Fotografia D Trocio
Hiperkeratoza u psów zazwyczaj dotyka nieowłosionej skóry nosa i poduszek łap. Hiperkeratoza jest wynikiem nadmiernego rozrostu komórek skóry, który powoduje, że skóra rozwija grube pióra lub liście. Czasami obszary te wydają się również łuszczące. Hiperkeratoza może być spowodowana przez różne schorzenia lub może wystąpić bez żadnej dostrzegalnej przyczyny. Oto, co powinieneś wiedzieć o hiperkeratozie u psów, w tym o objawach, przyczynach, leczeniu i zapobieganiu.
Spis treści
Czym jest hiperkeratoza?
Hiperkeratoza u psów to stan, w którym komórki skóry produkujące keratynę nadmiernie się rozmnażają i nie złuszczają się prawidłowo, co powoduje nadmierny rozrost i pogrubienie tkanki skórnej. Najczęściej występuje na opuszkach łap psa i pigmentowanej, pozbawionej włosów części nosa psa (planum nosowe). Hiperkeratoza u psów może również występować w punktach nacisku, które są pozbawione włosów, takich jak łokcie.
Keratyna
Keratyna to włókniste białko, które pełni ważną funkcję w naskórku zwierząt i ludzi. Naskórek jest najbardziej powierzchowną warstwą tkanki, z której składa się skóra. Stanowi barierę między ciałem a resztą świata, zapewniając, że wilgoć jest zatrzymywana, a szkodliwe elementy, takie jak promieniowanie ultrafioletowe i bakterie, są trzymane na zewnątrz. Keratyna chroni i wzmacnia komórki oraz pomaga zapobiegać obumieraniu i uszkodzeniom komórek.
Keratynocyty
Keratynocyty to komórki w naskórku, które produkują keratynę. W naskórku warstwy keratynocytów przechodzą ciągły proces wzrostu, dojrzewania i obumierania, tak aby w skórze zawsze znajdowała się wystarczająca ilość keratyny. Kiedy te komórki obumierają, złuszczają się wraz z innymi komórkami tworzącymi skórę. Keratyna jest niezbędna do tworzenia paznokci, rogów, kopyt, włosów, dziobów i pazurów, ale gdy coś pójdzie nie tak z cyklem życia keratynocytów, może to stać się problemem dla zwierzęcia.
Objawy hiperkeratozy u psów
Hiperkeratoza to charakterystyczny wygląd grubego, przypominającego liście lub pierzastego przerostu skóry w miejscach takich jak górna część nosa, poduszki łap i łokcie. Powoduje to szorstką, pogrubioną i suchą skórę w tych miejscach, która może pękać, rozszczepiać się lub erodować i stawać się bardziej podatną na wtórne infekcje bakteryjne i grzybicze.
Szorstka, pogrubiona, przypominająca liście narośl skórna
Najbardziej oczywistym objawem, jaki wykazują psy z hiperkeratozą, jest charakterystyczny przerost skóry w takich miejscach jak poduszki łap, nos i odciski na łokciach. Często ten przerost można znaleźć na zewnętrznych krawędziach poduszek łap i w najwyższej części nosa. Nieprawidłowa skóra wydaje się mieć kształt przypominający liście lub pierzasty i jest grubsza, twardsza i bardziej sucha niż normalna skóra.
Pęknięcia, szczeliny lub erozje
Skóra hiperkeratotyczna jest grubsza i bardziej sucha niż normalna skóra, więc może być bardziej podatna na zewnętrzne urazy prowadzące do pękania, rozwarstwiania i erozji. W rezultacie normalna bariera ochronna skóry jest naruszona i jest mniej skuteczna w ochronie przed patogenami, takimi jak bakterie. Mogą wystąpić wtórne zakażenia bakteryjne. Ponieważ hiperkeratoza prowadzi do nieprawidłowego, niezrównoważonego wzrostu skóry, drożdże i bakterie, które normalnie występowałyby na skórze w małych ilościach i nie powodowałyby problemu, mogą również zacząć się nadmiernie rozmnażać, co prowadzi do wtórnego zakażenia drożdżakowego .
