptasie, ale dorasta do bardzo dużych rozmiarów. Dlatego też gatunki niejs lub ostronose z  podrodziny Canthigastrinae mogą być bardziej odpowiednie.
• Krewetki:  „Prawdziwa” krewetka miętowa ( Lysmata wurdemanni ) jest zdecydowanie najlepszym wyborem akwarystów do jedzenia ukwiałów aiptasia, ale sztuczka w tym przypadku polega na upewnieniu się, że wybierasz odpowiedni  gatunek  . Chociaż  krewetka wielbłądzia  ( Rhynchocienetes uritai ) jest bardzo często błędnie przedstawiana i sprzedawana jako prawdziwa  krewetka miętowa , to  gatunek L. wurdemanni  zwykle poluje na ukwiały aiptasia, podczas gdy  R. uritai  najprawdopodobniej je ignoruje. Należy również zauważyć, że Lysmata californica  jest również nazywana krewetką miętową, ale jest endemiczna dla zachodniego wybrzeża Ameryki Północnej i nie zjada aiptasii (nie radzi sobie również dobrze w akwarium, które jest podgrzewane powyżej 60 F).
• Pustelniki :  Prawie zawsze bezpieczne dla raf, a także pożyteczne, zjadające glony. W szczególności, jeden lub dwa pospolite pustelniki czerwononogie lub białoplamkowe ( Dardanus megistos ) mogą okazać się dobrym rozwiązaniem.
• Nudibranches: ślimaki morskie  Berghia  są zdecydowanie najpopularniejszym wyborem, ponieważ są w 100% bezpieczne i skuteczne, gdy są używane i pielęgnowane prawidłowo. Te nudibranches żywią się wyłącznie aiptasią i umrą bez niej, co oznacza, że ​​musisz podjąć kroki, aby zapewnić im przetrwanie.

Hiposalinność i inne środki zaradcze

Jeśli masz obawy przed dodaniem któregokolwiek z tych zwierząt do akwarium, zawsze istnieje możliwość pozbycia się aiptazji za pomocą terapii szokowej osmotycznej (OST) lub hiposalinityzacji. Jest to łatwe do zrobienia i działa całkiem dobrze, ale nie nadaje się do stosowania w systemach zbiorników rafowych.

Istnieją również środki dostępne bez recepty, które zostały specjalnie opracowane, by zwalczać te ukwiały i które podobno są bezpieczne dla raf koralowych.