Pielęgnica papużkowata jest gatunkiem hybrydowym ryb akwariowych, który wywołał spore kontrowersje. Prawdopodobnie powstała w wyniku skrzyżowania pielęgnicy Midas ( Amphilophus citrinellus) lub ewentualnie czerwonego diabła ( Amphilophus labiatus ) z pielęgnicą rudą ( Vieja synspilum ). Mieszanka genetyczna pielęgnicy papużkowej sprawiła, że ryba ma kombinację cech fizycznych, które utrudniają jej rozwój. Ma na przykład bardzo mały pysk, co utrudnia jej odpowiednie odżywianie się. Niektórzy miłośnicy akwarystyki uważają, że jest to hybryda, której nie należy rozmnażać, a niektórzy posuwają się nawet do bojkotu sklepów zoologicznych, które ją sprzedają.
Jednak niezwykły wygląd — okrągłe ciało, głowa w kształcie dzioba i duże oczy — a także umiejętność współistnienia z innymi gatunkami w środowisku stadnym sprawiły, że ryba ta stała się popularna wśród niektórych miłośników akwarystyki.
Spis treści
Charakterystyka
| Nazwa naukowa | Amphilophus citrinellus x Vieja synspilum |
| Synonim | Nie dotyczy |
| Nazwa zwyczajowa | Pielęgnica papugi krwistej, krwawa pielęgnica papugi, krwistoczerwona pielęgnica papugi |
| Rodzina | Pielęgnice |
| Pochodzenie | Sztuczna krzyżówka hybrydowa pomiędzy gatunkami pielęgnic |
| Rozmiar dla dorosłych | 7 do 8 cali; możliwe 10 cali |
| Społeczny | Zwykle nie jest to ryba stadna, ale może współżyć z innymi papugami krwistymi lub podobnymi spokojnymi rybami stadnymi |
| Długość życia | 10-15 lat w niewoli |
| Poziom zbiornika | Poziom średni i niski |
| Minimalny rozmiar zbiornika | 30 galonów za jedną rybę; 10 dodatkowych galonów za każdą kolejną rybę |
| Dieta | Jako podstawową dietę preferuje wysokiej jakości płatki lub granulki przeznaczone dla pielęgnic |
| Hodowla | Samce są bezpłodne, ale samice czasami rozmnażają się z innymi pielęgnicami |
| Opieka | Wymaga kryjówek, jak również dużych otwartych obszarów do pływania. Dobra filtracja jest niezbędna. |
| pH | 6,5 do 7,4 |
| Twardość | Miękki |
| Temperatura | 76°F do 80°F |
Pochodzenie i dystrybucja
Pielęgnica papuziowata jest hybrydą uzyskaną ze skrzyżowania pielęgnicy Midas i pielęgnicy rudowłosej. Ryba ta została po raz pierwszy wyhodowana na Tajwanie około 1986 roku. Chociaż są dostępne na rynku od jakiegoś czasu, pielęgnice papuziowe nie były szeroko widywane w sklepach zoologicznych przed rokiem 2000. Zwykle sprzedawane pod nazwą papuga krwawa lub papugi krwawe, nie należy ich mylić ze słodkowodnymi pielęgnicami papuzimi ( Hoplarchus psittacus ) lub rybą papugową słonowodną ( Callyodon fasciatus ).
Kontrowersje otaczają tę rybę, zwłaszcza etykę jej tworzenia poprzez krzyżowanie. Największe obawy budzą liczne anomalie anatomiczne, niektóre graniczące z deformacjami, które utrudniają życie rybie. Na przykład pysk jest dość mały i ma dziwny kształt, co może mieć wpływ na zdolność ryby do jedzenia. W czasie karmienia pielęgnice papużkowate mogą mieć trudności w konkurowaniu z bardziej agresywnymi współtowarzyszami w akwarium, którzy mają większe pyski. Pielęgnice papużkowate mają również deformacje kręgosłupa i pęcherza pławnego , które wpływają na ich zdolność pływania. Wielu uważa, że tworzenie ryby z takimi deformacjami jest nieetyczne, a nawet okrutne, a niektórzy entuzjaści posuwają się tak daleko, że bojkotują sklepy, które sprzedają tę hybrydę. Ponadto wiele narybku, który się rozmnaża, jest na tyle zdeformowanych, że nie przeżywa, więc tylko te najmniej zdeformowane przeżywają i są sprzedawane w sklepach zoologicznych.