Ból i trudności w chodzeniu
Jeśli jest poważna, nieprawidłowa, proliferująca tkanka może powodować ból i dyskomfort u psów, szczególnie gdy znajduje się na psich łapach. Może to utrudniać ruch. Nacisk przerośniętej, suchej skóry może również powodować dyskomfort u psa, gdy obszar jest dotykany lub stosowany jest nacisk. Na przykład, poważna hiperkeratoza z pękniętymi punktami nacisku na łokciach może powodować dyskomfort u psa, gdy próbuje się położyć.
Krwawienie
Kiedy skóra pęka i rozszczepia się, prawdopodobnie dochodzi do krwawienia, co powoduje ból i zapewnia dodatkowe drogi do wnikania oportunistycznych infekcji bakteryjnych. Możesz zauważyć plamy krwi na posłaniu psa i wokół domu.
Co powoduje hiperkeratozę u psów?
Hiperkeratoza jest najczęściej spowodowana przez dziedziczne zaburzenie lub jest idiopatyczna, co oznacza, że nie ma identyfikowalnej przyczyny, ale urazy , choroby zakaźne i choroby o podłożu immunologicznym mogą również ją powodować. W większości przypadków zdrowych psów przyczyna jest idiopatyczna. Niektóre rasy psów rozwijają specyficzne stany hiperkeratotyczne, które są dziedziczne. Zmiany związane z wiekiem są również czynnikiem w tym stanie, ponieważ często występuje u starszych psów.
Predyspozycje rasowe
Chociaż na hiperkeratozę mogą zachorować psy każdej rasy i w każdym wieku, to u psów rasy gryfonik , cocker spaniele , boksery , boston teriery , beagle , labradory i bassety wydaje się, że są bardziej podatne na tę chorobę niż u innych ras.
Nadmierne rogowacenie nosowo-palcowe, czyli nadmierne rogowacenie łap i nosa u psów, jest dziedzicznym lub związanym z wiekiem zaburzeniem. Może wystąpić u psów dowolnej rasy, ale najczęściej występuje u cocker spanieli, bassetów, beagle’ów, bokserów i buldogów. Najczęściej diagnozuje się je u starszych psów.
Parakeratoza nosa to dziedziczna przypadłość u labradorów, która dotyczy tylko nosa. W przeciwieństwie do hiperkeratozy nosowo-palcowej, ta przypadłość pojawia się u labradorów w wieku około 6-12 miesięcy i może pojawiać się i znikać z czasem.
Uraz
Gdy obszar skóry jest wielokrotnie traumatyzowany, keratynocyty mogą reagować nadprodukcją keratyny. Można to zaobserwować w przypadkach hiperkeratozy w punktach nacisku. Na przykład, jeśli pies często leży na twardej podłodze bez odpowiedniego posłania i pojawiają się u niego odleżyny na łokciach, hiperkeratoza może ujawnić się w dotkniętych obszarach.
Choroba układowa
Hiperkeratoza może również wystąpić w wyniku infekcji systemowych, takich jak wirus nosówki psów i leiszmanioza, pierwotniakowa infekcja przenoszona przez gryzące muchy. Choroby o podłożu immunologicznym, takie jak toczeń rumieniowaty układowy i pęcherzyca liściasta, mogą również powodować hiperkeratozę.
Dermatoza wrażliwa na cynk
Dermatoza reagująca na cynk jest inną możliwą przyczyną. Istnieją dwa zespoły chorobowe związane z tym schorzeniem.
- Zespół 1 rozwija się u niektórych ras psów na Alasce, takich jak husky i malamuty , które nie są w stanie prawidłowo wchłaniać cynku z pożywienia.
- Zespół 2 występuje u dużych i szybko rosnących ras psów, takich jak dog niemiecki , gdy ich dieta zawiera zbyt dużo suplementów z minerałami wiążącymi cynk.
- Na tę chorobę mogą również cierpieć psy, których dieta jest uboga w cynk.
Jak weterynarze diagnozują hiperkeratozę u psów
Twój weterynarz przeprowadzi pełne badanie fizykalne i zada pytania dotyczące historii medycznej, diety i środowiska Twojego psa. Jeśli podejrzewa się przyczynę leżącą u podłoża, taką jak choroba autoimmunologiczna lub dermatoza reagująca na cynk, należy ją najpierw wykluczyć.
