Hiszpański pies dowodny to średniej wielkości rasa psów pasterskich z Hiszpanii, która ma mało liniejącą, średniej długości kręconą sierść, która często tworzy sznury, gdy odrasta. Chociaż nieco rzadka w Stanach Zjednoczonych, ta rasa ma wiele cech, które czynią ją doskonałym towarzyszem. Zazwyczaj jest bardzo uczuciowa, zabawowa i lojalna wobec swojej rodziny, a także świetnie radzi sobie ze szkoleniem. Ponadto jest to doskonała rasa dla osób o aktywnym trybie życia, które lubią spędzać dużo czasu na świeżym powietrzu. Jednak może nie być idealna dla niektórych właścicieli psów po raz pierwszy, ponieważ potrzebuje dużo stymulacji umysłowej i ćwiczeń. Ma również silne instynkty obronne i pasterskie.
Spis treści
Przegląd rasy
GRUPA: Pasterska
WZROST: 15,75 do 18 cali (kobiety), 17,5 do 19,75 cali (mężczyźni)
WAGA: 31 do 40 funtów (samice), 40 do 49 funtów (samice)
SIERŚĆ: Średniej długości, kręcona, sznurowata
KOLOR SIERŚCI: Czarny, czarno-biały, brązowy, brązowo-biały
OKRES ŻYCIA: 12-14 lat
TEMPERAMENT: Aktywny, czujny, opiekuńczy
HIPOALERGICZNY: Tak
POCHODZENIE: Hiszpania
Charakterystyka hiszpańskiego psa wodnego
Wysoka energia jest podstawą osobowości hiszpańskiego psa wodnego. Te psy mają zazwyczaj radosny temperament i lubią mieć coś do zrobienia. Są również dość inteligentne i chętne do nauki.
Poziom uczucia | Wysoki |
Życzliwość | Średni |
Przyjazne dla dzieci | Średni |
Przyjazny zwierzętom | Średni |
Potrzeby ćwiczeń | Wysoki |
Figlarność | Wysoki |
Poziom energii | Wysoki |
Możliwość szkolenia | Wysoki |
Inteligencja | Wysoki |
Skłonność do szczekania | Średni |
Ilość wypadania | Niski |
Historia hiszpańskiego psa wodnego
Pochodzenie hiszpańskiego psa wodnego jest niejasne, ponieważ istniał w częściach Hiszpanii — głównie na Półwyspie Iberyjskim — od setek lat. Możliwe, że jego przodkowie przybyli z Afryki Północnej, choć inna teoria sugeruje, że pies przybył za pośrednictwem tureckich kupców.
Ludzie w okolicy potrzebowali psa, który byłby w stanie przystosować się do różnych warunków pogodowych. Chcieli również rasy, która mogłaby pracować w różnych rolach, w tym pasterstwie, pływaniu/aportowaniu ptactwa wodnego i ochronie. I hiszpański pies wodny spełniał wszystkie wymagania.
Popularność rasy spadła pod koniec lat 1900., ponieważ maszyny zastąpiły wiele jej prac. Hodowcy pracowali jednak nad zachowaniem jej cech. American Kennel Club po raz pierwszy uznał rasę w 2015 r.
Pielęgnacja hiszpańskiego psa wodnego
Ważne jest, aby hiszpański pies wodny codziennie miał wystarczająco dużo ruchu, aby był szczęśliwy i zdrowy. Podobnie, potrzebuje stałego szkolenia, aby mieć pewność, że jest dobrze wychowanym psem. Ponadto ma pewne szczególne potrzeby pielęgnacyjne, choć nie są one zbyt czasochłonne.
Ćwiczenia
Hiszpańskie psy dowodne mają dużo fizycznej i psychicznej energii do spalenia. Powinny otrzymywać co najmniej jedną do dwóch godzin ćwiczeń dziennie poprzez długie spacery, bieganie, wędrówki, pływanie, energiczne gry w aportowanie i inne. Mogą być doskonałymi towarzyszami dla osób, które chcą mieć psa do joggingu . I idealnie byłoby, gdyby mogły rozprostować nogi, biegając i bawiąc się w bezpiecznym miejscu bez smyczy. Doskonale radzą sobie również w psich sportach, w tym agility i dock diving, które mogą stanowić dla nich wyzwanie fizyczne i psychiczne.
Pielęgnacja
Sierść hiszpańskiego psa wodnego, która nie linieje, nie wymaga wiele pielęgnacji, ale jej pielęgnacja jest nieco nietypowa. Tradycyjnie sierść nigdy nie jest szczotkowana, czesana, suszona ani przycinana. Zamiast tego jest strzyżona do skóry, gdy jest to konieczne, tak jak owca. Niektórzy właściciele pozwalają jej urosnąć do umiarkowanej długości przed strzyżeniem, podczas gdy inni pozwalają kręconym włosom urosnąć dłużej i utworzyć naturalne sznury. W zależności od preferencji, często może minąć kilka miesięcy, zanim sierść będzie wymagała strzyżenia.
Utrzymanie sznurów wymaga trochę pracy, ponieważ muszą być rozdzielone, aby zapobiec skołtunieniu. Ponadto kąpiel psa z sierścią sznurową różni się od kąpieli typowego psa. Należy używać łagodnego szamponu (bez odżywki) i delikatnie wciskać szampon w sierść, zamiast wcierać lub szorować. Aby spłukać, należy ponownie delikatnie wycisnąć sierść, gdy woda przez nią przepływa. Aby osuszyć, osusz sierść ręcznikiem (bez pocierania), a następnie po prostu pozwól jej wyschnąć na powietrzu.
