Getty Images – Westend61
Błonnik jest niezbędnym składnikiem odżywczym w żywieniu psów i istnieje wiele sposobów na dodanie błonnika do diety psa. W komercyjnej karmie dla psów błonnik może pochodzić ze zbóż, takich jak ryż i kukurydza, ale także z takich rzeczy, jak soja, miąższ buraczany i łupiny orzeszków ziemnych.
Błonnik ułatwia wchłanianie wody i zwiększa objętość stolca, pomagając utrzymać regularne wypróżnienia u psa, a jego stolec jest uformowany i jędrny. Może również promować dobre zdrowie jelit, utrzymując poziom tlenu w jelitach nieodpowiedni dla złych bakterii, zapobiegając ich wzrostowi i kolonizacji.
Spis treści
Błonnik rozpuszczalny i nierozpuszczalny
Błonnik pochodzi wyłącznie ze składników roślinnych i może być rozpuszczalny lub nierozpuszczalny. Błonnik rozpuszczalny może wchłaniać wodę i być rozkładany i wykorzystywany przez organizm, podczas gdy błonnik nierozpuszczalny nie może być trawiony. Jeśli psu zostanie podane zbyt dużo błonnika rozpuszczalnego lub jeśli zostanie mu on podany zbyt szybko, może stać się wzdęty lub mieć biegunkę .
Nierozpuszczalny błonnik, mimo że niestrawny, może być korzystny, ponieważ pomaga regulować czas pasażu w jelitach. Oznacza to, że nierozpuszczalny błonnik może wydłużyć czas pasażu w okresach zaparć i skrócić go w okresach biegunki. Jednak zbyt duża ilość nierozpuszczalnego błonnika może utrudniać wchłanianie innych ważnych składników odżywczych i może prowadzić do utraty wagi, słabej sierści, wymiotów i biegunki.
Zapotrzebowanie na błonnik u młodych, dorosłych i starszych psów
Wszystkie komercyjne karmy dla psów muszą zawierać oświadczenie AAFCO wydane przez Association of American Feed Control Officials. Oświadczenie to wskazuje, czy karma została opracowana, co oznacza, że firma dodała składniki, aby spełnić wymagania dotyczące składników odżywczych dla psów, czy też przeszła testy żywieniowe na zwierzętach, aby upewnić się, że składniki odżywcze są rzeczywiście strawne i użyteczne. Oświadczenie AAFCO określa również etap życia, dla którego karma jest przeznaczona. Obecnie AAFCO uznaje tylko dwa etapy życia: utrzymanie dorosłych osobników i wzrost/rozród. Jeśli karma jest oznaczona jako przeznaczona dla „wszystkich etapów życia”, spełnia ona bardziej rygorystyczne wymagania dotyczące wzrostu/rozrodu, które nie uwzględniają potrzeb starszych psów.
W miarę starzenia się psy często potrzebują mniej białka i więcej błonnika w diecie. Jednak ponieważ nie ma rozpoznawalnego etapu życia dla starszych psów, komercyjne karmy dla psów mogą nie spełniać tych potrzeb. Dlatego ważne jest, aby rozważyć suplementację błonnika dla starszych psów, zwłaszcza jeśli rozwijają się u nich przewlekłe problemy żołądkowo-jelitowe. Odpowiednia ilość błonnika może pomóc starszemu szczeniakowi utrzymać zdrowie układu trawiennego i ogólne samopoczucie.
Najzdrowsze i najlepsze sposoby na dodanie błonnika do diety Twojego psa
Najprostszym sposobem na zwiększenie spożycia błonnika przez psa jest dodanie do jego posiłków pokarmów bogatych w błonnik. Oto kilka najlepszych opcji, w tym ile powinieneś karmić swojego psa.
Dynia
Najczęściej sięganym produktem jest dynia , która jest łatwo dostępna jako dynia w puszce. Mniejsze psy będą potrzebowały tylko około łyżki stołowej dodanej do ich posiłków, podczas gdy większe psy mogą potrzebować do jednej czwartej szklanki. Jak przy każdej zmianie diety u psów, zaleca się, aby zacząć powoli, więc jeśli masz dużą lub olbrzymią rasę, zacznij od mniejszej ilości dyni i powoli zwiększaj ją do ćwierć szklanki.
Zielone fasolki
Zielona fasolka to kolejna pełnowartościowa żywność, która może być świetnym źródłem błonnika. Surowa zielona fasolka jest mniej strawna, ale można ją gotować na parze, aby ułatwić trawienie. Oczywiście, upewnij się, że jest wystarczająco schłodzona przed podaniem jej psu. Alternatywnie, mrożona zielona fasolka jest również świetną opcją. Podobnie jak dynia, psy mniejszych ras mogą potrzebować tylko około łyżki stołowej (możesz ją pokroić, aby łatwiej ją odmierzać), podczas gdy psy większych ras mogą mieć ćwierć szklanki.
Słodkie ziemniaki
Słodkie ziemniaki to kolejna fantastyczna opcja na naturalne zwiększenie ilości błonnika u psa. Podobnie jak w przypadku zielonej fasolki, gotowanie na parze to najlepszy sposób na przygotowanie jej dla psa. Po ugotowaniu i ostudzeniu można je dodać do karmy psa w postaci małych, pokrojonych w kostkę kawałków lub rozgnieść. Ponownie, w zależności od wielkości psa, można dodać od jednej łyżki do ćwiartki szklanki.
Suplementy
Suplementy błonnika w proszku na bazie babki płesznik dostępne bez recepty mogą być również opcją, ale są one przeznaczone raczej do krótkotrwałego stosowania, na przykład gdy pies może cierpieć na zaparcia. Dodawanie błonnika w ten sposób powinno być wykonywane ostrożnie, aby uniknąć dodania zbyt dużej ilości zbyt szybko i spowodowania biegunki. Pies małej rasy może tolerować około pół łyżeczki, podczas gdy pies dużej lub olbrzymiej rasy może tolerować do dwóch łyżek dziennie. Wymieszaj proszek z jedzeniem i upewnij się, że pies pije dużo wody. Należy unikać formuł bez cukru, aby zapobiec potencjalnemu narażeniu na ksylitol, który jest toksyczny dla psów. Jak zawsze, skonsultuj się z lekarzem weterynarii przed dodaniem suplementów do diety psa, zwłaszcza jeśli próbujesz rozwiązać problem.
Czego unikać
Są rzeczy, których należy unikać, jeśli chcesz dodać błonnika do diety psa. Jeśli wybierasz puree z dyni, upewnij się, że kupujesz tylko dynię w puszce, a nie mieszankę do ciasta dyniowego w puszce. Wynika to z faktu, że mieszanka do ciasta dyniowego w puszce będzie zawierać dodany cukier i przyprawy, które mogą rozstroić żołądek psa.
Konserwowanej zielonej fasolki należy również unikać, jeśli to możliwe. Wynika to z faktu, że będzie ona miała wyższą zawartość sodu niż świeża lub mrożona. Jeśli masz dostęp tylko do konserw, poszukaj odmian o niskiej zawartości sodu.
Błonnik jest niezbędnym składnikiem odżywczym dla psów, ale niektóre psy mogą potrzebować go więcej w swojej diecie niż inne. Aby uzyskać więcej informacji o potrzebach żywieniowych Twojego psa i jak najlepiej uzupełnić jego dietę, porozmawiaj ze swoim lekarzem weterynarii.