Diagnostyka może obejmować badania krwi, zarówno jako ogólną linię bazową, jak i specjalistyczne testy. Można również pobierać próbki skóry, w tym odciski lub zeskrobiny skóry w celu ustalenia, czy występują drożdże i bakterie, a także biopsje skóry.
Jak leczyć hiperkeratozę u psów
Nie ma lekarstwa na hiperkeratozę, ale można ją kontrolować, aby zapewnić psu komfort i brak bólu. Leczenie obejmuje stosowanie maści lub balsamów w celu zmiękczenia suchej, twardej tkanki i usunięcie nadmiaru tkanki. U zdrowych psów z dziedziczną lub idiopatyczną hiperkeratozą należy leczyć wszelkie wtórne zakażenia bakteryjne lub drożdżakowe.
Choroba układowa
Jeśli jako przyczynę hiperkeratozy zostanie zidentyfikowana choroba układowa, stan ten zostanie rozwiązany, a leczenie będzie zależało od konkretnego stanu. Może to obejmować zmiany w diecie i suplementację, jeśli zostanie zdiagnozowana dermatoza reagująca na cynk.
Inne schorzenia, takie jak leiszmanioza czy nosówka, mają niepomyślne rokowania, a leczenie zależy od choroby i stanu zdrowia zwierzęcia. W niektórych przypadkach może obejmować hospitalizację, a nawet humanitarną eutanazję.
Choroby o podłożu immunologicznym leczy się lekami, które hamują układ odpornościowy, a także antybiotykami i lekami przeciwgrzybiczymi w przypadku infekcji wtórnych, jeśli jest to konieczne. Zazwyczaj leki immunosupresyjne podaje się ogólnoustrojowo, ale czasami działają również leki miejscowe.
Rokowanie dla psów z hiperkeratozą
W przypadku psów z dziedziczną i idiopatyczną hiperkeratozą nosa i poduszek łap rokowanie jest dobre. Chociaż stan ten nie może być wyleczony, można go kontrolować, aby psy czuły się komfortowo i miały minimalne objawy.
W przypadku psów z chorobami podstawowymi rokowanie waha się od dobrego, jak w przypadku dermatozy wrażliwej na cynk, jeśli niedobór zostanie odwrócony, do złego w przypadku infekcji, takich jak leiszmanioza i nosówka. Psy z chorobami układowymi najprawdopodobniej będą wymagały dożywotniego przyjmowania leków i stałego leczenia. Psy z zespołem dermatozy wrażliwej na cynk 1 będą wymagały suplementacji cynkiem przez całe życie.
Jak zapobiegać hiperkeratozie
Ponieważ większość przypadków hiperkeratozy ma podłoże genetyczne lub przyczyna jest nieznana, nie ma znanych środków zapobiegawczych u poszczególnych psów. Psy z tym zaburzeniem nie powinny być rozmnażane, aby zapobiec przekazaniu genu potomstwu. Nie ma sposobu, aby zapobiec rozwojowi chorób o podłożu immunologicznym.
Dermatoza wrażliwa na cynk
Dermatozy wrażliwej na cynk można zapobiec, zapewniając psu w pełni zbilansowaną dietę zawierającą odpowiednie ilości cynku. Jeśli twój pies jest rasą alaskańską lub szybko rosnącym psem dużej rasy, takim jak labrador retriever, dog niemiecki, owczarek niemiecki lub doberman , uważnie obserwuj, czy na skórze nie ma żadnych oznak zaczerwienienia, łuszczenia się, strupów i wypadania włosów. Omów suplementy diety i dietę ze swoim lekarzem weterynarii.
Nosówka u psów
Wirusowi nosówki psów można łatwo zapobiec poprzez szczepienie. Wszystkie psy powinny przejść początkową serię szczepień przeciwko nosówce i innym psim chorobom zakaźnym, a następnie otrzymywać regularne dawki przypominające szczepionki .
Leiszmanioza
Leiszmanioza jest rzadka w Stanach Zjednoczonych, chociaż wystąpiła w kilku stanach. W niektórych krajach dostępne są szczepionki na leiszmaniozę, a stosowanie insektycydów i repelentów na owady w celu zapobiegania ukąszeniom much jest ważnym środkiem zapobiegawczym.