Poza tym sprawdzaj pazury psa mniej więcej co cztery do sześciu tygodni, aby zobaczyć, czy nie wymagają przycięcia . Staraj się szczotkować mu zęby codziennie. Ponadto, co najmniej raz w tygodniu sprawdzaj uszy psa pod kątem nagromadzonej woskowiny i wszelkich nieprawidłowości. Upewnij się, że dobrze osuszasz uszy po tym, jak pies pójdzie popływać.
Szkolenie
Hiszpańskie psy dowodne są bardzo inteligentne i mają doskonałe umiejętności rozwiązywania problemów. Dobrze reagują na pozytywne metody szkolenia, takie jak szkolenie klikerowe , które wykorzystuje mnóstwo smakołyków i pochwał. Surowe korekty mogą sprawić, że zamkną się w sobie i przestaną się uczyć. Zacznij szkolenie tak wcześnie, jak to możliwe, aby zapobiec temu, aby te inteligentne psy nauczyły się, że mogą sobie pozwolić na złe nawyki.
Ponadto zacznij socjalizację, gdy twój pies jest szczeniakiem, wystawiając go na kontakt z różnymi ludźmi, innymi psami i różnymi miejscami. Pozytywne doświadczenia mogą w dużym stopniu pomóc stłumić instynkt obronny tego psa i nauczyć go, jak czuć się komfortowo i pewnie.
Typowe problemy zdrowotne
Ogólnie rzecz biorąc, hiszpańskie psy wodne są wytrzymałe i zdrowe. Są jednak podatne na pewne dziedziczne problemy zdrowotne , w tym:
Dieta i odżywianie
Zawsze zapewnij psu świeżą wodę. I podawaj mu wysokiej jakości, odżywczo zbilansowaną dietę dla psów. Zazwyczaj podaje się dwa odmierzone posiłki dziennie, zamiast zostawiać jedzenie na cały dzień, aby zapewnić psu odpowiednie odżywianie. Ale koniecznie omów rodzaj diety i jej ilość ze swoim weterynarzem.
Niektóre hiszpańskie psy wodne są podatne na alergie pokarmowe , więc weterynarz może zalecić specjalną dietę. Ponadto bardzo aktywne hiszpańskie psy wodne mogą wymagać diety o większej zawartości kalorii i tłuszczu. Zawsze zwracaj uwagę na smakołyki i inne dodatkowe pokarmy, aby zapobiec przejadaniu się psa.
Gdzie adoptować lub kupić hiszpańskiego psa wodnego
Hiszpański pies dowodny to rzadka rasa, więc znalezienie takiego psa może być trudne. Mimo to warto sprawdzić schroniska dla zwierząt i grupy ratunkowe dla konkretnych ras, aby znaleźć psa potrzebującego domu. Jeśli szukasz renomowanego hodowcy, spodziewaj się wydać około 1500–2500 dolarów, choć może się to znacznie różnić w zależności od linii krwi i innych czynników.
Więcej informacji, które pomogą Ci wybrać hiszpańskiego psa dowodnego, znajdziesz tutaj:
Hiszpański pies wodny – przegląd
-
Inteligentny i łatwy do wyszkolenia
-
Czujny i opiekuńczy
-
Minimalne linienie
-
Potrzebuje dużo ruchu
-
Nie zawsze przyjazny wobec nieznajomych
-
Nie jest to najlepszy wybór dla małych dzieci
Więcej ras psów i dalsze badania
Upewnij się, że przeprowadziłeś wiele badań, aby upewnić się, że hiszpański pies wodny jest odpowiedni dla Twojego stylu życia. Porozmawiaj z weterynarzami, właścicielami ras, organizacjami ratunkowymi i renomowanymi hodowcami. Spróbuj również spędzić trochę czasu w pobliżu hiszpańskich psów wodnych, jeśli to możliwe.
Jeśli interesują Cię podobne rasy, sprawdź:
Na świecie istnieje cały świat potencjalnych ras psów — po poświęceniu odrobiny czasu na poszukiwania możesz znaleźć odpowiednią rasę do zabrania do domu!
-
Do czego hodowano hiszpańskie psy dowodne?
Hiszpańskie psy wodne były hodowane zarówno do zaganiania bydła, jak i do aportowania ptactwa wodnego dla myśliwych. Nadal mają silny instynkt pasterski i do dziś są dobrymi pływakami.
-
Czy hiszpańskie psy dowodne są dobrymi psami rodzinnymi?
Chociaż ta rasa jest zazwyczaj opiekuńcza wobec swojej rodziny, może być też zbyt energiczna dla niektórych dzieci, zwłaszcza małych, aby sobie z nią poradzić. Jej instynkt pasterski może również powodować, że będzie podgryzać dzieci.
-
Czy hiszpańskie psy dowodne są agresywne?
Hiszpańskie psy wodne mają instynkt ochronny i mogą być ostrożne w stosunku do obcych. Jednak jak w przypadku każdej rasy, odpowiednie szkolenie i socjalizacja mogą pomóc zapobiec agresji.