Kolory i oznaczenia
Papugi krwiste są zazwyczaj jaskrawo pomarańczowe, chociaż możliwe są również ryby czerwone, żółte lub szare. Młode ryby mogą nie mieć pełnego czerwonego ubarwienia dorosłych. Nieuczciwi hodowcy mogą również farbować ryby, aby uzyskać inne kolory. Dorosłe ryby dorastają do długości około 7 do 8 cali (20 cm) i mogą osiągnąć wiek od 10 do 15 lat. Samce są nieco większe od samic.
Te hybrydy są łatwo rozpoznawalne po ich unikalnych cechach — okrągłym ciele i głowie przypominającej dziób z dużymi oczami. Pysk zazwyczaj pozostaje otwarty, a zęby są głęboko w gardle, co uniemożliwia rybie walkę i stwarza problemy z jedzeniem.
Współlokatorzy
Papugi krwiste nie powinny być trzymane z agresywnymi rybami , ponieważ nie są dobrze przygotowane do rywalizacji o pożywienie lub teren w akwarium. Właściciele z powodzeniem trzymali je w zbiornikach społecznościowych z różnymi spokojnymi rybami. Średniej wielkości tetras, danio, gurami, skalary i sumy są dobrymi towarzyszami w akwarium.
Siedlisko i opieka
Siedlisko dla krwawej papugi powinno być przestronne i zapewniać mnóstwo kryjówek , aby mogła założyć własne terytorium. Dobrym wyborem są skały, drewno dryftowe i gliniane doniczki po bokach. Podobnie jak inne pielęgnice, ryby te będą kopać w żwirze , więc wybierz podłoże , które nie jest zbyt szorstkie. Temperatura powinna być utrzymywana na poziomie około 75-80 stopni Fahrenheita. Niższe temperatury spowodują utratę koloru i ogólnie osłabią ich układ odpornościowy, czyniąc ryby bardziej podatnymi na choroby. pH powinno wynosić około 7, a woda miękka.
Oświetlenie powinno być stłumione światłem o czerwonym widmie. Wymieniaj wodę dwa razy w miesiącu. Te ryby produkują dużo odpadów, więc wykonuj regularne wymiany wody i konieczna jest filtracja o dużej objętości.
Uważaj na wysokie poziomy azotynów, azotanów i fosforanów, które mogą przyczyniać się do powstawania sinic, które mogą zabić Twoje ryby. Do powszechnych chorób papug krwistych należą pasożyty ichtioftiriozy (leczone poprzez podniesienie temperatury wody lub zastosowanie miedzi w wodzie), choroba pęcherza pławnego i infekcje bakteryjne.
Dieta
Papugi krwiożercze jedzą różnorodne pokarmy, w tym płatki, pokarm żywy, mrożony i liofilizowany. Pokarmy tonące są dla nich łatwiejsze do zjedzenia niż pokarmy pływające. Większość właścicieli podaje jako ulubiony przysmak larwy krwi i żywe krewetki solankowe. Pokarmy bogate w beta-karoten i kantaksantynę pomogą utrzymać ich żywe kolory.
Różnice płciowe
Samce i samice są identyczne pod względem ubarwienia i wzoru, ale samce są nieco większe od samic. W stanie rozrodczym samica wysuwa pokładełko (używane do składania jaj na podłożu tarłowym) za otwór odbytowy (odbyt). U samców otwory odbytowe i genitalne będą mniej więcej tej samej wielkości, a mała, spiczasta brodawka genitalna może być wysunięta w celu zapłodnienia jaj po ich złożeniu przez samicę.
Hodowla
Chociaż wiadomo, że papugi krwiste łączą się w pary, a nawet składają jaja, zazwyczaj są bezpłodne. Zdarzały się sporadyczne przypadki udanego tarła, zazwyczaj gdy samice zostały skrzyżowane z rybą pielęgnicowatą niebędącą hybrydą. Podobnie jak inne pielęgnice, papugi krwiste będą skrupulatnie opiekować się jajami i narybkiem. Podobnie jak w przypadku wszystkich jaj, te, które są bezpłodne, staną się białe i szybko rozwiną grzyby. Rodzice będą zjadać bezpłodne jaja, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się grzybów na jaja płodne.
Po wykluciu się jajek, codzienne podmiany wody w ilości 25 procent są kluczowe dla zapewnienia zdrowia narybku. Świeże młode larwy artemii są optymalnym pokarmem w ciągu pierwszych kilku tygodni. Często sklepy zoologiczne oferują mrożone młode larwy artemii, których również możesz użyć. W miarę wzrostu narybku można je odstawić i podawać im karmę do smażenia.
Więcej ras rybek domowych i dalsze badania
Hodowla pielęgnic papugowych jest etycznie wątpliwa, dlatego warto rozważyć inne naturalne gatunki pielęgnic, takie jak pokolce lub dyskowce .